Koci smak pomaga zwierzęciu w codziennym życiu i rozróżnianiu pokarmów. Jest niezbędny przy wykrywaniu zepsutego jedzenia. Doznania smakowe łączą się ściśle z węchowymi. Narząd ten nie ma jednak tak wielkiego znaczenia socjalnego, jak koci węch.
Koci smak spełnia ważną rolę w życiu kota. Ocena smaku odnosi się zazwyczaj do pokarmów i wody. Koci przyjaciel potrafi być niekiedy bardzo wybredny. Warto więc w ciągu dnia urozmaicać mu podawany pokarm. Kot bez problemu rozróżnia także smak wody. Podobnie, jak u człowieka doznania smakowe ściśle związane są z węchowymi.
Receptory smaków
Koci smak potrzebny jest również do wykrywania trujących substancji. Kot posiada około 500 receptorów smaku, znacznie mniej niż u człowieka czy psa. Kubki smakowe u kota rozmieszczone są z przodu, po bokach i z tyłu języka. Koci przyjaciel na pewno wyczuje nieświeży pokarm.
Koty mogą rozróżnić pięć smaków:
Za rozróżnianie słodkiego smaku odpowiedzialne są kubki smakowe, które znajdują się na końcu języka. Gorzki smak potrzebny jest do zmniejszenia ryzyka spożycia toksycznych substancji, które posiadają niektóre rośliny. Mogą one być również obecne w organizmie niektórych gatunków ofiar lub być wewnętrznymi toksynami kota.
Piątym smakiem, który jest rozpoznawany przez kota jest umami, które oznacza smaczne i delikatne jedzenie. Jest on potrzebny przy spożywaniu posiłków bogatych w białko. Na przykład dotyczy mięsa, ryb czy sera. Jest także obecny w niektórych warzywach, a zwłaszcza w mleku matki. Zdolności rozpoznawania smaku umami mają zwykle zwierzęta mięsożerne.
Koci smak nie decyduje tylko o wyborze karmy, ponieważ ważną rolę odgrywa również węch. Oba te zmysły są u kotów bardzo mocne ze sobą związane. Odpowiedzialne za smak i węch obszary mózgu zlokalizowane są u kota w tym samym miejscu. Wygląd kociej karmy czyli jej kształt czy kolor nie ma dla kota znaczenia.
Koty zanim przystąpią do spożywania posiłku, to muszą go wcześniej powąchać.
Narząd Jacobsona
Koci smak połączony jest z kocim węchem za pomocą narządu Jacobsona, który nie występuje u ludzi. Nazywany jest również organem lemieszowym, narządem przylemieszowym, womero – nasalnym lub lemieszowo – nosowym. Jest organem parzystym umiejscowionym pomiędzy jamą nosową, a podniebieniem.
W skład jego wchodzą dwie kieszonki wypełnione specjalnym płynem i przykryte nabłonkiem węchowym. Przekazuje on odbierane sygnały do ośrodków znajdujących się w mózgu. Kiedy kot poczuje interesujący zapach lekko otwiera pyszczek i trochę podwija wargę. W tym samym czasie wciąga powietrze. Następnie pociera językiem o podniebienie.
W ten sposób przekazuje smak i zapach do narządu Jacobsona, który dokonuje identyfikacji. Podawanie futrzakowi lekarstwa wraz z pokarmem może być nieskuteczne, ponieważ kot wyczuje natychmiast nowy zapach i smak. Ten dodatkowy zmysł jest bardzo ważnym narządem w życiu kociego przyjaciela.
Podsumowując koci smak pełni istotną rolę. Towarzystwo kociego przyjaciela może zapewnić osobom starszym i niepełnosprawnym wiele korzyści. Kota i człowieka niejednokrotnie łączy nierozerwalna więź. Większa wiedza na temat upodobań smakowych kotów może doprowadzić do stworzenia nowych kocich karm.
Akt prawny Akwarystyka Fruwanie Gryzonie Koty Niebezpieczne Pies w pracy Psy Ptaki Pupil Quiz Ryby Wirusy Zoologia Zwierzęta domowe Świat zwierząt Żywienie
ZOBACZ TAKŻE
[pt_view id=”6f01e38f2y”]
