Opieka nad susłogonem preriowym

16/06/2021 Wyłączono przez AKS

Podziel się

Opieka nad susłogonem preriowym nie stwarza problemów, a gryzoń szybko ulega oswojeniu. Po kilku dniach nawiązuje już kontakt z ludźmi. Należy codziennie kontrolować wygląd i zachowanie zwierzęcia. Ze względu na swoje rozmiary susłogon preriowy wymaga dużej przestrzeni.

Opieka nad susłogonem preriowym wymaga niemałej odpowiedzialności ze strony jego opiekuna. Zwierzątko to nie nadaje się do ludzi, którzy lubią w domu idealny porządek. Gryzonie mogą wysypywać ściółkę i ziarno z klatki. Susłogon preriowy hodowany w domu pojedynczo jest smutny i senny. W warunkach domowych nie hibernuje. Pozostawiony na zimę w wolierze zewnętrznej zapadnie w sen zimowy.

Klatka czy woliera

Opieka nad susłogonem preriowym wiąże się z zakupem klatki lub zamontowanie zewnętrznej woliery. Zwierzątko powinno mieć w mieszkaniu stworzone odpowiednie warunki. Nadmierny hałas stresuje gryzonia, który wobec domowników może stać się nieufny. Stworzenie powinno mieć możliwość poznania klatki i otoczenia.

Wskazana jest klatka ocynkowana z solidnymi prętami oraz plastykową i głęboką kuwetą, którą łatwo można utrzymać w czystości. Istnieją również modele z dnem metalowym i wysuwaną szufladą. Klatka czy woliera powinny być zbudowane z metalowych prętów i mocnej siatki.

Nie wolno stosować drewnianych konstrukcji, które zostaną przez zwierzęta przegryzione ostrymi zębami.

Dobrym rozwiązaniem jest klatka o wymiarach: 120 x 80 x 50 cm. Klatka powinna mieć rozstawione pręty co 1,5 cm. Najwygodniejsza dla dwóch gryzoni lub większego stada będzie zewnętrzna woliera. Susłogony preriowe mogą pozostać w niej zimą, gdzie będą hibernować. Woliera powinny posiadać solidne zamknięcie, żeby zwierzęta nie wydostały się na zewnątrz.

Dno klatki należy wysypać grubą warstwą ściółki. Popularnym materiałem są wióry czyli powszechnie znane trociny, które charakteryzują się wydajnością i niewysoką ceną. Nie są wskazane wióry zapachowe, które mogą podrażnić drogi oddechowe podopiecznym.

Odpowiednią ściółką jest mieszanina torfu, siana i kory drzewnej.

Susłogon preriowy — Par Hans-Jörg Hellwig — Travail personnel, CC BY 3.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=8982766

Wyposażenie woliery

Opieka nad susłogonem preriowym dotyczy również odpowiedniego wyposażenia klatki czy woliery jeszcze przed przybyciem nowych członków rodziny.

Do podstawowego wyposażenia klatki należą:

Domek lub domki, które mogą być drewniane, gliniane czy kartonowe z niewielkimi otworami.
Miski na pokarm i kulkowe poidełko.
Paśnik lub podwieszona kula na siano.
Rurki ceramiczne.
Kuweta wypełniona piaskiem, w której gryzonie będą chętnie kopać i zagrzebywać się w niej.
Siano, pakuły lub lignina, która będzie służyła gryzoniom do zatykania otworów w domkach z sianem, gdy będą szły spać.
Zabawki, które nadają się do gryzienia, np. gałęzie drzew owocowych czy kawałki drewna.

Higieniczne warunki

Opieka nad susłogonem preriowym to przestrzeganie regularnych zabiegów higienicznych. Trzeba systematycznie podawać świeżą i czystą wodę. Natomiast resztki pokarmu usuwać z klatki. Miseczki należy utrzymywać w czystości, myjąc je po zjedzonym pokarmie. Warto jest kupować karmę renomowanej firmy w sprawdzonym sklepie. Mieszanka dla gryzoni nie może mieć oznak stęchlizny ani zagrzybienia.

Nie trzeba zapominać o częstym sprzątaniu kuwety i wymienianiu ściółki w klatce czy wolierze. Czynności te wykonuje się w zależności od potrzeb i rodzaju podłoża. Ściółka nigdy nie powinna być zawilgocona i bez oznak stęchlizny. Dobrze jest również umyć kuwetę przed wymianą jej podłoża.

Higieniczne warunki pozwolą gryzoniowi być ruchliwym i wesołym oraz cieszyć się dobrym zdrowiem.

Bezpieczny dom

Opieka nad susłogonem preriowym nie wymaga dużo obowiązków. Gryzonie co pewien czas mogą być wypuszczone z klatki, żeby pobiegały po mieszkaniu. Wymaga to przestrzegania zasad bezpieczeństwa. Dobrym rozwiązaniem jest wypuszczenie gryzonia w pokoju bez mebli. Może to być również pomieszczenie z regałami podsuniętymi pod ścianę. Uniemożliwia to zaklinowanie się podopiecznych.

Zabezpieczone powinny zostać wszystkie kable od urządzeń elektrycznych. Stworzenia nie mają wówczas możliwości ich przegryzienia, co grozi im porażeniem. Drzwi i wszystkie okna pomieszczenia, w którym biegają susłogony preriowe trzeba pozamykać. W ten sposób podopieczni nie zaginą w domu.

Trzeba koniecznie pamiętać o pochowaniu: lekarstw, środków chemicznych, ostrych przedmiotów. Niebezpieczne są również rośliny trujące, np. fiołek afrykański. Nie wolno zostawiać w zasięgu gryzonia foliowych czy plastikowych torebek na zakupy.

Opiekun powinien wiedzieć, że warto jest kupić przynajmniej dwa susłogony preriowe, ponieważ zwierzęta nie lubią samotności.

Opieka nad susłogonem preriowym to ciekawe hobby. Jest to gryzoń dla ludzi odpowiedzialnych, którzy potrafią zaangażować się w jego wychowanie. Obserwacja susłogona preriowego jest dobrym sposobem na spędzanie wolnego czasu. Dobrze odżywiany i pielęgnowany susłogon preriowy jest zdrowy i cieszy się dobrą kondycją. Polecany jest osobom, które są miłośnikami gryzoni średniej wielkości.