Opieka nad konurą kaktusową wymaga zaangażowaniu i pewnego zasobu wiedzy. Przed zakupem papugi należy zapoznać się z jej potrzebami i trybem życia. Hodowla konury kaktusowej polecana jest przede wszystkim miłośnikom ptaków ozdobnych, zwłaszcza z rodziny papugowatych.
Opieka nad konurą kaktusową nie jest trudna, gdyż ptak ten nie posiada wygórowanych wymagań. Poza tym konura jest łatwa do oswojenia i odporna na schorzenia. Nowego ptaka należy zaznajomić ze zwierzętami mieszkającymi w domu. Na czas urlopu pupilem powinna zaopiekować się zaufana osoba. Konury kaktusowe są często mieszkańcami ogrodów zoologicznych.
Dom bez zagrożeń
Opieka nad konurą kaktusową jest nie tylko przyjemnością, ale przede wszystkim obowiązkiem. Potencjalny właściciel papugi powinien kochać świat zwierząt, a szczególnie ptaki. Bardzo ważne, żeby znał ich upodobania i zachowanie, a zwłaszcza potrzeby. Wszystkie nieprawidłowości zaobserwowane u konury trzeba skonsultować z weterynarzem.
Podstawowe czynności, które powinien wykonać opiekun konury kaktusowe to:
- Zamontowanie pomieszczenia papugi w zacisznym i widnym miejscu pokoju. Konury nie powinny narażone być na działanie silnych promieni słonecznych, ani na przeciągi. Nie jest wskazana również zbyt wysoka wilgotność w mieszkaniu.
- Zamontowanie w klatce naczyń na pokarm i wodę. Należą do nich karmniki i poidła, które trzeba codziennie myć. Pojemniki powinny być solidnie przytwierdzone do ścian witryny, żeby konura kaktusowa nie była w stanie ich przesuwać.
- Podawanie codziennie czystej i świeżej wody, suchego pokarmu oraz czystych i świeżych owoców i warzyw. Warto pamiętać także o zieleninie i ulubionych orzechach konury kaktusowych czy nasionach słonecznika.
- Usuniecie niezwłocznie z klatki miękkiego i niespożytego pokarmu przez konurę kaktusową.
- Poświęcanie trochę czasu na regularne zaglądanie do ptasiego pomieszczenia. Konurę należy obserwować nie rzadziej, niż dwa razy dziennie w celu sprawdzenia zachowania i wyglądu ptaka.
- Regularne przemywanie pomieszczenia konury wilgotną gąbką lub ściereczką.
- Zabezpieczenie grzejników, lekarstw czy toksycznych roślin przed dostępem do nich papugi.
- Unikania rozpylania środków owadobójczych w pokoju, gdzie znajduje się konura kaktusowa.
- Zabezpieczenie okien i zamknięcie drzwi, gdzie wypuszczona jest z klatki konura kaktusowa. Okna należy zamknąć lub zasłonić siatką. Trzeba też osłonić kable elektryczne, żeby nie doszło do porażenia papugi prądem.
- Regularna wymiana zabrudzonego podłoża w witrynie pokojowej lub wolierze ogrodowej czy pokoju dla papug.
Mieszkanie konury kaktusowej
Opieka nad konurą kaktusową to bardzo ciekawe hobby. Papuga ta może być trzymane w przestronnej witrynie czy w wolierze ogrodowej. Można również dla niej przeznaczyć specjalny pokój. Duże witryny są doskonałym rozwiązaniem dla pary papug tego samego gatunku. Papuga ta potrzebuje przestronnej klatki o minimalnej długości 2 metrów.
Warto jest obsadzić pomieszczenie konury kaktusowej wysokimi trawami i krzewami. W takim mieszkaniu papugi czują się pewniej i chętniej przystępują do rozrodu. Woliera powinna posiadać kilka budek lęgowych o wymiarach: 20 x 20 x 35 cm. Jest to niezbędne, ponieważ samica nie akceptuje każdej budki, która jest zainstalowana w jej pomieszczeniu. Dno budki trzeba pokryć małą ilością wilgotnych trocin i torfem.
