Skoczność szynszyli, zwinność i ruchliwość wynika głównie z siły tylnych kończyn. Jest to wyjątkowy gryzoń zarówno pod względem wyglądu, jak i usposobienia. Szynszyla w dzień odpoczywa, a późnym popołudniem i nocą jest bardzo aktywna.
Skoczność szynszyli ma związek z jej naturalnym środowiskiem. Tylne kończyny są dłuższe od przednich oraz bardzo mocne i sprawne. Pozwalają one uchronić zwierzątko przed atakami naturalnych wrogów. W naturze są to przeważnie ptaki drapieżne, węże czy lisy. Jednak od wielu pokoleń ich naturalnym wrogiem był człowiek.
Początkowo skórki szynszyli ludzie wykorzystywali do wykonywania wierzchnich okryć. Z czasem futra z tych gryzoni stały się luksusowym towarem. Ludzie nagminnie zabijali te piękne i miłe stworzenia. Zmniejszyła się znacznie populacja tych zwierząt, a nawet groziło im wyginięcie. Dopiero 1918 roku ustanowiono prawo, które zakazywało zabijanie szynszyli w naturze.
Wysokość skoków gryzonia
Skoczność szynszyli zależy również od usposobienia i predyspozycji osobnika. Dzięki swoim długim kończynom tylnym jest w stanie skoczyć i zeskoczyć na około 1 m wysokości. Niektóre jej skoki bywają nadzwyczaj pokazowe i zdumiewające. Jednak nie może zeskoczyć z kilku metrów, ponieważ może się to dla niej skończyć tragicznie.
W środowisku naturalnym szynszyla jest niesamowicie skocznym zwierzęciem. Potrafi wspinać się na wysokie szczyty. Jednak upadek z dużej wysokości może zakończyć się szokiem, a nawet śmiercią gryzonia. Zwierzątko potrafi również dużymi skokami pokonywać odległości.
W domu trzeba zabezpieczyć balkon, tarasy czy schody.
Przyczyny skakania szynszyli
Skoczność szynszyli najczęściej można zaobserwować podczas zabawy. Jest to bardzo ruchliwe zwierzątko, pełne temperamentu. Z ciekawości często skacze po meblach. Później może mieć problem z zejściem z regałów lub nagle spadnie. Szynszyla jest bardzo żywotna i uwielbia skoki. Jest to związane z jej naturalnym środowiskiem, gdzie się wspina i skacze.
Skoczność szynszyli często widoczna jest w przypadku wypuszczenia jej z klatki. Kiedy jest szczęśliwa potrafi wysoko skakać wkoło swojego opiekuna. Jej skoki są sygnałem zadowolenia i radości. Lubi poznawać otoczenie, gdyż jest bardzo wścibskim stworzeniem. Szynszyla zaskakuje energią i pomysłami.
Nie może spokojnie usiedzieć w jednym miejscu.
Zabezpieczenie domu
Skoczność szynszyli powinna być kontrolowana przez jej opiekuna. Najlepszym rozwiązaniem jest wypuszczenie gryzonia z klatki do pustego pokoju, bez mebli i widocznego okablowania. Okna i drzwi powinny być zamknięte. Wszelkie urazy związane z nieprzewidzianym upadkiem szynszyli należy skonsultować z weterynarzem.
Jeżeli w pokoju, po którym biega szynszyla znajdują się meble należy ją bacznie obserwować. Zwierzątko całkiem nieświadomie może wyrządzić sobie krzywdę. Wystarczy, że wejdzie na wysoki stół czy biurko i z niego spadnie. Obrażenie mogą być niewidoczne.
Niekiedy przy takich upadkach dochodzi do złamania kończyny lub uszkodzenia wewnętrznego organizmu.
Klatka dla szynszyli również powinna być przystosowana pod katem jej temperamentu, potrzeb i trybu życia. Należy zakupić obszerną klatkę i wysoką z półkami stanowiącymi piętra i konarami. Jest to niezbędne, aby zwierzątko mogło bezpiecznie skakać i przemieszczać się po terenie klatki.
Najlepiej wybrać specjalną klatkę dla szynszyli. Może być również dla fretek czy dużych ptaków.
Podsumowując skoczność szynszyli wywodzi się z jej pochodzenia i cech dziedzicznych. Trzeba pilnować to zwierzątko, ponieważ jest to gryzoń o delikatnej budowie. Dodatkowo należy stworzyć szynszyli bezpieczny dom. W dzisiejszych czasach te śliczne i inteligentne gryzonie są ulubieńcami wielu indywidualnych hodowców. Zagościły również w ludzkich domach na całym świecie.
Akt prawny Akwarystyka Fruwanie Gryzonie Koty Niebezpieczne Pies w pracy Psy Ptaki Pupil Quiz Ryby Wirusy Zoologia Zwierzęta domowe Świat zwierząt Żywienie
ZOBACZ TAKŻE
[pt_view id=”6f01e38f2y”]
