GeoZoo » Pies » Leki szkodzące psu
Leki szkodzące psu

Leki szkodzące psu

Leki szkodzące psu są przeważnie przeznaczone dla ludzi i nie powinny być podawane zwierzętom. Może okazać się, że nawet ich mała dawka okaże się dla czworonoga toksyczna. Każdy pies może indywidualnie reagować na otrzymany farmaceutyk, co należy mieć to na uwadze.

Leki szkodzące psu są często wynikiem ostrego zatrucia farmaceutykami bez recepty. Z tego powodu codziennie do lecznic dla zwierząt trafia kilkadziesiąt psich i kocich pacjentów. Takie przypadki są w Polsce coraz częściej spowodowane nieświadomym schematem zachowania psich opiekunów. Brak edukacji w tej dziedzinie może być tragiczne w skutkach.

Leki niebezpieczne dla psa

Leki szkodzące psu podawane są najczęściej zwierzętom przez psich właścicieli. Różne rasy psów mogą rozmaicie reagować na te same leki. Tylko niektóre farmaceutyki podawane są ludziom, psom i kotom, ale mogą szkodzić gryzoniom, a także królikom. Takim przykładem jest amoksycylina, którą nie należy przedawkować.

Jeżeli nie będziemy stosować się do zaleceń weterynarza, to jest bardzo duże prawdopodobieństwa przedawkowania farmaceutyku. Nawet małe dawki leków, które nie są przeznaczone dla zwierząt mają bardzo negatywne skutki dla naszego podopiecznego. Zwykle inna jest reakcja na leki zwierząt przewlekle chorych czy z problemami hormonalnymi.  

Leki szkodzące psu mogą wywołać wiele niepożądanych reakcji w organizmie czworonoga. Wiedza wśród społeczeństwa w zakresie działania niesteroidowych leków przeciwzapalnych u zwierząt nadal jest znikoma. Opiekunowie psów podają  swojemu choremu pupilowi najczęściej leki przeznaczone dla ludzi, które są bez recepty.

Do najczęściej podawanych leków przez psich opiekunów, które szkodzą psu, a pomagają człowiekowi należą:


Reakcja psa na szkodliwe leki

Leki szkodzące psu mogą uszkodzić narządy wewnętrzne, takie jak: wątrobę, trzustkę, nerki czy żołądek. Jeżeli psu podamy ibuprofen w takiej ilości jak ząbkującemu dziecku, to spowoduje to u niego zapalenie żołądka. Podanie ludzkich leków pogorszy stan zdrowia zwierzęcia, a nawet może doprowadzić do jego śmierci.

Zwykle po podaniu leków przeciwbólowych bez recepty występują typowe objawy zatrucia:

  • ogólne osłabienie zwierzęcia,
  • wymioty,
  • bladość widoczna na dziąsłach psa,
  • niejednokrotnie występują biegunki i kał z czarną krwią.

Przy podanych powyżej objawach należy jak najszybciej zabrać psa do lecznicy dla zwierząt. Lekarz weterynarii zbada pacjenta i postawi diagnozę. Leczenie takie może być długotrwałe, ale często ratuje życie psu. Podane leki czworonogowi bez zaleceń lekarza osłabiają też układ immunologiczny zwierzęcia.

Leki szkodzące psu mogą negatywnie wpłynąć również na psią psychikę, zwłaszcza antydepresanty czy uspokajające. Przeznaczone są one dla ludzi i stosowane na receptę. Leki takie powinny być schowane przed psem w apteczce, żeby nasz pupil nie spożył ich przypadkowo. Po zjedzeniu któregoś z tych farmaceutyków pies może mieć ciężkie zaburzenia neurologiczne.

Leki do użytku zewnętrznego

Właściciel czworonoga powinien być zaopatrzony w apteczkę pierwszej pomocy z niezbędnym zestawem ratunkowym. Zawartość apteczki uzależniona jest od liczby i wielkości posiadanych zwierząt. Leki powinny być przepisywane dla czworonoga wyłącznie przez weterynarza. Podanie farmaceutyku powinno nastąpić po konsultacji z lekarzem.

Leki do użytku wewnętrznego w apteczce pierwszej pomocy przedweterynaryjnej:

  • Woda utleniona 3%, która stosowana jest jako środek dezynfekujący. Może być również użyta jako środek wymiotny przy zatruciach. W tym drugim przypadku można stosować wyłącznie po konsultacji z weterynarzem.
  • Węgiel aktywny, który jest stosowany w niektórych zatruciach, ale tylko po konsultacji z lekarzem weterynarii.
  • Sterylny roztwór fizjologiczny do przemywania ran czy ukąszeń.
  • Środek odkażający, taki jak chlorheksydyna w roztworze 0,5%, która może być zastosowana na ranę. Nie powoduje ona pieczenia ani bólu. Jednak nie nadaje się do używania w okolicy oczu.
  • Maść z kortykosteroidami z przeznaczeniem do użytku miejscowego.

Leki do użytku wewnętrznego

Leki szkodzące psu negatywnie wpływają na samopoczucie i zdrowie psiego przyjaciela. Jeżeli nie posiadamy odpowiedniej wiedzy w temacie leczenia psów, to lepiej nie decydować się na podanie farmaceutyków bez wiedzy weterynarza. Niektóre z nich mogą wywołać zupełnie nieprzewidziane skutki.

Bardzo niebezpieczny jest dla czworonoga lek przeciwwymiotny, po spożyciu przez niego kości. Jednak w niektórych przypadkach szybkie podanie odpowiedniego farmaceutyku może uratować zwierzęciu życie. Nie należy jednak zapominać, że leki podajemy psu po konsultacji z lekarzem weterynarii.

W psiej apteczce warto posiadać:

  • Glikokortykosteroidy iniekcyjne, który jest lekiem stosowanym na receptę. Lek ten powinien być zakupiony wraz z igłami i strzykawkami. Jest to farmaceutyk powszechnie stosowany w dermatologii weterynaryjnej. Używany zwłaszcza w problemach alergicznych i autoimmunologicznych przy atopowym zapaleniu skóry.
    Podawany w wysokich dawkach przez długi czas może wywołać skutki uboczne. Glikokortykosteroidy to jedne z ważniejszych leków w medycynie weterynaryjnej, pomagające w problemach dermatologicznych. Należy stosować je według zaleceń lekarza weterynarii.
  • Elektrolity, który jest stosowany przy odwodnieniu psa po wymiotach czy biegunkach.
  • Glukoza w tabletkach bądź w proszku. Potrzebna jest psim cukrzykom na wypadek kryzysu hipoglikemicznego. Glukoza może być podana po konsultacji z weterynarzem.
  • Lek przeciwpadaczkowy dla czworonogów cierpiących na padaczkę. Farmaceutyk ten potrzebny jest do opanowania ataku drgawek. Powinien zostać przepisany przez lekarza prowadzącego.Lekarz weterynarii jest zobowiązany udzielić informacji w zakresie dawkowania, jaką drogą i w jakich okolicznościach lek powinien być podany psu.

Leki szkodzące psu mogą być tragiczne w skutkach, o czym powinien wiedzieć każdy psi opiekun. Nie wolno nam samodzielnie podejmować decyzji o metodzie leczenia naszego podopiecznego. Nie powinniśmy szkodzić, ale pomagać choremu psu. Przed leczenia należy koniecznie skontaktować się z lekarzem weterynarii.