Żywienie i zdrowie jaszczurek

Żywienie i zdrowie jaszczurek wpływa na ich kondycję i długość życia. Zwierzętom tym należy stworzyć odpowiednie warunki bytowania. Powinny być one zbliżone do ich życia w środowisku naturalnym. Gadom tym trzeba podawać świeży pokarm, żeby zachowały siły witalne i nie chorowały.

Żywienie i zdrowie jaszczurek jest bardzo ważne w ich hodowli. Należy pamiętać, że chore zwierzęta rozpoznaje się po ich wyglądzie i zachowaniu. Nie wolno jaszczurek leczyć samodzielnie. Prawidłowo żywione i trzymane w higienicznych warunkach będą zdrowe i żywotne. Zwierzęta te posiadają swoich pasjonatów na całym świecie. Jaszczurki należą do wymagających pupili.

Stołówka jaszczurek

Żywienie i zdrowie jaszczurek wpływa na ich samopoczucie i wygląd. Dla każdego miłośnika tych zwierząt największym wyzwaniem jest zapewnienie im pełnowartościowego pokarmu. Gatunki dużych jaszczurek żywią się gryzoniami. Jednak ich głównym pożywieniem są owady i ich larwy. Spożywają również świerszcze, mączniaki i drewniaki, których nie brakuje w sprzedaży.

Duże zróżnicowanie gatunkowe jaszczurek jest przyczyną występowania całego wachlarza specjalizacji żywieniowych i zachowań. Dla niedużych jaszczurek ich głównym pożywieniem są owady. Dorosłe osobniki zielonych legwanów żywią się przeważnie liśćmi. Konsumują też owoce, warzywa, sporadycznie pokarm pochodzenia zwierzęcego.

Natomiast większe jaszczurki preferują pokarm zwierzęcy. Doskonałym przykładem jest hiszpańska jaszczurka szmaragdowa, której głównym pożywieniem są kręgowce. Mięso i owady nie są bogate w wapń, dlatego jaszczurki powinny mieć w terrarium zapewnione dodatkowe źródło wapnia. Wybierając dla siebie odpowiedni pokarm posługują się głównie węchem.

Do błędów pielęgnacyjnych zaliczone jest nieprawidłowe żywienie jaszczurek. Przykładem może być zbyt mała zawartość białka czy tłuszczów w diecie. Jeżeli młode osobniki w okresie intensywnego rozwoju nie otrzymają dostateczną ilość wartościowego pokarmu, dochodzi do opóźnienia we wzroście. Potomstwo, które przyjdzie na świat powinno mieć podawany obfity pokarm.

W pożywieniu młodych jaszczurek bardzo ważne są owady karmowe. Insekty karmowe po zakupie trzeba napoić i nakarmić. Nie wolno podawać wycieńczonych i chorych owadów, ponieważ jaszczurki zostają narażone rozmaite schorzenia. Owady podawane tym gadom są bogate w białko i tłuszcze.

Pożywieniem jaszczurek są: mącznik młynarek, szarańcza wędrowna, muchy plujki czy świerszcz śródziemnomorski. Dobrym rozwiązaniem jest stosowanie poideł kroplowych, które powinny być często zmieniane. Świeżą wodę należy podawać w czystych pojemnikach.

Zdrowie jaszczurek

Żywienie i zdrowie jaszczurek uzależnione jest od prawidłowej opieki ich opiekunów. Zwierzęta te są zmiennocieplne, dlatego wymagają właściwego zakresu temperatury. Powinien zostać dokładnie określony dla każdego gatunku. Czynnik ten warunkuje apetyt, trawienie, tempo metabolizmu i przyswajanie składników pokarmowych. Poza tym wpływa na efektywność reakcji odpornościowych i jest wyznacznikiem aktywności godowej.

Jaszczurki często zapadają na różne choroby spowodowane niewiedzą ich opiekunów.

Do najczęstszych chorób, które atakują jaszczurki należy zaliczyć:

