PIES TERAPEUTA

07/09/2020 Wyłączono przez AKS

Podziel się

Pies terapeuta wraz ze swoim doświadczonym opiekunem tworzy zgrany zespół terapeutyczny, który wspiera ludzi z neurologicznymi czy intelektualnymi niepełnosprawnościami. Pies służy człowiekowi pomocą uzupełniając jego działania w wielu dziedzinach życia. Jest stworzeniem, które daje poczucie bezpieczeństwa i komfortu, a także minimalizuje stres.

Pies terapeuta należy do zwierząt pracujących. Jest on bezcennym wsparciem człowieka, działa relaksacyjnie, pozwalając zapomnieć o wielu schorzeniach. Odpowiednio wyszkolony pies posiada umiejętności niejednokrotnie przewyższające ludzkie możliwości. Potrafi on wywierać pozytywny wpływ na człowieka, co wpływa korzystnie w różnego rodzaju zajęciach terapeutycznych.

Miejsca pracy psa terapeuty

Pies terapeuta służy pomocom wykwalifikowanemu terapeucie w różnych chorobach i dolegliwościach. Psa wyszkolonego w dziedzinie terapeutycznej można spotkać w: szpitalach, szkołach, placówka leczniczo – opiekuńczych, klinikach dziennych czy w domach seniorów. Czworonogi te wspierają efekty terapii.

Psy te często wykorzystywane są w leczeniu wielu schorzeń i dolegliwości. Na przykład wykorzystywane są w leczeniu zaburzeń lękowych, problemów z uczeniem się, depresji czy zaburzeń mowy. Pomagają dzieciom, młodzieży, ludziom dorosłym i seniorom w powrocie do zdrowia, niwelują stres i odpowiadają na indywidualne potrzeby pacjentów.

Oddziaływanie psa terapeuty na człowieka

Pies terapeuta oddziałuje na ludzi w obszarach psychologicznych, fizjologicznych, a także społecznych. Potrafi on polepszyć pacjentowi samopoczucie, jak również obniżyć stres czy niepokój. Odpowiednio wyszkolone stworzenie pod nadzorem człowieka wykonuje jego polecenia.

Najważniejsze czynności psa terapeutycznego skierowane w stronę pacjenta to:

obniżenie ciśnienia krwi i tętna,
redukowanie niepokoju i niwelowanie stresu,
rozluźnienie mięśni,
łagodzenie zaburzeń równowagi,
wspomaganie funkcji poznawczych i mowy,
poprawienie koncentracji,
niwelowanie bóli oczu, głowy czy stawów,
rozwijanie podstawowych umiejętności emocjonalnych i społecznych,
pomaganie w nauce chodzenia i koordynacji ruchowej.

Pies, jako zwierzę empatyczne roztacza poczucie ciepła i bezpieczeństwa motywując pacjenta do działania. Pies terapeuta wykonuje komendy specjalisty medycznego w zależności od stopnia niepełnosprawności i zaleceń lekarzy. Podczas kontaktu chorego człowieka z psem stymulowane są zmysły: wzroku, słuchu i dotyku.

Kynoterapia (dogoterapia)

Pies terapeuta doskonale sprawdza się między innymi w kynoterapii czyli dogoterapii, która należy do metod wzmacniających efektywność rehabilitacji. Obie nazwy stosowane są naprzemiennie. Nazwa dogoterapia wywodzi się z krajów anglojęzycznych. W tej metodzie wykorzystany jest wyszkolony pies, którego prowadzi człowiek posiadający zawód terapeuty.

Polskie Towarzystwo Kynoterapeutyczne podaje na swojej stronie internetowej wytyczne dotyczące umiejętności i cech psa terapeuty. Pies taki musi wykonać zestaw kilkunastu testów sprawdzających, podczas których sprawdzane są predyspozycje psychiczne czworonoga, a także jego wyszkolenie i współpraca z przewodnikiem.

Psi terapeuci pomagają osobom cierpiącym na: autyzm, nerwice, stany depresyjne, ADHD czy mózgowe porażenie dziecięce. Kontakt z wyszkolonym psem podczas ćwiczeń rehabilitacyjnych zachęca dzieci do pracy, co jest niezwykłym źródłem motywacji. Obecność psa terapeutycznego może wspomagać rozwój funkcji poznawczych i mowy, a także stymulować zmysły czy pomagać w nauce chodzenia.

Predyspozycje psa terapeutycznego

Pies terapeuta musi odznaczać się odpowiednimi cechami i spełniać określone warunki w swojej psiej specjalizacji. Nie każdy psi przyjaciel nadaje się do pracy terapeutycznej. Wykluczone jest, żeby przejawiał zachowanie agresywne, był uparty czy nie wykonywał poleceń opiekuna. Szkolenie i socjalizacja czworonoga powinno być rozpoczęte w wieku szczenięcym, ponieważ przynosi wówczas największe efekty.

Pies pracujący w tym zawodzie powinien kochać ludzi, być niesamowicie przyjazny i odporny na stres.

Wybór takiego osobnika zwykle zaczyna się od urodzenia. Powinien pochodzić z odpowiedniej hodowli, po zdrowych rodzicach. Po ukończeniu roku może zdać egzamin psa terapeutycznego.

Najbardziej pożądanymi cechami psa terapeuty to:

silna i nierozerwalna więź z opiekunem,
brak agresywnych zachowań,
przyjacielski i spokojny stosunek do ludzi,
odporność na stres,
łatwość w przyswajaniu wiedzy,
posłuszeństwo, bez niepożądanych zachowań wobec podopiecznych,
odwaga i poprawne zachowanie społeczne,
brak tendencji obronnych i zachowań terytorialnych.

Ważne są zarówno cechy rasowe, jak również osobnicze. Zazwyczaj są to czworonogi towarzyskie, które kochają ludzi. Do takich psów można zaliczyć: labradory, collie, husky, owczarki niemieckie i australijskie, nowofundlandy, beagle, pudle, retrievery, cavaliery czy bernardyny. Nie nadają się przede wszystkim psy z ras: obronnych, bojowych czy stróżujących.

Pies terapeuta dzięki doskonałym zmysłom i chęci współpracy z człowiekiem doskonale nadaje się do wykonywania zadań terapeutycznych.Jest on nie tylko wiernym towarzyszem zabaw, ale także zwierzęciem pracującym w ośrodkach pedagogicznych lub medycznych. Ma on pozytywny wpływ na przebieg rehabilitacji i wspiera efekty zabiegów terapeutycznych.