ZWIERZĘTA GOSPODARSKIE

Zwierzęta gospodarskie to stworzenia, które tradycyjnie mieszkają w obrębie gospodarstw rolnych. Nie zamieszkują one wraz z człowiekiem w domu. Zwierzęta gospodarskie rozumiane są według rozumianych przepisów o organizacji hodowli i rozrodzie zwierząt gospodarskich.

Zwierzęta gospodarskie mają prawo przebywać w specjalnie przeznaczonych do tego pomieszczeniach, np. kurnikach. Prawa zwierząt gospodarskich określa ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 roku o ochronie zwierząt. W Rozdziale 3 ustawy zawarte zostały zasady postępowania ze zwierzętami gospodarskimi. Mowa jest w nim o humanitarnym traktowaniu zwierzęcia poprzez uwzględnienie jego potrzeb, opieki i ochrony.

Obowiązki hodowców

Zwierzęta gospodarskie utrzymywane przez człowieka muszą mieć zapewnione odpowiednie warunki do życia. Zwierzę należy umieścić w pomieszczeniu chroniącym je przed upałami, zimnem, urazami i opadamy atmosferycznymi. Powinno mieć ono dostęp do światła dziennego i swobodnie zmieniać pozycję ciała. Poza tym każde zwierzę powinno posiadać nieprzerwany dostęp do wody i odpowiednią karmę.

Zwierzęta gospodarskie należy odpowiednio odżywiać i poić świeżą wodą. Muszą mieć zapewnioną opiekę i odpowiednie warunki do życia. Warunki chowu albo hodowli nie mogą powodować uszkodzeń ciała, urazów czy innych podobnych cierpień. Osoby utrzymujące zwierzęta gospodarskie są zobowiązane przechowywać dokumentację weterynaryjną przez okres trzech lat. Dotyczy ona przebiegu leczenia i dokonanych zabiegów wraz z padłymi zwierzętami.

Potrzebne zezwolenia i szkolenia

Zwierzęta gospodarskie to istoty żyjące, które cierpią podobnie, jak człowiek. Wprowadzenie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej innowacyjnej technologii chowu zwierząt, wymaga uzyskania zezwolenia. Wydaje je marszałek województwa, potwierdzającego zastosowanie nowej technologii, zgodnie z obowiązującymi wymogami ustawy o ochronie zwierząt.

Tryb i wydawanie tych zezwoleń określi w drodze rozporządzenia Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej. Osoby zajmujące się opieką nad kurczętami bojlerami muszą odbyć odpowiednie szkolenie ochrony kurcząt bojlerowych. Osoby prowadzące szkolenia w tym zakresie zobowiązane są do posiadania odpowiedniego upoważnienia.

Nie dotyczy to absolwentów szkół wyższych na kierunku weterynaryjnym, rolniczym lub zootechnicznym.

Nie ma to zastosowania również w przypadku:

gospodarstw utrzymujących mniej niż 500 kurcząt,
zakładów trudniących się wylęgiem drobiu,
stad hodowlanych, które utrzymują jednocześnie stada hodowlane i produkcyjne,
kurcząt utrzymywanych zgodnie z metodami produkcji ekologicznej w sposób określony w przepisach unijnych,
kurcząt utrzymywanych w systemie ekstensywnego chowu ściółkowego z dostępem do wolnego wybiegu i zgodnie w wymaganiami unijnymi.

Obowiązujące zakazy

Zabroniona jest obsada zwierząt poza ustalone normy powierzchniowe określonego gatunku, stanu fizjologicznego i wieku. Nie wolno importować zwierząt i produktów zwierzęcych uzyskanych w wyniku chowu i hodowli nie przestrzegając obowiązującej ustawy o ochronie zwierząt.

Zabroniony jest tucz kaczek i gęsi na stłuczone wątroby.

Nie wolno trzymać cieląt:

na uwięzi za wyjątkiem pory karmienia i nie dłużej niż jedną godzinę,
powyżej 8 tygodnia życia w pojedynczych boksach. Nie dotyczy cieląt poniżej 6 sztuk.

Zwierzętom gospodarskim wykorzystywanym do pracy nie wolno zadawać cierpienia. Nie może być również zagrożone ich zdrowie i życie. Osoby używające zwierzęta gospodarskie do pracy mają obowiązek w ciągu 24 godzin zapewnić im wypoczynek dla regeneracji sił, odpowiedni dla danego gatunku.

Zabronione jest przede wszystkim:

wykorzystywanie do pracy zwierząt niedożywionych i chorych,
przeciążanie zwierząt,
używanie nieodpowiedniej uprzęży czy wędzideł, które mogą spowodować obrażenia ciała lub nawet śmierć zwierzęcia,
używania do popędzania zwierząt przedmiotów czy narzędzi mogących spowodować ich okaleczenie,
wykorzystywanie do zrywki drewna koni, które nie ukończyły piątego roku życia,
zmuszanie zwierząt, które ciągną ładunek do wyczerpującego galopu i kłusu.

Dokumentacja posiadacza kurnika

Posiadacz kurnika musi mieć sporządzoną dokumentację dla każdego kurnika oddzielnie, w którym trzymane są kurczęta bojlery.

Dokumentacja taka zawiera następujące informacje o:

liczbie wprowadzonych kurcząt bojlerów,
powierzchni użytkowej,
nazwie mieszańca kurcząt bojlera, jeżeli jest znana,
liczbie kurcząt uśmierconych i przyczynach ich uśmiercenia,
liczbie padłych kurcząt po każdej kontroli i przyczynach ich śmierci,
liczbie kurcząt brojlerów pozostałych w stadzie po uśmierceniu lub sprzedaży.

Dokumentację trzeba koniecznie przechowywać przez trzy lata.

Okres przechowywania tych dokumentów liczony jest od dnia umieszczenia kurcząt brojlerów w kurniku i udostępnienia powiatowemu lekarzowi weterynarii. Ustawa o ochronie zwierząt powstała w celu poprawienia losu zwierząt i należy stosować się do jej przepisów.

Zwierzęta gospodarskie należy traktować w sposób humanitarny. Każde zwierzę zdolne jest do odczuwania cierpienia, ponieważ jest istotą żyjącą. Stworzeniom gospodarskim należy się szacunek i dobre traktowanie. Ustawa o ochronie zwierząt nie jest przestrzegana przez wszystkich ludzi, którzy zajmują się hodowlą zwierząt gospodarskich.