Lorysa górska jest gatunkiem średniej wielkości ptaka egzotycznego. Należy ona do królestwa: zwierząt, typu: strunowców, gromady: ptaków, rzędu: papugowych. Występuje w ponad dwudziestu podgatunkach i w naturze często tworzy kolonie. Ze względu na swoje ubarwienie nazywana jest również lorysą tęczową.
Lorysa górska jest piękną papugą ozdobną w kolorach tęczy. Jest łatwym ptakiem do oswojeni i chętnie naśladuje dźwięki. Doskonale nadaje się na ptasiego towarzysza, ponieważ jest papugą łagodną. Tylko czasami bywa nerwowa i złośliwa. Wskazane jest trzymanie jednej pary w dużej klatce lub wolierze. W środowisku naturalnym najczęściej występuje parami lub w małych stadach i nocuje w koronach wysokich drzew.
Zasięg występowania
Lorysa górska występuje w południowo – wschodniej i północnej Australii. Zamieszkuje niektóre wyspy Indonezji, Nową Gwineę i Nową Zelandię. Żyje w lasach eukaliptusowych, rzadkich lasach deszczowych i namorzynowych. Papugi te można spotkać w parkach, sadach i w przydomowych ogródkach. Larysy górskie przebywają również w lasach manganowych, które rosną na styku lądu i morza.
Niejednokrotnie papugi zmieniają miejsca pobytu w celu poszukiwania pożywienia. Uwielbiają żerować na kwitnących drzewach. Żerują przeważnie o świcie i zmierzchu. Gniazda zakładają w starych i wypróchniałych dziuplach. Okres godowy i lęgowy u tych ptaków trwa od czerwca do stycznia. Samica składa od 2 do 3 jaj i wysiaduje je około 25 dni. Potomstwo wychowywane jest przez oboje rodziców.
Charakterystyka gatunku
Lorysa górska jest średniej wielkości papugą. Jest to wielobarwny i piękny ptak o harmonijnej budowie. Długość jej ciała waha się w granicach 25 – 32 cm. Natomiast rozpiętość skrzydeł wynosi około 17 cm. Papuga waży około 130 g. Długość jej życia wynosi 20 lat, a nawet dłużej.
Zdarzają się osobniki dożywające 25 lat.
Lorysa górska, jak wszystkie papugi posiada zakrzywiony dziób i stopy z czterema palcami. Dwa palce wysunięte są do przodu, a pozostałe dwa do tyłu. Posiada dosyć długi ogon. Płeć u tego gatunku jest trudna do rozpoznania. Jedynie można poznać po zabarwieniu tęczówki oka, która u samca jest jasnoczerwona, a u samicy jasnopomarańczowa. Jednoznacznie i dokładnie płeć stwierdzi lekarz weterynarii.
Papuga ta jest z natury ptakiem śmiałym i skorym do zabaw.
Jest bardzo ruchliwa i lubi prowadzić intensywny tryb życia. Trzeba z nią spędzać dużo czasu i nie można po wypuszczeniu z klatki pozostawić jej bez opieki. Przestraszona lub podniecona może dziobnąć człowieka. Bardzo szybko uczy się pojedynczych słów i zwrotów. Lubi naśladować dźwięki i często je powtarza. Jest papugą hałaśliwą.
Barwne upierzenie
Lorysa górska ze względu na swoją harmonijną budowę i tęczowe upierzenie jest prawdziwą miss wśród ptaków. Głowa jej jest niebieska albo czarnoniebieska z delikatnym kreskowanym wzorkiem barwy czerwonawej. Ma czerwoną pierś z bokami żółto – czerwonymi lub czerwoną z niebieskimi poprzecznymi pręgami. Brzuch jest bardziej lub mniej niebieski.
Dziób lorysy jest koloru szkarłatnego. Kark ma barwy żółtozielonej lub żółtej. Natomiast grzbiet, skrzydła i ogon są ciemnozielone z wyrazistym połyskiem. W ubarwieniu u poszczególnych podgatunków mogą występować nieduże różnice.
Lorysa górska należy do ptaków bardzo atrakcyjnych, które przyciągają ludzki wzrok.
Podsumowując lorysa górska jest pięknym ptakiem o arystokratycznym wyglądzie. W warunkach hodowlanych papuga ta najlepiej czuje się w wolierze. Jest ona dosyć odporna na warunki atmosferyczne. W warunkach naturalnych i hodowlanych pokarm lorysy różni się od pożywienia innych papug. Ma ona specjalne wymagania pokarmowe. Gatunek ten nie jest zagrożony wyginięciem.
Akt prawny Akwarystyka Fruwanie Gryzonie Koty Niebezpieczne Pies w pracy Psy Ptaki Pupil Ryby Wirusy Zoologia Zwierzęta domowe Świat zwierząt Żywienie
ZOBACZ TAKŻE
Jak psu założyć kaganiec?
Jakie ptaki tracą okresowo zdolność lotu?
Najmniejszy gatunek dzikiego kota na świecie
Żywienie i zdrowie ślimaków
Opieka nad gurami olbrzymim
