Żywienie i zdrowie walabii bagiennej to ważne czynniki w życiu tych torbaczy z rzędu dwuprzodozębowców i rodziny kangurowatych. W hodowli zwierzętom tym trzeba stworzyć odpowiednie warunki bytowania, które powinny być zbliżone do ich naturalnego środowiska.
Żywienie i zdrowie walabii bagiennej dotyczy kangurów żyjących na wolności i w niewoli. Należy pamiętać, że chore zwierzęta rozpoznajemy po wyglądzie i zachowaniu. Walabie bagienne występują na terenach Australii. Zasiedlają lasy liściaste i mieszane, blisko miejsc z otwartymi przestrzeniami. Najchętniej przebywają w wilgotnych lasach tropikalnych.
Stołówka walabii bagiennej
Żywienie i zdrowie walabii bagiennej to ważne aspekty w hodowli tych torbaczy. Zwierzęta te są roślinożerne. Walabia bagienna aktywna jest w nocy i wtedy żeruje. Odpoczywa w ciągu dnia w trawach i paprociach. Należy zapewnić tym stworzeniom różnorodną dietę roślinną i odpowiednie warunki do życia.
W skład pożywienia wchodzą: trawa, zioła i liście. Nie pogardzą również korzonkami i bulwami różnych roślin oraz korą z drzew. Żołądek walabii bagiennej przystosowany jest do trawienia pokarmu roślinnego. Pokarm wpierw ulega fermentacji przy udziale bakterii symbiotycznych i następnie rozcierany zostaje w jamie ustnej i żołądku.
Walabie bagienne w warunkach hodowlanych należy karmić zieleniną, trawą, kwiatami, ziołami, a także suszoną kończyną. Nie powinno zabraknąć im świeżego siana i czystej wody. Chętnie spożywają owoce i warzywa, takie jak: jabłka, gruszki, marchew czy bataty. Posiadają też swoje ulubione potrawy.
Zdrowy tryb życia
Żywienie i zdrowie walabii bagiennej żyjącej w niewoli uzależnionej jest głównie od jej opiekuna. Niejednokrotnie walabie bagienne są mieszkańcami ogrodów zoologicznych. Można tam obserwować i podziwiać te zwierzęta. Gatunek ten jest zaliczany do niedużych kangurów z plemienia Macropodini rodzaju Walabia.
Żywienie i zdrowie walabii bagiennej polega na profilaktyce. Należy zapobiegać różnym schorzeniom. Chore zwierzęta powinien leczyć weterynarz. W niewoli walabie mogą być zaatakowane przez śmiertelną chorobę, jaką jest promienica. Atakuje ona dziąsła i zęby torbaczy. Jest to choroba wywołana przez bakterie beztlenowe czyli promieniowce.
Rozwój tego niebezpiecznego dla życia kangurów schorzenia przyśpiesza stres. Z tego względu najczęściej zapadają na nią kangury żyjące w niewoli. Walabie bagienne mają utrudnione spożywanie posiłków, co w konsekwencji prowadzi do śmierci głodowej. Z powodu promienicy wiele kangurów mieszkających w ZOO nie przeżyło tej choroby.
Stres walabii bagiennej
Stres też jest bardzo niebezpieczny dla zdrowia tych zwierząt, dlatego należy go unikać lub minimalizować. Przyczyn stresu może być wiele. Często jest to zmiana miejsca pobytu walabii bagiennej, śmierć matki lub wprowadzenie nowego posiłku. Kangura nie należy zamykać w klatce. Trzymając pojedynczo, trzeba zapewnić walabii towarzystwo innego zwierzęcia lub człowieka.
Natomiast biegunka u tych zwierząt może być przyczyną złej diety bądź choroby pasożytniczej, takiej jak kokcydioza lub strongyloidoza. Ta pierwsza powoduje zapalenie jelit i wątroby. Choroba ta wywołana jest przez pasożyty, bytujące w nabłonku jelit. Strongyloidoza jest chorobą pasożytniczą przewodu pokarmowego, wywołaną przez nicienie.
Podsumowując
Żywienie i zdrowie walabii bagiennej przekładają się na dobrostan i długość życia tego zwierzęcia. W środowisku naturalnym zwykle walabie bagienne żyją krócej, gdyż same musza zadbać o swoje mieszkanie i stołówkę. Torbacze te szybko przystosowują się do naszego klimatu. Hodowla walabii bagiennej polecana jest ludziom odpowiedzialnym, którzy znają potrzeby tych zwierząt.
