Skoczność szynszyli, zwinność i ruchliwość wynika głównie z siły tylnych kończyn. Jest to wyjątkowy gryzoń zarówno pod względem wyglądu, jak i usposobienia. Szynszyla w dzień odpoczywa, a późnym popołudniem i nocą jest bardzo aktywna.
Skoczność szynszyli ma związek z jej naturalnym środowiskiem. Tylne kończyny są dłuższe od przednich oraz bardzo mocne i sprawne. Pozwalają one uchronić zwierzątko przed atakami naturalnych wrogów. W naturze są to przeważnie ptaki drapieżne, węże czy lisy. Jednak od wielu pokoleń ich naturalnym wrogiem był człowiek.
Początkowo skórki szynszyli ludzie wykorzystywali do wykonywania wierzchnich okryć. Z czasem futra z tych gryzoni stały się luksusowym towarem. Ludzie nagminnie zabijali te piękne i miłe stworzenia. Zmniejszyła się znacznie populacja tych zwierząt, a nawet groziło im wyginięcie. Dopiero 1918 roku ustanowiono prawo, które zakazywało zabijanie szynszyli w naturze.
Wysokość skoków gryzonia
Skoczność szynszyli zależy również od usposobienia i predyspozycji osobnika. Dzięki swoim długim kończynom tylnym jest w stanie skoczyć i zeskoczyć na około 1 m wysokości. Niektóre jej skoki bywają nadzwyczaj pokazowe i zdumiewające. Jednak nie może zeskoczyć z kilku metrów, ponieważ może się to dla niej skończyć tragicznie.
W środowisku naturalnym szynszyla jest niesamowicie skocznym zwierzęciem. Potrafi wspinać się na wysokie szczyty. Jednak upadek z dużej wysokości może zakończyć się szokiem, a nawet śmiercią gryzonia. Zwierzątko potrafi również dużymi skokami pokonywać odległości.
W domu trzeba zabezpieczyć balkon, tarasy czy schody.
Przyczyny skakania szynszyli
Skoczność szynszyli najczęściej można zaobserwować podczas zabawy. Jest to bardzo ruchliwe zwierzątko, pełne temperamentu. Z ciekawości często skacze po meblach. Później może mieć problem z zejściem z regałów lub nagle spadnie. Szynszyla jest bardzo żywotna i uwielbia skoki. Jest to związane z jej naturalnym środowiskiem, gdzie się wspina i skacze.
Skoczność szynszyli często widoczna jest w przypadku wypuszczenia jej z klatki. Kiedy jest szczęśliwa potrafi wysoko skakać wkoło swojego opiekuna. Jej skoki są sygnałem zadowolenia i radości. Lubi poznawać otoczenie, gdyż jest bardzo wścibskim stworzeniem. Szynszyla zaskakuje energią i pomysłami.
Nie może spokojnie usiedzieć w jednym miejscu.
Zabezpieczenie domu
Skoczność szynszyli powinna być kontrolowana przez jej opiekuna. Najlepszym rozwiązaniem jest wypuszczenie gryzonia z klatki do pustego pokoju, bez mebli i widocznego okablowania. Okna i drzwi powinny być zamknięte. Wszelkie urazy związane z nieprzewidzianym upadkiem szynszyli należy skonsultować z weterynarzem.
Jeżeli w pokoju, po którym biega szynszyla znajdują się meble należy ją bacznie obserwować. Zwierzątko całkiem nieświadomie może wyrządzić sobie krzywdę. Wystarczy, że wejdzie na wysoki stół czy biurko i z niego spadnie. Obrażenie mogą być niewidoczne.
Niekiedy przy takich upadkach dochodzi do złamania kończyny lub uszkodzenia wewnętrznego organizmu.
Klatka dla szynszyli również powinna być przystosowana pod katem jej temperamentu, potrzeb i trybu życia. Należy zakupić obszerną klatkę i wysoką z półkami stanowiącymi piętra i konarami. Jest to niezbędne, aby zwierzątko mogło bezpiecznie skakać i przemieszczać się po terenie klatki.
Najlepiej wybrać specjalną klatkę dla szynszyli. Może być również dla fretek czy dużych ptaków.
Podsumowując skoczność szynszyli wywodzi się z jej pochodzenia i cech dziedzicznych. Trzeba pilnować to zwierzątko, ponieważ jest to gryzoń o delikatnej budowie. Dodatkowo należy stworzyć szynszyli bezpieczny dom. W dzisiejszych czasach te śliczne i inteligentne gryzonie są ulubieńcami wielu indywidualnych hodowców. Zagościły również w ludzkich domach na całym świecie.
Akt prawny Akwarystyka Fruwanie Gryzonie Koty Niebezpieczne Pies w pracy Psy Ptaki Pupil Ryby Wirusy Zoologia Zwierzęta domowe Świat zwierząt Żywienie
ZOBACZ TAKŻE
Jak psu założyć kaganiec?
Jakie ptaki tracą okresowo zdolność lotu?
Najmniejszy gatunek dzikiego kota na świecie
Żywienie i zdrowie ślimaków
Opieka nad gurami olbrzymim
