
Lęki u psa
11/04/2022Lęki u psa wywołane są przez rozmaite czynniki. Pies i właściciel nieustannie wpływają na siebie. Utwierdzają się również w swojej postawie życiowej za sprawą obopólnej więzi. Nieprawidłowe relacje z opiekunem i brak zrozumienia naturalnych potrzeb psa to częste przyczyny lęków. Permanentne stany lękowe powodują u czworonoga silne cierpienie.
Lęki u psa są bardzo złożoną emocją, która może doprowadzić czworonoga do zaburzeń behawioralnych. Lęk to negatywny stan organizmu. Jest związany z niebezpieczeństwem nadchodzącym z zewnątrz bądź pochodzi z wewnątrz organizmu. Objawami jego to zagrożenie czy niepokój. Najczęstszą przyczyną lęku u psiego przyjaciela jest nieprawidłowo przeprowadzona socjalizacja lub jej brak.
Przyczyny lęków u psa
Lęki u psa zależą również od jego otoczenia, zachowania psiego właściciela i domowników. Pies jako istota społeczna i przyjaciel człowieka niejednokrotnie przybiera nastrój porównywalny z nastrojem właściciela. Agresywny właściciel ma często agresywnego psa. Natomiast lękliwy opiekun posiada nierzadko lękliwego czworonoga.
Najczęstszymi przyczynami leków u czworonogów obok braku socjalizacji są:
- zbyt wczesne oddzielenie psiego noworodka od matki,
- genetyka,
- nadwrażliwość,
- przykre doświadczenia,
- przed rozłąką,
- przemoc połączona z karaniem psa,
- choroby, różne niedomagania i bóle,
- wyuczone lęki,
- szkolenie metodami awersyjnymi,
- podeszły wiek i związane z nim schorzenia, takie jak głuchota, utrata wzroku czy zaburzenia węchu.
Reakcja psa na sytuacje lękowe
Lęki u psa pojawiają się często u zwierząt wziętych ze schroniska, które miały w swoim życiu przykre doświadczenia. Problemy lękowe mogą wystąpić u każdego zwierzęcia. Minimalizując stres u psa należy wykorzystać jego naturalną aktywność czyli węszenie, gryzienie i żucie. Każdy pies na sytuacje lękowe reaguje w inny swoisty dla siebie sposób.
Wyróżnia się różne reakcje psa na sytuacje lękowe i stresogenne, do których należy zaliczyć:
- szczekanie,
- skomlenie,
- wycie,
- niszczenie przedmiotów,
- zanieczyszczanie mieszkania moczem,
- panika w czasie burzy czy fajerwerków,
- wyrywanie się na smyczy,
- obszczekiwanie poruszających się samochodów i gonienie za rowerami,
- bieganie w kółko, za własnym ogonem,
- wylizywanie bądź wygryzanie sierści,
- agresywne zachowanie wobec innych zwierząt i ludzi.
Lęki u psa należy umiejętnie redukować. Odczytując prawidłowo mowę ciała i sygnały czworonoga możemy okazać jemu wsparcie, gdy zwróci się do nas o pomoc. W sytuacjach lękowych trzeba pupilowi okazać wyrozumiałość i dać mu prawo decydowania o kontakcie z nami. Należy też pamiętać, że lęki mogą wynikać z negatywnego nastroju.
Lęk przed rozłąką
Lęki u psa przed rozłąką określane są jako zespół zachowań występujących u niektórych czworonogów. Dzieje się to wówczas, gdy psy pozostaną same w mieszkaniu bądź rozstają się z jednym z członków rodziny. W tym przypadku najczęstszymi objawami są: wycie lub szczekanie po opuszczeniu domu przez opiekuna. Szczekanie czy wycie trwa często aż do powrotu właściciela.
Pies może również szarpać zasłony, gryźć dywan, a także niszczyć meble. Niektóre czworonogi wydalają odchody w domu. Do takich zachowań psy mogą mieć wrodzone predyspozycje. Nadmierne lękliwe psy wymagają niekiedy programu redukującego niepożądane zachowania i w ostateczności terapii farmakologicznej.
Warto podejmować działania zapobiegawcze, które skorygują lęki. Do takich podstawowych zadań należy zaliczyć:
- Stopniowe przyzwyczajanie malucha do spędzania czasu samotnie czyli od kilku minut czy nawet sekund, do kilku godzin.
- Zmienianie kolejności porannych czynności przy wychodzeniu z domu. Unikać należy codziennych rytuałów.
- Nie przeciąganie pożegnań z psem i nie witanie się za bardzo wylewnie po powrocie.
- Zapewnienie pupilowi towarzystwa różnych osób i sprawdzenie czy akceptuje on ich towarzystwo.
- Wskazany jest spacer z psem przed pozostawieniem go samego w domu.
Lękowa agresja czworonoga
Lęki u psa o podłożu agresywnym niekiedy mają charakter wrodzony. Bardzo często występuje u czworonogów ze schroniska i wynika to ze złych doświadczeń zwierząt. Pierwsze zachowanie lękowe może pojawić się już u szczeniąt w wieku trzech miesięcy. Maluch okazuje wówczas strach bez specjalnego powodu. Będąc na spacerze może przestraszyć się pojazdu, przedmiotu czy przechodnia.
Psiak jeży wtedy sierść na grzbiecie i reaguje warczeniem, drżeniem czy podwija ogon. Niekiedy może ze strachu załatwiać swoje potrzeby. W takim przypadku należy szukać pomocy w lecznicy dla zwierząt. Zanim trafimy do lekarza weterynarii warto jest znać przyczyny strachu i ograniczyć sytuacje lękowe. Nie wolno nagradzać zachowań lękowych głaskaniem. Podopiecznego należy pochwalić, gdy będzie już odprężony.
Podsumowując lęki u psa opisywane są przez ich opiekunów subiektywnie. Oceniają swojego psa według własnej perspektywy. Nie należy zapominać, że lęki mogą mieć różne podłoże. W pierwszej kolejności trzeba wykluczyć stan chorobowy i ból. Najwięcej problemów mogą stanowić zaburzenia pochodzenia genetycznego. Warto w takich sytuacjach poradzić się lekarza weterynarii.
ZOBACZ TAKŻE

Wielkoszczur gambijski
Czytaj Dalej

Psi fitness
Czytaj Dalej

Opieka nad Nestor kea
Czytaj Dalej

Potrzeby starszych kotów
Czytaj Dalej

Jak założyć hodowlę alpak?
Czytaj Dalej

Żywienie i zdrowie zwinnika Blehera
Czytaj Dalej

5 Ciekawostek o nutrii amerykańskiej
Czytaj Dalej

Dog niemiecki
Czytaj Dalej

Żywienie i zdrowie Nestor kea
Czytaj Dalej

Koci katar
Czytaj Dalej

5 Ciekawostek o alpakach
Czytaj Dalej

Zwinnik Blehera
Czytaj Dalej