Mysz berberyjska to królestwo: zwierząt, gromada: ssaków i rząd: gryzoni. Należy ona do rodziny myszowatych i rodzaju pręgomyszy. Jest to gatunek stadny, który prowadzi dzienny styl życia. Najbardziej aktywna jest wczesnym rankiem i porą popołudniową. Bytuje zwykle na suchych równinach, sawannach i półpustyniach.
Mysz berberyjska nazywana jest także myszą pasiastą albo paskowaną. Jest ciekawska i towarzyska, ale jednocześnie płochliwa. Poza tym bardzo wrażliwa jest na stres i nieufna. Gatunek ten opisał w 1767 roku szwedzki przyrodnik Karol Linneusz. Mysz berberyjska pochodzi z Afryki Północnej, gdzie zamieszkuje na terenach Maroka, Algierii i Tunezji.
Żyje na obszarach porośniętych krzewami i drzewami strefy śródziemnomorskiej. Bytuje również na terenach uprawnych. Natomiast krzewiaste zarośla niejednokrotnie są dla niej miejscem schronienia i odpoczynku. Najczęściej zajmuje opuszczone nory. Jest to bardzo aktywne zwierzątko. Wyróżnia się kilka podgatunków myszy berberyjskiej.
Wygląd
Mysz berberyjska jest niedużym gryzoniem, trochę większym od myszy laboratoryjnej. Długość jej ciała wynosi około 24 cm, w tym na ogon przypada około 12 cm. Waży w granicach 25-40 gram. Ciało myszy jest smukłe bez wydzielonej szyi. Ma duże, czarne oczy, które obramowane są kremową obwódką.
Natomiast uszy są małe i zaokrąglone na końcach oraz pokryte krótką sierścią. Mysz berberyjska wzdłuż tułowia posiada charakterystyczne pręgi, które układają się naprzemiennie jasne z ciemnymi. Mogą one również widoczne być na głowie, co uzależnione jest od cech osobniczych. Spód ciała jest biały lub jasnokremowy.
W środowisku naturalnym pomaga to zwierzęciu przemieszczać się po rozgrzanym podłożu. Tak umaszczone ciała pełni rolę kamuflażu w celu ukrycia się przed drapieżnikami. Noworodki pokryte są delikatnym meszkiem. Po dwóch dniach widać już na ich ciele pręgi. Gryzoń ten na wolności żyje krótko, około półtora roku. Natomiast w niewoli w dobrych warunkach dożywa 4 lat.
Charakter i temperament
Mysz berberyjska to miłe stworzenie i ciekawe otoczenia. Na wolności bytują w grupach złożonych z kliku samców i samic. W domu powinny być trzymane minimum dwa osobnika, nawet tej samej płci. Można ją również hodować w grupie z przewagą samic bądź w haremie z jednym samcem i kilkoma samicami.
Mysz berberyjska rozgląda się w terenie i porusza się na czubkach palców. Jest bardzo ruchliwa i bystra. Świetnie się wspina, szybko biega i wysoko skacze, nawet na ponad pół metra. Złapana jest przestraszona i wydaje głośny, charakterystyczny dźwięk. Wyjątkowo przerażona potrafi zastygnąć bez ruchu.
Jest odporna na upały nawet przekraczające 30oC. Mysz berberyjska jest zwierzęciem wszystkożernym. W naturze jej pożywieniem są głównie nasiona i trawa. Występuje dymorfizm płciowy taki sam, jak u myszy laboratoryjnej. Nie można przenosić tych zwierząt chwytając za ogon, tylko za skórę na karku.
Można również przenosić w pojemniku. Zwierzęta te swoje potrzeby fizjologiczne załatwiają przeważnie w jednym miejscu. Mocz nie wydziela nieprzyjemnego zapachu. Nie jest stworzeniem łatwym do oswojenia. Jednak bywają osobniki, które można dotykać i głaskać. W domu dobrze jest hodować myszy berberyjskie w terrarium z podwójną wentylacją.
Rozmnażanie
Mysz berberyjska nie jest trudna do rozmnażania. Najczęściej tylko para dominująca żyjąca w grupie systematycznie wydaje na świat potomstwo. Ciąża trwa około trzech tygodni. Rodzi się od 2 do 12 mysich noworodków, zwykle w granicach 3-5 osobników. Poród może odbywać się w jednym gnieździe wraz z innymi samicami.
Potomstwem opiekuje się tylko matka. Młode, które przyszły na świat ważą około 2,5 g. Oczy otwierają po dwóch tygodniach. Od matki powinny zostać odsadzone nie później, jak w 8 tygodniu życia. Dojrzałość płciową osiągają już wieku 8-12 tygodni życia. Jednak do rozrodu nie powinny być dopuszczane wcześniej, niż po ukończeniu 6 miesiąca życia.
Mysz berberyjska chętnie trzymana jest w domowych warunkach ze względu na swój atrakcyjny wygląd. Jest sympatycznym i delikatnym zwierzątkiem. Ponadto łatwa jest w pielęgnacji i rozmnażaniu. Mysz berberyjska przy prawidłowej opiece może cieszyć się dobrym zdrowiem przez całe swoje życie.
ZOBACZ TAKŻE
[pt_view id=”6f01e38f2y”]
