Opieka nad wiewiórkowatymi dotyczy zwierząt żyjących w niewoli i na wolności. Hodowla tych gryzoni nie jest trudna i nie wymaga wiele czasu. Niektóre gatunki wiewiórkowatych można trzymać w domowych warunkach. Dobrze traktowane gryzonie staną się nieodłącznym przyjacielem człowieka.
Opieka nad wiewiórkowatymi w dużym stopniu zależy od ludzkiej pomocy i wiedzy. Nie wszystkie zwierzęta żyjące na wolności są w stanie zadbać o swoje bezpieczeństwo. Poza tym okaleczone czy chore są niejednokrotnie bezradne i trudno im będzie poradzić sobie bez pomocy człowieka. Ludzkie wsparcie może uratować życie wolno żyjącym wiewiórkowatym.
Młode osobniki powinny być brane na ręce, co rozwija właściwą komunikację z człowiekiem. Zwierząt nie można niepokoić i straszyć, ponieważ mogą stać się nerwowe i nieufne. W wychowanie maluchów z rodziny wiewiórkowatych należy włożyć wiele pracy. Przełoży się to na prawidłowe zachowanie dorosłych osobników. Wpłynie również korzystnie na stan ich zdrowia psychicznego i fizycznego.
Wiewiórkowate w środowisku naturalnym
Opieka nad wiewiórkowatymi czasami niezbędna jest również w środowisku naturalnym. Opieka nad okaleczonymi gryzoniami wymaga wiedzy i empatii. U osobników z rodziny wiewiórkowatych złapanych przez koty, psy czy kuny stwierdza się różnego stopnia zaburzenia koordynacji ruchów, niepokój, a także porażenia.
Po dokładnej kontroli ciała zwierzęcia, zostają znalezione rany zadane zębami lub pazurami. Po zaopatrzeniu okaleczonych miejsc podawana jest kroplówka, witamina B, środki przeciwbólowe i antybiotyki. Gryzonie umieszczone zostają w ciemnej klatce. Dopiero po sześciu czy siedmiu dniach można stwierdzić sposób prowadzonego leczenia.
Zwierzęta wyziębione i odwodnione zostają włożone do kartonowego gniazda z ciepłą butelką. Zostają owinięte ręcznikiem i ligniną. Można również zastosować naświetlenie podczerwienią, ale tylko u silniejszych osobników. Rekonwalescencja wspomagana jest odpowiednią dietą.
Opieka nad wiewiórkowatymi żyjącymi w naturalnych warunkach powinna być prowadzona tylko w określonych przypadkach. Wyłącznie ranne czy chore osobniki mogą trzymane być w domu. Po zakończeniu leczenia i odzyskaniu sił powinny powrócić do środowiska naturalnego.
Wiewiórkowate w ZOO
Opieka nad wiewiórkowatymi w ZOO polega na zatrudnieniu wykwalifikowanej kadry, która odpowiednio zajmie się zwierzętami. Podawanie posiłku o określonej porze jest bardzo ważne dla właściwego funkcjonowania wiewiórkowatych. Pracownicy ZOO są odpowiednio pod tym względem przeszkoleni.
W Ogrodzie Zoologicznym zwierzęta oprócz regularnie podawanego posiłku i wody mają zapewnioną opiekę medyczną i odpowiednie warunki bytowania. Potomstwo przychodzące na świat otrzymuje niezbędne szczepienia. Opiekunowie nie oswajają zwierząt, zajmują się nimi na dystans. Pracownicy ZOO karmią gryzonie z rodziny wiewiórkowatych i opiekują się nimi.
Pracownicy w ZOO muszą zadbać o czystość pomieszczeń, a także o kwestie administracyjne i techniczne. Wiewiórkowate żyjące na wolności narażone są na wiele niebezpieczeństw ze strony zwierząt drapieżnych i człowieka. Często w ZOO jak najwierniej odtworzone jest naturalne środowisko.
Mieszkanie wiewiórkowatych
Opieka nad wiewiórkowatymi w warunkach domowych wiąże się z zakupem klatki. Wielkość jej uzależniona jest od rozmiarów gryzonia. Trzeba stworzyć odpowiednie warunki bytowania, żeby zwierzątko było zdrowe i radosne. Nadmierny hałas stresuje wiewiórkowate, które mogą stać się nieufne.
