Nurkujący kot to turecki van, którego ojczyzną jest Turcja. Jest naturalną rasą i ciekawym kocim okazem. W Polsce z upływem lat zyskuje na popularności. Futrzak ten potrafi świetnie pływać i nurkować. Turecki van należy do kotów półdługowłosych o eleganckim wyglądzie.
Nurkujący kot czuje się wspaniale w wodnym środowisku. Z tego względu należy udostępnić zwierzęciu korzystanie z tego typu rozrywek. Trzeba umożliwić mu dostęp do czystej wody, bez kosmetyków. Częsta kąpiel tureckiego vana jest wskazana, ale bez użycia szamponów. Pielęgnacja tej rasy nie jest trudna.
Polega na okresowym wyczesywaniu martwej sierści. Latem wystarczy wyczesać pupila 1-2 razy w tygodniu. Należy regularnie przemywać mu oczy, a w miarę potrzeby czyścić uszy i przycinać pazury. Inna nazwa tej rasy to: wana katu, van kedisi, piszynka wane. Koty te żyją 15 lat, a nawet dłużej.
Historia rasy
Nurkujący kot jest naturalną rasą pochodzącą z rejonu Jeziora Van, które jest największym i najgłębszym jeziorem w Turcji. Lata są tam gorące, a zimy mroźne, dlatego zmienia sierść w zależności od pory roku. Podczas i wojny światowej kotom tym groziło wyginięcie, ponieważ wykorzystywane były do torturowania mieszkańców Armenii.
Kot wkładany był do jednego worka z jeńcem. Po czym żołnierze w sadystyczny sposób bili zwierzę kijami. Z tego powodu wystraszony i obolały kot rzucał się pazurami na jeńca, boleśnie go raniąc. W wyniku tego okrucieństwa nie przeżył ani człowiek ani kot. Jednak nie wszystkie vany wyginęły.
W latach pięćdziesiątych ubiegłego stulecia dwie turystki z Wielkiej Brytanii: Sonia Holliday i laura Lushington zafascynowały się tą kocią rasą. Były zachwycone pięknym futrem kotów z charakterystycznymi łatami na głowie i ogonie. Na kobietach wrażenie wywarły również niesamowite umiejętności tych zwierząt, które potrafią pływać żabką.
Z tego względu wróciły do swojego kraju z kilkoma kotkami, rozpoczynając ich hodowlę. Turecki van z kremowymi i rudymi łatami został w 1969 roku uznany za rasę. W 1970 roku koty zostały przywiezione do Ameryki na Florydę. Natomiast w 1997 roku FIFe uznało rasę we wszystkich odmianach barwnych.
W Turcji do dnia dzisiejszego za jedynego przedstawiciela tureckiego vana uznany jest osobnik cały biały bez żadnych znaczeń. W kraju ojczystym białe vany zostały uznane za skarb narodowy. Rząd turecki powołał do życia Van Research Institute. Jest to instytut, który bada i opisuje dobro narodowe narodu tureckiego.
Wygląd tureckiego van
Nurkujący kot może być średnim lub dosyć dużym zwierzęciem. Turecki van ma długie, dobrze umięśnione i proporcjonalne ciało z szeroką klatką piersiową. Waży w granicach 4-9 kg. Kotki są lżejsze i mniejsze. Głowa kota ma kształt zaokrąglonego klina z wypukłym czołem i wyraźnie zaznaczonymi policzkami.
Jego duże bystre oczy mają owalny kształt. Osadzone są skośnie i mogą mieć barwę: bursztynową, niebieską lub dwukolorową czyli jedno bursztynowe, a drugie niebieskie. Na głowie widoczne są dość duże i wysoko osadzone uszy, które na końcach są zaokrąglone, a wewnątrz różowe.
Tylne kończyny kota są dłuższe od przednich. Posiada okrągłe łapy z palcami poprzerastanymi kępkami włosów i błoną pławną. Ma średniej długości ogon z obfitą sierścią. Wygląd i długość futra dostosowana jest do jego naturalnego środowiska.
Nurkujący kot posiada tylko włos okrywowy bez podszerstka, który jest wodoodporny. Latem futro jest delikatne, rzadsze i jedwabiste. Natomiast zimą sierść staje się gęstsza i dłuższa. Futro tej rasy po zamoczeniu bardzo szybko schnie. Umaszczenie kota może być białe, kremowe, niebieskie, szylkretowe, czarne.
Charakter i temperament
Nurkujący kot został obdarzony wyjątkowymi umiejętnościami. Turecki van świetnie pływa i nurkuje nawet na głębokość 9 metrów. Natomiast jego ulubionym stylem pływackim jest żabka. Zimą lubi zabawy w śniegu, a woda to jego żywioł. Odznacza się wysokim poziomem inteligencji i odwagą. W naturze nurkując zdobywa dla siebie pożywienie.
Uwielbia zabawy i jest bardzo ciekawski. Posiada typowe psie cechy, takie jak chodzenie za człowiekiem czy aportowanie. Można go również wyprowadzać na spacer w szelkach i na smyczy. Bez problemu nauczy się różnych sztuczek. Jest bardzo aktywny, dlatego chętnie wspina się po meblach i drzwiach. Nie lubi nudy i samotności.
Musi mieć zapewnioną odpowiednią dawkę ruchu. Konieczne należy przygotować pupilowi solidny piętrowy drapak, a nawet dwa. Kocha ludzi i uwielbia z nimi kontakt. Doskonale dogaduje się z dziećmi. Ma swoich ulubionych domowników, ale potrafi być także zazdrosny. Swoją miłość okazuje w swoisty sposób, czyli trąca głową, a nawet może delikatnie ugryźć.
Nurkujący kot to świetny pływak, który polecany jest osobom mającym dużo wolnego czasu. Ludzie, którzy żyją z nim pod jednym dachem często nazywają go „psim kotem”. Na powrót opiekuna do domu czeka z utęsknieniem, przeważnie przyczepiony na drzwiach. Najczęściej towarzyszy człowiekowi w jego codziennych czynnościach.