Opieka nad konurą kaktusową dotyczy papug utrzymywanych w:
- klatkach,
- witrynach pokojowych,
- wolierach zewnętrznych,
- oddzielnych pokojach, przeznaczonych tylko dla ptaków,
- ptaszarniach,
- ogrodach zoologicznych.
Witryna pokojowa
Opieka nad konurą kaktusową to stworzenie jej odpowiednich warunków do życia. Witrynę pokojową można kupić w sklepach zoologicznych. Przeważnie wyposażona jest ona w kółka, co ułatwia przesuwanie jej po mieszkaniu, na balkon czy taras. Witryna taka jest dobrym rozwiązaniem do przetrzymywania pary konur kaktusowych.
Szkielet pomieszczenia powinien być z metalowych prętów i całość należy obciągnąć mocną siatką. Wymiary klatki na kółkach to zwykle: 200 cm długość, szerokość 100 cm, a wysokość 150 cm. Witrynę można zmontować samodzielnie i dostosować do wysokości pokoju. Wszystko zależy od pomysłowości hodowcy.
Woliera zewnętrzna
Opieka nad konurą kaktusową polega na zapewnieniu jej przestronnego pomieszczenia do życia. Woliera zewnętrzna jest pokaźnym pomieszczeniem, obciągniętym mocną drucianą siatką i zadaszonym. Dobrym i praktycznym rozwiązaniem jest wybudowanie letniej woliery balkonowej czy ogrodowej, która powinna zostać zabezpieczona od wiatru i silnych promieni słonecznych.
Kształty i wielkości wolier może być rozmaita w zależności od inwencji twórczej człowieka i możliwości powierzchniowych. Budowa zewnętrznej woliery jest kosztowna i trzeba ją zabezpieczyć przed kotami i gryzoniami. Woliery zewnętrzne mogą zostać obsadzone roślinnością, a także zaopatrzone w konary i baseniki z wodą przepływową.
Pokój dla konury kaktusowej
Opieka nad konurą kaktusową jest interesującym zajęciem, przynoszącym wiele satysfakcji i radości. Urządzenie pokoju zależy od inwencji twórczej hodowcy. Najważniejsze, żeby mieszkanie konury przypominało jej środowisko naturalne. Warto jest posadzić w dużych donicach trawę i krzewy.
Należy też umieścić konary, przypominające drzewo czy nieduży pień. W takim pokoju siatką powinny zostać zabezpieczone grzejniki, okna i źródło światła. Natomiast podłogę należy wysypać czystym i drobnym piaskiem. W pomieszczeniu powinna być sprawna wentylacja, odpowiednia temperatura i zachowana właściwa wilgotność.
Ptaszarnia
Opieka nad konurą kaktusową sprawdza się również w ptaszarniach, które powinny być dla tych papug ogrzewane. Ptaszarnie to zamknięte pomieszczenia do hodowli i eksponowania ptaków. Złożona jest ona z klatek i wolier. Ptaszarnie znajdują się często w polskich ogrodach zoologicznych.
Ptaszarnia jest doskonałym miejscem, w którym nauka przeplata się z przyjemnością. Można tam zwiedzać cały obiekt i poznać skrzydlatych mieszkańców. Przeważnie wyposażeniem ptaszarni są egzotyczne rośliny. Niejednokrotnie można tam karmić swoje ulubione ptaki ozdobne, takie jak konura kaktusowa.
Podsumowując opieka nad konurą kaktusową przełoży się na jej jakość i długość życia. Do chowu domowego najczęściej trafiają młode osobniki. Dzięki posiadanej wiedzy w zakresie ptasiej natury, możemy pomóc konurze kaktusowej w kłopotach lub skorzystać z pomocy lekarza weterynarii. W żadnym przypadku nie wolno leczyć ptaków samodzielnie.
