Komunikacja z psem

Komunikacja z psem wymaga zrozumienia psiego języka. Przyjmując psa do domowego ogniska należy kształtować jego charakter i otoczenie. Należy wcześnie rozpocząć zewnętrzną stymulację szczeniaka. Na naukę i zabawę nigdy nie jest za późno. Warto nauczyć się sygnałów wysyłanych przez czworonogi.

Komunikacja z psem polega na wysyłaniu psich sygnałów dźwiękowych, zapachowych, smakowych, dotykowych. Przytulając i dotykając szczenię pokazuje się mu świat i dźwięki. Opiekun powinien przyzwyczajać pupila do swojego głosu i pomagać poznawać otaczający go świat. Czworonoga należy zaznajomić z domowymi zwierzętami, żeby był odważniejszy i bardziej komunikatywny.

Psia mowa

Komunikacja z psem polega na odpowiednim przystosowania psa do otoczenia, ludzi i innych zwierząt. Psy nie używają słów, ale potrafią ze sobą rozmawiać. Na drodze ewolucji rozwinęły pomiędzy sobą wzajemną komunikację, żeby jak najrzadziej dochodziło do konfliktów. Dzieje się to dzięki rozmową jakie prowadzą między sobą. Zwierzęta te przybierają różne postawy.

Niektóre są groźne, inne dominujące czy uległe.

Komunikacja z psem polega na odczytywaniu sygnałów, które psy stosują do komunikacji z ludźmi i innym czworonogami. Człowiek może nauczyć się rozumienia sygnałów wizualnych, werbalnych i dotykowych wysyłanych przez psa. Dopiero ich pełna i prawidłowa interpretacja pozwala zrozumieć psie intencje. Nie wszystkie jednak do końca można rozszyfrować, zwłaszcza ze względu na niedoskonałe ludzkie zmysły.

Psie postawy ciała

Komunikacja z psem polega również na wysyłaniu komunikatów postawą ciała. Psy komunikując się pomiędzy sobą przybierając odpowiednią postawę do sytuacji, zamiaru i nastroju. Przeważnie takie zachowania stosują między sobą. Baczne obserwowanie pupila ma dla opiekuna duże zastosowanie praktyczne.

Nie zawsze merdanie ogonem oznacza przyjazne zamiary. Jest to uzależnione od sytuacji i sygnałów wysyłanych przez czworonoga. Trzeba nauczyć się interpretować zachowania psa. Ucząc się psiej mowy można odgadnąć psie intencje. Dobrze jest potrafić odczytywać jaką postawę przyjmuje obcy nam pies.

Wyróżnia się następujące rodzaje psich postaw:

Postawa neutralna, rozluźniona, która polega na staniu psa na całych stopach. Głowa wysoko uniesiona, pysk jest lekko uchylony i widoczny język. Natomiast ogon swobodnie opuszczony.
Postawa wyrażająca stres, gdzie ciało psa znajduje się nisko przy ziemi, pocące się łapy, rozszerzone źrenice, a uszy skierowane do tyłu. Poza tym kąciki warg wygięte są w tył i słychać dyszenie psa. Jego ogon jest wówczas skulony.
Postawa aktywnego podporzadkowania, gdzie ciało czworonoga znajduje się nisko przy ziemi. Pies unika wzroku przeciwnika i ma ku tyłowi ściągnięte kąciki warg. Stara się oblizywać pysk dominującego psa. Poza tym czoło czworonoga jest gładkie, a uszy ma ściągnięte do tyłu. Jego łapy są spocone, gdzie jedna jest uniesiona.
Postawa skupiona i czujna, gdzie ciało jest lekko pochylone do przodu i pies stoi na palcach. Pysk jest zamknięty, a oczy szeroko otwarte. Nos i czoło gładkie. Poza tym ma pochylone do przodu uszy oraz niewyprężony i niezjeżony ogon.
Zachęta do zabawy, która jest bardzo często spotykaną postawą. Ciało psa schylone jest w przód i oparte na przednich kończynach. Źrenice rozszerzone i otwarty pysk, gdzie widoczny jest język. Poza tym pies ma uniesione uszy i ogon w górze, który może poruszać się na boki.
Całkowite podporządkowanie, gdzie pies kładzie się na grzbiecie i unika kontaktu wzrokowego osobnika dominującego. Kąciki warg ma odciągnięte do tyłu, a nos i czoło gładkie. Jego uszy ułożone są płasko przy głowie, nieco odchylone do tyłu. W tej pozycji ogon jest podkulony.
Agresja ze strachu, która oznacza podporządkowanie, gdzie ciało jest obniżone i zjeżony grzbiet. Kąciki warg ściągnięte są do tyłu, a nos zmarszczony. Ponadto pies ma uszy skierowane do tyłu i podkulony ogon.
Postawa agresywna, grożąca, gdzie pies wyraża swoją złość. Stoi on na sztywnych łapach lekko pochylając się do przodu. Ma otwarty pysk i uniesione górne wargi, przy czym widoczne są dziąsła i zęby. Poza tym na czole tworzą się pionowe zmarszczki, uszy skierowane ku przodowi i widoczne zmarszczki na nosie. Natomiast zjeżona sierść na grzbiecie oraz zjeżony i wysoko uniesiony ogon świadczy o wrogim nastawieniu psa.

