Żywienie i zdrowie pszczół leży w kompetencji pszczelarzy. Wykonują oni zadania wymagające wiedzy i zaangażowania. Dzikie pszczoły muszą same zadbać o siebie. Natomiast dobrostan pszczół hodowlanych zależy od wielu czynników.
Żywienie i zdrowie pszczół przekłada się na ich prawidłowy rozwój i stan zdrowia. Praca hodowlana wymaga wiedzy i doświadczenia.
Polega ona na:
- wyborze materiału w drodze selekcji,
- wychowaniu materiału hodowlanego,
- odpowiednim doborze rodziców,
- sprawdzeniu przydatności potomstwa.
Profilaktyka
Żywienie i zdrowie pszczół oznacza duże wyzwanie dla pszczelarzy. W Polsce brakuje leków weterynaryjnych z wyjątkiem środków warroabójczych. W takiej sytuacji należy stosować metody profilaktyczne. Bardzo jest ważna dezynfekcja sprzętu pszczelarskiego. Okresowej dezynfekcji powinien zostać poddany cały sprzęt i urządzenia pszczelarskie.
Oznacza to, że należy odpowiednio czyścić i dezynfekować: narzędzia, odzież ochronną, sprzęt, a także ule i pasieczysko. Metody dezynfekcji dzieli się na: fizyczne i chemiczne. Do środków dezynfekcji fizycznej zaliczane jest działanie: gorącej wody, pary wodnej, wysokich i niskich temperatur, ognia, a także promieni słonecznych.
Metoda chemiczna to stosowanie wapna palonego, formaliny, kwasów organicznych, detergentów czy alkoholi. Drobny sprzęt pszczeli powinien być czyszczony i myty po każdym użyciu. Można stosować gorącą wodę czy spirytus denaturowy. Dezynfekcja odzieży ochronnej polega na okresowym praniu w gorącej wodzie z detergentami.
Odzież należy wysuszyć na słońcu i wyprasować żelazkiem. Miodarki każdorazowo powinny być umyte gorącą wodą i osuszone. W czystości również powinny być utrzymywane ule. Należy je oskrobać we wnętrzu i umyć ciepłą wodą z detergentami. Zalecana jest częsta wymiana plastrów nawet 50 % rocznie.

Podkarmianie pszczół
Żywienie i zdrowie pszczół miodnych przekłada się na jakość miodu. Syrop dla pszczół powinien być zrobiony z czystej i przegotowanej wody. Dokarmianie należy przeprowadzać wieczorem. Najlepiej jednocześnie we wszystkich rodzinach. W okresie karmienia pszczół należy uważać, żeby do podkarmiaczek nie miały dostępu obce pszczoły.
Pszczoły mają podobne wymagania pokarmowe do innych zwierząt. Niedobór pyłku osłabia robotnice i trutnie. Ilość tłuszczu w pyłku nie może przekroczyć 8 %. Rodzina pszczela w klimacie umiarkowanym potrzebuje do prawidłowego rozwoju od 25 do 55 kg pyłku rocznie. Pszczoły powinny mieć stały dostęp do naturalnego pożytku pyłkowego i nektarowego.
Nektar i syrop cukrowy pobudza pszczoły do zbierania pyłku.
Nie należy doprowadzać do niedoborów pokarmowych w pszczelej rodzinie. Bieżące zapasy pokarmowe możemy uzupełniać zamiennikami. Zawierają one głównie cukry i białka. Do uzupełnienia diety pszczół produkowane są różnego rodzaju suplementy.
Uzupełnienie pszczelej diety węglowodanami nie jest kłopotliwe. Do tego celu można użyć: miodu, syropu cukrowego, izoglukozy czy syropu cukru inwertowanego. Poza tym warto zastosować cukier krystaliczny i wykorzystać ciastka cukrowe czy miodowo-cukrowe. Atrakcyjnym pożywieniem dla pszczół jest syrop sacharyzowy.
Syrop cukrowy w ciepłe dni należy podawać pszczołom w ciągu 3 dni od jego przygotowania. Zmieszanie 1 litra wody z 1 kg cukru daje syrop 50%. W okresie podawania substytutów pszczoły muszą mieć stały dostęp do wody. W rodzinie nie powinno brakować pokarmu. Na zimę w jednym ulu musi znajdować się zapas pokarmu w granicach 4-5 kg.

Zdrowie pszczół
Żywienie i zdrowie pszczół wpływa na ich wygląd i zachowanie. W dzisiejszych czasach następuje stopniowa dewastacja środowiska. Ofiarami padają rośliny i zwierzęta. Niekiedy giną bezpowrotnie całe ekosystemy w wyniku ekspansji rolnictwa i przemysłu.
Zagrożone w przyrodzie są również pszczoły.
Podobnie jak inne zwierzęta pszczoły także chorują. Przede wszystkim położony jest nacisk na zapobieganie powstawaniu pszczelich schorzeń. Dodatkowo należy unikać stosowania antybiotyków i chemicznych leków, które mają uboczne skutki.
Owadami tymi opiekują się pszczelarze, których powinny zaniepokoić następujące objawy:
- martwe pszczoły pod wylotkiem,
- słabe loty i niemrawe pszczoły,
- pszczoły pełzające, które pozbawione są zdolności lotu,
- zmieniony, zmarły czerw,
- wywlekanie obumarłego czerwiu,
- plamy kału we wnętrzu ula i na wylotku,
- słabe pobieranie syropu cukrowego,
- nieprzyjemny zapach wydobywający się z wnętrza ula.
Podczas przeglądu ramek z pszczołami nie wolno je wystawiać poza ulem, ponieważ grozi to zagubieniem matki. Niedopuszczalne jest podawanie leków profilaktycznie zdrowym rodzicom.
Pszczoły żyjące w rodzinach posiadają podwójny system odpornościowy:
- odporność indywidualną każdego osobnika. Wynika ona z mechanizmów fizjologicznych i anatomicznych organizmu.
- Odporność grupową czyli kolonijną, która polega na określonym zachowaniu pszczół. Pszczoły dbają o czystość i porządek w ulu. Owady te obdarzone są instynktem higienicznym. Na przykład usuwają z dna ula wszelkie zanieczyszczenia, martwe osobniki czy chore lub wadliwe larwy.
Podsumowując żywienie i zdrowie pszczół to bardzo ważne aspekty w ich życiu. Właściwie dokarmiane pszczoły i higieniczne warunki zminimalizują ich choroby. Podstawowym elementem każdej pasieki jest ul, który zapewni pszczołom prawidłowy rozwój i schronienie przed niekorzystnymi warunkami pogodowymi. Paza tym w ulu owady te gromadzą miód i inne pszczele produkty.
Akt prawny Akwarystyka Fruwanie Gryzonie Koty Niebezpieczne Pies w pracy Psy Ptaki Pupil Ryby Wirusy Zoologia Zwierzęta domowe Świat zwierząt Żywienie
ZOBACZ TAKŻE

Jak psu założyć kaganiec?

Jakie ptaki tracą okresowo zdolność lotu?

Najmniejszy gatunek dzikiego kota na świecie

Żywienie i zdrowie ślimaków

Opieka nad gurami olbrzymim
