Opieka nad walabią bagienną jest zajęciem dość trudnym. Wymaga wiedzy i poświęcenia trochę czasu. Polecana jest miłośnikom kangurowatych, którzy posiadają wiedzę i zapał do pracy. Warto zapoznać się ze specjalistycznymi poradnikami w zakresie stylu życia tych interesujących zwierząt.
Opieka nad walabią bagienną wymaga dużej odpowiedzialności ze strony opiekunów w chowie i hodowlach oraz w ogrodach zoologicznych. Należy pamiętać o braniu na ręce i przytulaniu młodych osobników. Rozwija to w nich prawidłową socjalizację z człowiekiem. Najlepiej jak noworodki wykarmione są ręcznie przez człowieka, co umacnia więź zwierzęcia z opiekunem. Walabie bagienne można również oglądać i podziwiać w gospodarstwach agroturystycznych. W Polsce nie jest zabroniona hodowla tych egzotycznych zwierząt.
Hodowla walabii bagiennej
Opieka nad walabią bagienną jest bardzo interesującym zajęciem, zwłaszcza dla pasjonatów tych zwierząt. Niekiedy trudno jest przewidzieć zachowanie tych torbaczy wobec innych zwierząt czy ludzi. Walabie bagienne muszą posiadać do biegania dość dużo przestrzeni. Nie nadają się do klatkowej hodowli. Można z nią chodzić na spacery w szelkach i na smyczy.
W chowie domowym należy walabii zapewnić odpowiedniej wielkości legowisko i nauczyć załatwiania swoich potrzeb fizjologicznych w jednym miejscu. Walabia bagienna może załatwiać się na podkładach higienicznych przeznaczonych dla psów. Można dla kangura przeznaczyć jeden pokój do jego dyspozycji.
Dla młodego osobnika bez matki potrzebna jest budka i torba. Taki maluch powinien być karmiony przez człowieka mlekiem z butelki ze smoczkiem. Walabie nie tolerują laktozy. Później wprowadza się lucernę, a z czasem może otrzymać siano, kwiaty, liście truskawki i suszoną kończynę. Należy stopniowo wprowadzić do diety marchew, bataty, gruszkę, jabłko i miętę.
Młode osobniki piją chętnie mleko od mamy nawet do roku. Na spadek odporności u młodego kangura wpływa wiele czynników. Najczęściej jest to stres, który może być wywołany: śmiercią matki, zmianą miejsca zamieszkania czy nowo wprowadzonym pokarmem. Młode lubią trzymane być na rękach swojego opiekuna.
Lubią przytulać się do człowieka, ale nieśmiałe są w stosunku do obcych. Najlepszym rozwiązaniem dla tych zwierząt jest dom z ogrodem, który będzie do dyspozycji walabii bagiennej. Jako stworzenie roślinożerne spożywa tylko rośliny, owoce i warzywa. Z tego względu walabia z powodzeniem zastąpi w ogrodzie kosiarkę.
Opieka nad walabiami w ZOO
Opieka nad walabią bagienną dotyczy również mieszkańców ogrodów zoologicznych. Wymaga to od personelu wiedzy i zaangażowania. W ogrodzie zoologicznym przebywa dużo zwierząt, dlatego jeden opiekun nie wystarczy. Pracownicy ZOO mają za zadanie dbać o dobrostan zwierząt. Ogród zoologiczny podzielony jest na sekcje.
Kilku pracowników odpowiada za zdrowie, rozwój i samopoczucie zwierząt. Pielęgniarze mają pod opieką określone stworzenia. Na 60 zwierząt powinno przypadać minimum czterech pielęgniarzy i jeden brygadzista. Karmią oni i pielęgnują walabie bagienne oraz sprzątają wybiegi. Ważny jest stan zdrowia tych zwierząt i ich kondycja.
Zatrudnione osoby w ogrodzie zoologicznym pilnują również, aby walabie nie wydostały się na zewnątrz. Pracują tam często ludzie z wyższym wykształceniem i odpowiednią specjalizacją. Niejednokrotnie studenci odbywają tam praktyki i poszerzają swoją wiedzę w temacie egzotycznych zwierząt.
W ZOO zatrudniani są lekarze weterynarii, biolodzy, zootechnicy, oraz absolwenci rybołówstwa i oceanografii. Opiekunowie przeważnie posiadają niezbędną wiedzę w zakresie biologii zwierząt. Najczęściej znają anatomię i choroby torbaczy. Regularnie kontrolowany jest stan zdrowia i samopoczucie podopiecznych.
Wykonywane są również szczepienia oraz zabiegi medyczne i kosmetyczne. W razie choroby walabie bagienne leczone są przez specjalistów. Często, a nawet codziennie odbywają się treningi medyczne. Ma to na celu wykonywanie poszczególnych czynności bez stresu dla zwierząt i z zachowaniem bezpieczeństwa dla opiekunów.
Młode osobniki niektórych gatunków kangurów można nawet wychować poza torbą matki. Jednak przeżyć mogą tylko noworodki, które przynajmniej 2 tygodnie przebywały w torbie kangurzycy. Młode są pojętne i szybko potrafią nauczyć się pić mleko z butelki dla niemowląt. W ZOO walabie mają duże wybiegi i dobrze wyważoną dietę.
Podsumowując
Opieka nad walabią bagienną to pełna wyzwań praca, która przynosi wiele satysfakcji. Socjalizacja tych zwierząt jest czasochłonna i wymaga dużo cierpliwości. Torbacze te nie są polecane rodzinom z małymi dziećmi ani ludziom zapracowanym. Walabia bagienna dobrze traktowana może żyć nawet do 15 lat. Trzeba dbać o dobrostan hodowanych zwierząt.
