Mysie zmysły

Mysie zmysły odgrywają w życiu gryzonia duże znaczenie. U tego stworzenia najsłabiej rozwiniętym narządem zmysłu jest wzrok. Natomiast wspaniale funkcjonuje narząd węchu, słuchu i smaku. Mysie zmysły pomagają gryzoniowi w poznawaniu ludzi i innych zwierząt.

Mysie zmysły mają wpływ na rozwój, kondycję, rozmnażanie i zdrowie gryzonia. Myszy są uznane za bardzo inteligentne i sprytne zwierzęta. Słyszą dźwięki, które są niewyczuwalne dla człowieka. Potrafią również rozróżniać rozmaite smaki i nieświeży pokarm. Myszy mogą odbierać bodźce ultrafioletowe, które do nich docierają.

Narządy zmysłów

Mysie zmysły pomagają odbierać impulsy ze środowiska zewnętrznego i wewnętrznego organizmu. Umiejętności te są szczególnie potrzebne zwierzętom żyjącym na wolności. Gryzonie hodowlane nie mają potrzeby ciągłego kontrolowania otoczenia. Nie muszą obawiać się drapieżnika czy rozróżniać zapach osobników nienależących do grupy.

Myszy w niewoli żyją dużej i bezpieczniej niż ich dzikie siostry, zamieszkujące środowisko naturalne. Dzięki specjalnym narządom zmysłów myszy mogą reagować na bodźce dotykowe, temperaturę, czy uścisk. Mają dobry kontakt z otoczeniem przez skórę i długie wibrysy, które pomagają im poruszać się w ciemnościach.

Mysie zmysły są dobrze rozwinięte. Gryzonie te są obdarzone wspaniałym węchem i słuchem. Dla każdego zwierzęcia bardzo istotną rolę pełnią narządy zmysłów.

U myszy wyróżnia się pięć podstawowych narządów zmysłów, do których należą:

wzrok,
przedsionkowo-ślimakowy czyli słuch,
powonienie czyli węch,
smak,
dotyk.

Rola mysich zmysłów

Mysie zmysły pełnią ważną rolę w życiu gryzonia wspólnie się uzupełniając. Każde z pięciu zmysłów ma swoje zadanie do wykonania. Zmysły pomagają nie tylko poruszać się w ciemności, ale także rozróżniają zapachowo substancje w posiłku, które mogą być szkodliwe. Wszystkie narządy zmysłu mają powiazania z korą mózgową. Oznacza to, że myszy są świadome tego, co zarejestrują zmysły.

Narząd wzroku

Narząd wzroku to oko i narząd dodatkowy oka. Oko zbudowane jest z gałki ocznej i nerwu wzrokowego wraz z jego pochewkami. Natomiast większość narządów dodatkowych znajduje się w oczodole otoczonym tkanką tłuszczową. W czasie snu powieki pokrywają gałki oczne. Narząd dodatkowy odpowiada za ochronę gałki ocznej i jej ruchy. Myszy posiadają małą zdolność widzenia obuocznego.

Narząd przedsionkowo-ślimakowy

Narząd przedsionkowo-ślimakowy to inaczej zmysł słuchu i równowagi, który dzieli się na ucho: zewnętrzne, środkowe i wewnętrzne. Widoczne jest tylko to pierwsze. Natomiast dwie pozostałe części ucha są wewnątrz kości skroniowej.

W ślimaku przetwarzane są na impulsy nerwowe, bodźce mechaniczne, wywoływane przez fale dźwiękowe. Informacji o postawie i ruchu głowy w stosunku do podłoża dostarczają myszom mechanoreceptory. Obie te funkcje umieszczone są w uchu wewnętrznym.

Narząd powonienia

Narząd powonienia to inaczej zmysł węchu. Narząd powonienia jest u myszy znacznie lepiej rozwinięty niż u człowieka. Jest on umiejscowiony w jamie nosowej. Samice rozpoznają swoje potomstwo przede wszystkim przy udziale węchu. Myszy znaczą swoje terytorium i wietrzą tropy drapieżników.

Narząd lemieszowo-nosowy leży w jamie nosowej i również związany jest z węchem. Nie występuje on u dorosłych ludzi. Złożony jest z dwóch wąskich i równoległych przewodów, które znajdują się na podniebieniu twardym. Przewody te umiejscowione są po obu stronach nosa.

Narząd smaku

W kubkach smakowych zlokalizowane są receptory narządu smaku. Związane są one głównie z brodawkami językowymi. Małe ich ilości zlokalizowane są również na podniebieniu miękkim i blisko nagłośni. Kubki smakowe poza komórkami receptorowymi posiadają komórki podporowe.

Substancje pokarmowe muszą być rozpuszczone. Nasączony posiłek śliną rozpuszcza jego cząstki, m.in. w celu analizowania w kubkach smakowych. Podstawowe smaki to: słodki, kwaśny i słony. Całą powierzchnią języka odbierany jest smak kwaśny.

Narząd dotyku

Czucie skórne odbiera większą część bodźców z najbliższego otoczenia. Należy do nich czucie: dotyku, ucisku, ciepła i zimna oraz bólu. Przy udziale dotyku odbierane są słabe bodźce. Ucisk powiązany jest z silniejszymi i głębszymi bodźcami.

Specjalny rodzaj czucia skórnego powiązany jest z włosami dotykowymi. U myszy są to długie wibrysy po obu stronach policzków. Rozróżniamy czucie skórne: głębokie i trzewne. To pierwsze związane jest z czynnością wielu zakończeń nerwowych. Zlokalizowane są one w mięśniach szkieletowych, ścięgnach, więzadłach i torebkach stawowych.

Reagują one na rozciąganie i ściskanie. Czucie głębokie pomaga dokładnie zlokalizować położenie kończyny bez patrzenia na nią. Receptory w narządach rurowych reagują na nadmierne ich rozciąganie, skurcze i drażnienie chemiczne.

Przejawem czucia trzewnego jest ból, który nie do końca zrozumiały jest u zwierząt.

Mysie zmysły pełnią bardzo istotną rolę w życiu tych inteligentnych gryzoni. Najbardziej rozwinięte są zmysły: węchu i słuchu, które znacznie górują nad ludzkimi. Najmniej funkcjonalny jest narząd wzroku. Nie przeszkadza to jednak myszom w codziennym bytowaniu. Wszystkie mysie zmysły uzupełniają się wzajemnie.