Postawa neutralna, rozluźniona

Postawa neutralna, rozluźniona oznacza brak zainteresowania otoczeniem. Jednocześnie jest to gotowość do podjęcia każdego rodzaju działań. Nie jest szczególnie zainteresowany żadnym psem ani człowiekiem. Pies nie wydaje żadnych dźwięków. Może stać, siedzieć czy leżeć.

Postawa wyrażająca stres

Postawa wyrażająca stres to pies niespokojny, który przeżywa silny stres. Charakterystyczną cechą tej postawy mogą być ślady mokrych łapek pozostawione na podłodze. W sytuacjach stresowych pies może się intensywnie pocić.

Postawa aktywnego podporzadkowania

Postawa aktywnego podporzadkowania oznacza przyjazne zamiary. Najczęściej można ją zaobserwować u dobrze wychowanych i ułożonych psów, które cieszą się z powrotu swojego opiekuna. Takie zachowanie zwykle jest krótkie, dopóki właściciel nie zacznie głaskać swojego psa.

Postawa skupiona i czujna

Postawa skupiona i czujna przyjmowana jest w przypadku zainteresowania tym, co się dzieje. Przygotowany jest do zareagowania w zależności do rozwoju sytuacji. W tej pozycji pies stoi w bezruchu, a jedynie ruchome są uszy, które wyłapują dźwięki. Aktywny jest również nos, który rozpoznaje zapachy.

Zachęta do zabawy

Zachęta do zabawy to bardzo często spotykana postawa podczas spacerów czy w przydomowym ogródku. Gwałtowne ruchy głowy, powarkiwanie czy szczekanie zachęcają przeciwnika do zabawy. Stroną przeciwną może być człowiek, inny pies czy zwierzę. Ruchy psa są gwałtowne i przeradzają się w szaleńczą gonitwę.

Całkowite podporządkowanie

Całkowite podporządkowanie jest to przeważnie postawa lękowa, która ma za zadanie podporządkować się silniejszemu psychicznie i fizycznie osobnikowi. Przy takiej postawie zwierzę może posikiwać i popiskiwać.

Agresja ze strachu

Agresja ze strachu oznacza podporządkowanie, ponieważ pies nie chce konfliktów zarówno w domu, jak z innym czworonogiem. Pies może przybrać postawę stojącą lub pokładać się na ziemi. W ten sposób zwierzę chce zakończyć pokojowo niesprzyjającą dla siebie sytuację, wysyłając odpowiednie sygnały.

Postawa agresywna, grożąca

Postawa agresywna, grożąca spotykana jest u psów pewnych siebie, które chcą pokazać przeciwnikowi swoją dominację. Dodatkowo postawa psa wysyła ostrzegawcze sygnały, przy czym często towarzyszy szczekanie lub warczenie.

Pies z wystawionym językiem na tle trawy.

Podstawy wzajemnej komunikacji

Komunikacja z psem polega najczęściej na porozumiewaniu werbalnym. Ludzie uwielbiają dużo mówić do swoich pupili i nie musi być to związane z wydawanym poleceniem. Osoby dorosłe i dzieci uwielbiają każdy fizyczny kontakt z psem. Głaskanie, przytulanie, zabawa oraz wspólne spacery świadczą o wytworzonej więzi pomiędzy człowiekiem i psem.

Czworonogi nie do końca rozumieją ludzką mowę, ale mogą nauczyć się reagować nawet na kilkaset słów. Świetnie odczytują intencję na podstawie emocji i mowy ciała. Zwierzęta te nierzadko same swoim językiem mówią do opiekunów i liczą na to, że zostaną zrozumiane. Nie zawsze ludzie potrafią odczytać wysyłane pod ich adresem przekazy, co może doprowadzić psa do frustracji.

Bardzo ważnym aspektem psiej komunikacji jest dotyk. Nie wszystkie psy w jednakowym stopniu przepadają za pieszczotami, o czym należy pamiętać. Poza tym nasz pupil nie zawsze musi mieć ochotę na przytulanie. Pies również musi mieć trochę swobody i wypoczynku. Wiele psów toleruje podnoszenie przez swoich opiekunów, ale niekoniecznie obcych im ludzi.

Psy komunikują się z ludźmi i innymi zwierzętami za pomocą sygnałów werbalnych i niewerbalnych. Wydają różne dźwięki i przyjmują odpowiednie pozycje mowy ciała. Zachowanie psów bardzo wiele wyraża, dlatego warto je obserwować. Zwierzęta mają bardzo wiele do zakomunikowania.

Psy uwielbiają być głaskane po bokach głowy, barkach, klatce piersiowej.

Komunikacja z psem wymaga dobrego kontaktu z psim przyjacielem. Psy doskonale nauczyły się odczytywać ludzkie emocje i nastroje. Wyśmienicie czytają również ludzką mowę ciała. Psy przyjmują różne postawy, które są odzwierciedleniem ich zamiarów i nastawienia. Psi opiekun powinien nauczyć się je rozpoznawać. Psa trzeba rozumieć zapewniając mu komfort i bezstresowe życie.