Opieka nad karolinką, która przebywa na wolności jest czasami uzależniona od ludzkiego wsparcia. Ptaki osłabione, chore czy osierocone, które żyją w środowisku naturalnym często są bezradne. W takim przypadku narażone są na niebezpieczeństwo ze strony drapieżnych zwierząt.
Opieka nad karolinką dotyczy ptaków żyjących na wolności i w niewoli. Karolinka lubi przebywać wśród drzew, ale przeważnie blisko zbiorników wodnych. Pływanie ułatwia jej błona pławna, która stanowi połączenie palców u nóg. Gatunek ten cieszy się zainteresowaniem hodowców i miłośników ptaków ozdobnych.
Hodowla karolinek
Opieka nad karolinką to bardzo ciekawe hobby. Ptaki te nie są wymagające. Trzeba im jednak zapewnić właściwą dietę i odpowiednie warunki do życia. Kaczki te mogą być hodowane w ogrodzie z oczkiem wodnym lub w pokaźnych wolierach. Karolinki podobnie jak mandarynki odporne są na europejskie zimy.
Podczas mrozu i śnieżycy należy zapewnić im schronienie. Wskazane jest dla tych kaczek pomieszczenie, przylegające do wybiegu lub hodowlanej woliery. Odpowiednie żywienie i pielęgnacja to ważne elementy hodowli. Karolinki często utrzymywane są w miejskich zbiornikach wodnych i hodowlach amatorskich.
Przystosowane są one do życia na terenach podmokłych i w pobliżu zbiorników wodnych. Nawet nieduże oczko wodne lub staw pozwoli karolinkom wyrazić ich naturalne zachowania. Wskazane jest, żeby w pobliżu rosły niskie drzewa i krzewy. Natomiast oczko wodne powinno być porośnięte różnymi gatunkami wodnych roślin.
Wielkość takiego zbiornika wodnego uzależniona jest od ilości hodowanych kaczek. W dużej wolierze o wymiarach 3 x 3 metry dla 2 par powinien znaleźć się basen z wodą, domek do odpoczynku i spania oraz budka lęgowa. Pomieszczenie to powinno zostać solidnie zadaszone i obciągnięte mocną siatką o wielkości oczek 2,5 x 2,5 cm.
Wybieg dla karolinek powinien być dostosowany do wielkości i liczby osobników oraz dobrze zabezpieczony przed drapieżnikami. Dla pary karolinek wystarczy mały wybieg o powierzchni w granicach 10-15 m2. Zbyt obszerne wybiegi utrudniają oswajanie kaczek i są kosztowne. Ważnym elementem hodowli jest bliski kontakt z trzymanymi ptakami.
Okres lęgowy
Opieka nad karolinką wymaga odpowiednich warunków do bytowania i rozmnażania. Karolinki uzyskują dojrzałość płciową w drugim roku życia. W przypadku zbliżania się okresu lęgowego dobrane pary należy zamknąć w mniejszej wolierze. Po odchowaniu potomstwa kaczkipowracają na główny wybieg. W okresie lęgowym niezbędne jest miejsce na gniazdowanie.
W środowisku naturalnym karolinki gniazdują na ziemi. Niektóre z nich zakładają gniazda w znacznej odległości od wody, wysoko w dziuplach drzew bądź w zagłębieniach skalnych. Gniazda mogą znajdować się nawet na wysokości 20 metrów. Na przełomie lutego i marca rozpoczyna się sezon lęgowy.
Wolierę lub wybieg w hodowli należy wyposażyć w dziuple wydrążone w pniu lub w budki z dużymi otworami. Budki mogą być ustawione na podłożu bądź zawieszone na siatce woliery, do wysokości 2 metrów. Dobrym rozwiązaniem jest również umieszczenie wydrążonej naturalnej dziupli w grubym pniu wokół zbiornika wodnego.
Przypomina to naturalne miejsce gniazdowania. Ciekawym rozwiązaniem jest domku lęgowego zbudowany z desek, który będzie unosił się na wodzie. Wnętrze jego dobrze jest podzielić ściankami działowymi. Takie rozwiązanie pozwoli gniazdować w nim więcej samic. W okresie wylęgu potomstwa, kaczory zmieniają szatę godową na spoczynkową.
Kaczka po zniesieniu 10-14 kremowych jaj wysiaduje je około 30 dni i opiekują się młodymi, aż do osiągnięcia przez nie samodzielności. Rozród tych ptaków nie jest trudny. Hodowanie i rozmnażanie karolinek daje wiele satysfakcji. Poza tym odmiany standardowe nie są kosztowne. Największa popularnością cieszą się nowe okazy karolinek.
Podsumowując
Opieka nad karolinką przekłada się na długość życia tego atrakcyjnego ptaka. Wpływa też na stan zdrowia psychicznego i fizycznego zwierzęcia. Karolinki nie przysparzają kłopotów w hodowli. Kaczki te można również podziwiać w gospodarstwach agroturystycznych i ogrodach zoologicznych.