1. Choroby zakaźne:
   • Papillomatoza, gdzie choroba wirusowa rozwija się ponad dwa lata. Grzyby rozwijają się w uszkodzonym naskórku. Zmieniona część skóry przybiera biały wygląd. Samica ma zwykle zaatakowany rejon miednicy. Samiec kark i okolicę ramion. Po przebytej chorobie pozostają trwałe blizny. Najczęściej choroba ta atakuje jaszczurki zielone.
   • Adenowirus powoduje ogniskowe zmiany zapalne w miąższu wątroby. Objawy to najczęściej apatia i okresy zmieniającego się apetytu. Adenowirusy atakują również kameleony. Zakażenie powoduje anoreksje, wychudzenie i śmierć jaszczurki.
   • Powstawanie ropni to również częste schorzenia u jaszczurek. Powierzchnie zmienionej skóry są obrzękłe i szorstkie w dotyku. Na palcach ich obwód może ulec zwiększeniu. U legwanów zielonych w wieku 6 lat mogą ropnie występować również na ogonie. Schorzenie to wywołują bakterie.
   • Infekcje z udziałem salmonella często występują u jaszczurek. Powodem zakażenia mogą być skorupki jaj i jama lęgowa. W większości przypadków jaszczurki są zdrowymi nosicielami choroby. Objawy chorobowe to: apatia, brak łaknienie i wyniszczenie, a nawet nagła śmierć.
2. Grzyby i drożdżaki:
   • Grzybica systemowa to częste przypadki u jaszczurek.
   • Grzybica skóry, gdzie infekcja jest rzadsza nić u węży. Objawy to strzępki białych miejsc naskórka lub zakrwawione strupy. Należy podawać pełnowartościowy pokarm.
3. Pasożyty:
   • Pierwotniaki, którymi często zarażane są kameleony. Zasiedlają ich przewód pokarmowy ruchliwe wiciowce. Objawy to brak apetytu i wychudzenie, niekiedy cuchnące biegunki.
   • Amebeza występująca u wszystkich jaszczurek, ale najczęściej u legwany zielonej. Ameby z przewodu pokarmowego przedostają się do innych narządów. Objawy to utrata apetytu, szybkie chudniecie i apatia. Na skórze mogą powstać zniekształcenia z powodu ropiejących zmian zapalnych.
   • Kokcydioza jest bardzo rozpowszechniona u jaszczurek. Najczęściej występuje u kameleonów i anolisów. Następują zmiany w pęcherzyku żółciowym i drogach żółciowych. Objawy to utrata łaknienia, wychudzenie i zapalenie jelit. Częste przypadki śmiertelne u kameleonów.
   • Roztocza, które są ektopasożytami. Rozpowszechnione są u jaszczurek trzymanych długo w terrariach i pochodzących ze środowiska naturalnego. Jaszczurki ocierają się i są niespokojne. Skóra pokrywa się białą warstwą skorupek jajowych i pozostałościami wilinek. W wyniku choroby następuje spadek odporności i brak apetytu. W ciężkich przypadkach występuje niedokrwistość.
4. Choroby skóry i jej wytworów:
   • Problemy z linieniem są najczęściej następstwem przebytej lub trwającej choroby. Strzępy naskórka starego utrzymują się przez długi czas na nowej skórze. W niektórych miejscach może nagromadzić się nawet kilka warstw starego naskórka.
   • Zapalenie skóry to również częste przypadki u jaszczurek. U kameleonów mogą występować ostre głębokie, od miejscowych chronicznych po rozległe infekcje bakteryjne. Mogą im dodatkowo towarzyszyć grzyby. Schorzenie dotyczy pojedynczych zwierząt bądź małych grup. 
   • Okaleczenia są częstymi przypadkami u jaszczurek. Ich przyczynami są najczęściej:
     • skoki na szyby, ściany terrarium,
     • upadki jaszczurek, trzymanych niewłaściwie przez dzieci,
     • wzajemne walki spowodowane brakiem porozumienia w zbiorniku. Najczęściej walka o hierarchię bądź terrarium.
   • Poparzenia chemiczne, które pojawiają się z niewiedzy właścicieli tych zwierząt. Oznacza to, że opiekunowie niegroźne rany często próbują leczyć nieodpowiednimi środkami dezynfekującymi. Najczęściej preparaty mają zbyt wysokie stężenie i miejsce rany spryskiwane jest za często. Do lecznicy dla zwierząt trafiają jaszczurki z nieodwracalnymi poparzeniami skóry.
   • Oparzenia, które najczęściej występują w okolicy brzucha. Takie oparzenia mają miejsca, gdy gad odpoczywa na gorącym grzejniku. Często również na osłonach pomp grzewczych czy na matach grzewczych, zamontowanych w podłożu. Najbardziej na tego rodzaju oparzenia narażone są jaszczurki pochodzące z lasów tropikalnych.

Żywienie i zdrowie jaszczurek zależy od poziomu wiedzy ich hodowców. Wszelkie nieprawidłowości należy skonsultować z lekarzem weterynarii, Istnieją lecznice weterynaryjne dla gadów i płazów. Najczęstszym objawem złego samopoczucia jaszczurek, to nieodpowiednie warunki bytowania. Schorzenia mogą być również wynikiem złej i mało urozmaiconej diety.

Podsumowując żywienie i zdrowie jaszczurek wpływa na ich prawidłowy metabolizm. Ilość pokarmu należy dostosować do dziennego zapotrzebowania tych zwierząt. Przede wszystkim oznaką dobrego żywienia zwierzęcia jest jego aktywność i dobra kondycja. Ważny jest nieodbiegający od normy wygląd i zachowanie jaszczurki.

Akt prawny Akwarystyka Fruwanie Gryzonie Koty Niebezpieczne Pies w pracy Psy Ptaki Pupil Quiz Ryby Wirusy Zoologia Zwierzęta domowe Świat zwierząt Żywienie

ZOBACZ TAKŻE

[pt_view id=”6f01e38f2y”]