Nowo nabyte zwierzątko należy zaznajomić z innymi zwierzętami w domu i otoczeniem. Poza klatką wiewiórkowate powinny wybiegać się dwie godziny dziennie. Najlepszym rozwiązaniem dla gryzoni jest klatka ocynkowana z solidnymi prętami.
Powinna być wyposażona w głęboką kuwetę z plastiku, którą łatwo można utrzymać w czystości. Nie brakuje rożnych modeli klatek. Na przykład niektóre mają metalowe dno i wysuwaną szufladę. Klatka powinna mieć solidne zamknięcie, żeby gryzoń nie mógł jej opuścić podczas nieobecności domowników.
Dno klatki powinno być pokryte ściółką. Popularnym materiałem są wióry czyli powszechnie znane trociny. Charakteryzują się one wydajnością i niską ceną. Nie są wskazane wióry zapachowe, które mogą podrażnić drogi oddechowe podopiecznego. Ulubioną ściółką gryzoni jest mieszanina torfu, siana i kory drzewnej.
Niektóre wiewiórkowate mogą przebywać w zewnętrznej wolierze o mocnej siatce. Należy ją dobrze zabezpieczyć przed drapieżnikami. Podmurówka powinna zostać wybetonowana, aby gryzoń nie mógł się podkopać. Najlepiej zadaszyć wolierę blachą falistą czy plastikowym daszkiem umieszczonym spadziście.
Wyposażenie klatki
Opieka nad wiewiórkowatymi wymaga wiedzy ze strony opiekuna. Zakupioną klatkę należy odpowiednio wyposażyć. Należy tego dokonać jeszcze przed przybyciem nowego członka rodziny.
Na podstawowe wyposażenie klatki składają się następujące akcesoria:
- Domek, który może być drewniany, gliniany czy kartonowy.
- Kuweta dla gryzoni. Może być to odwrócona gliniana i duża donica.
- Miski na pokarm i poidło niedużych rozmiarów.
- Paśnik lub podwieszona kula na siano.
- Drabinki, półki, hamaki i tunele.
- Duży i pełny kołowrotek, najlepiej bez metalowych prętów.
- Zabawki, które nadają się do gryzienia, np. gałęzie drzew owocowych czy kawałki drewna.
Bezpieczne warunki życia
Opieka nad wiewiórkowatymi nie wymaga dużo obowiązków. Gryzonia należy regularnie wypuszczać z klatki w celu poznania otoczenia. Wymaga to przestrzegania zasady bezpieczeństwa. Najlepiej wypuścić podopiecznego w pomieszczeniu bez mebli, co nie spowoduje jego zaklinowania między regałami.
Zabezpieczone powinny zostać wszystkie przewody od urządzeń elektrycznych. Gryzoń pozbawiony jest wtedy możliwości ich przegryzienia, co nie grozi porażeniem prądem. Drzwi pomieszczenia, gdzie biega podopieczny należy zamknąć. Uniemożliwia to ucieczkę zwierzątka, które trudno byłoby znaleźć w całym domu.
Poza tym trzeba również pochować lekarstwa, środki chemiczne ostre przedmioty czy trujące rośliny, np. fiołka afrykańskiego. Nie zostawiać w zasięgu gryzonia plastikowych toreb na zakupy i otwartych okien. Nie wolno również narażać zwierzęcia na działanie silnych promieni słonecznych, które mogą doprowadzić do udaru.
Higieniczne warunki życia
Opieka nad wiewiórkowatymi to także przestrzeganie regularnych zabiegów higienicznych. Należy systematycznie podawać świeżą wodę i usuwać niedojedzony pokarm. Często należy sprzątać kuwetę i wymieniać ściółkę w klatce w zależności od potrzeb. Podłoże nigdy nie powinno być zawilgocone. Przed wymianą ściółki najlepiej jest dokładnie umyć kuwetę.
Opieka nad wiewiórkowatymi nie powinna być tylko obowiązkiem, ale przede wszystkim przyjemnością. Przede wszystkim należy regularnie obserwować zachowanie i wygląd gryzonia. Na przykład wspólna zabawa właściciela ze zdrowym zwierzątkiem przyniesie opiekunowi satysfakcję i zadowolenie. Niektóre z tych zwierząt należą do gatunków zagrożonych. To ludzie często naruszają równowagę środowiska, w którym żyją.
ZOBACZ TAKŻE
[pt_view id=”6f01e38f2y”]
