Doberman to pies stróżujący, wojskowy, policyjny, obronny i ratowniczy, który zaliczany jest do pierwszej piątki, najbardziej inteligentnych ras. Jest on szlachetny, silny i elegancki.
Doberman pochodzi z Niemiec, a jego rasa od nazwiska jego twórcy, którym był poborca podatkowy oraz właściciel odpadów rzeźnych Louis Dobermann z Turyngii. Jego celem było stworzenie czujnego i odważnego psa obronnego, który miał być groźny i duży. Zwierzak, który został wyhodowany miał okrągłą głowę i był bardziej masywny, niż pies tej rasy w czasach dzisiejszych.
Najprawdopodobniej przodkami dobermana były owczarki niemieckie i turyńskie, manchestery terriery, pinczery, charty, wyżły niemieckie i weimarskie oraz dogi.
Rasa ta została uznana przez specjalnie powołaną komisję w 1899 roku i wpisana rok później do Niemieckiej Księgi Rodowodowej.
W 1908 roku odbyły się niemieckie zawody psów policyjnych, zorganizowane przez znanego tresera i hodowcę Konrada Mosta, który zaprezentował tam z ogromnym sukcesem swojego wyszkolonego dobermana. Doberman został oficjalnie uznany psem służbowym w 1910 roku.
Wygląd
Doberman jest stworzeniem dużym. Waga psa wynosi w granicach: 40- 50 kg, natomiast suki 32 – 35 kg. Długość życia dobermanów waha się w granicach 10 – 12 lat. Doberman jest psem wysokim o sylwetce zbliżonej do kwadratu, posiadający wyraźnie wykształtowane mięśnie i głęboką klatkę piersiową, bez nadmiaru tkanki tłuszczowej. Pies osiąga wysokość w granicach 68 – 72 cm, a suka 63 – 68 cm.
Doberman posiada długą, mocną i proporcjonalną głowę oraz smukłą i dobrze umięśnioną szyję. Ma duże szczęki, które zaopatrzone są w mocne zęby, gryzące w charakterystyczny sposób, poprzez kilkakrotne zaciskanie. Oczy jego są średniej wielkości, owalne, najczęściej ciemne w kształcie migdałów. Do policzków przylegają umiarkowanej wielkości wiszące uszy.
Pies tej rasy ma sierść krótką, gęstą i błyszczącą, która przylega do ciała i jest pozbawiona podszerstka. Góruje przeważnie umaszczenie czekoladowo – podpalane lub czarno – podpalane. Istnieją również dobermany o umaszczeniu białym, beżowym oraz niebieskim. Kiedyś jego ogon był ucinany, obecnie pozostawiany w stanie naturalnym.
Pielęgnacja
Doberman nie wymaga skomplikowanej pielęgnacji, ponieważ posiada krótką sierść, która prawie wcale nie linieje, wymaga jedynie okresowego przeczesania. Kąpiele psa powinny odbywać się w zależności od zabrudzenia, z zastosowaniem szamponów odpowiedniej jakości, zwłaszcza renomowanych firm. Latem należy częściej sprawdzać skórę zwierzęcia, aby uchronić przed pchłami czy kleszczami.
Psy te przeważnie w sposób naturalny ścierają pazury podczas biegania, ponieważ wolny spacer im nie wystarczy. Rasa ta potrzebuje dużo ruchu. Doberman nie ma skłonności do tworzenia kamienia nazębnego. Warto jednak profilaktycznie podawać suche karmy, które zapobiegają powstawaniu kamienia.
Doberman może mieć z czasem problemy z oczami i sercem.
Jest podatny na skręt żołądka i dysplazję stawów biodrowych. Może wystąpić także wada genetyczna, jak np. zespół Woblera, która jest chorobą neurologiczną. Zalecane są badania: oczu, wątroby, serca czy biodra.
Należy pamiętać, że rasa ta nie jest odporna na mrozy, szczególnie ze względu na krótką sierść. Jeżeli mało biega podczas mroźnej pogody należy zapewnić mu okrycie. Średnio toleruje wysokie temperatury. Nie należy zapominać również o obowiązkowych szczepieniach. Choroby psa mogą wynikać z zaniedbań jego opiekuna czy zbyt rzadkich kontaktów zwierzęcia z weterynarzem.
Temperament
Doberman porusza się zwinnie i elastycznie, wyrzucając daleko przednie kończyny. Jest on zwierzęciem inteligentnym i bardzo energicznym o średnim progu pobudliwości. Pies ten powinien odznaczać się odwagą. Chętnie uczy się i poddaje szkoleniu, ale wymaga konsekwencji od lat szczenięcych.
Stworzenie to lubi towarzystwo ludzi. Wymaga on spacerów, co najmniej dwie godziny dziennie. Przejawia dużą skłonność do zabawy. Jest bardzo aktywnym stworzeniem o dużym temperamencie. Ma silnie rozwinięty instynkt stróżowania.
Jest nieśmiały w stosunku do innych psów. Natomiast inne zwierzęta może traktować, jak swoje ofiary.
Doberman polecany jest doświadczonemu hodowcy, który jest energiczny, opanowany i konsekwentny. Stworzenie to ma duży zapas energii, którą może wyładować w niepożądany przez człowieka sposób, jeżeli będzie miał zbyt mało ruchu. Nie jest polecany ludziom nerwowym, mało stanowczym oraz osobom starszym. Nie nadaje się dla alergików. Rasa ta ze względu na swój groźny wygląd występowała w wielu filmach w roli krwiożerczej bestii. W dzisiejszych czasach we właściwych hodowlach krzyżuje się osobniki najspokojniejsze, w celu wyeliminowania agresji. Zdrowy i zadbany pies jest wizytówką swojego opiekuna.
Akt prawny Akwarystyka Fruwanie Gryzonie Koty Niebezpieczne Pies w pracy Psy Ptaki Pupil Quiz Ryby Wirusy Zoologia Zwierzęta domowe Świat zwierząt Żywienie
