Znaczenie kociej wokalizacji odgrywa ważną rolę we właściwej komunikacji kociego towarzysza z człowiekiem. Koty dysponują wielką różnorodnością sygnałów głosowych i bardzo licznymi reakcjami obronnymi. Jest to świadectwo bardzo bogatej kociej psychiki oraz repertuaru przeżyć i sposobu ich wyrażania.
Znaczenie kociej wokalizacji możemy poznać już od najwcześniejszych chwil życia kociąt. Dźwięki wydawane przez koty pomagają im w komunikowaniu się z osobnikami tego samego gatunku, z innymi zwierzętami i ludźmi. Czworonożne pupile są świetnie rozwinięte wokalnie i bardzo rozmowne. Kocięta uczą się przez naśladownictwo.
Najlepsze efekty daje wczesna nauka. Zwykłe miauczenie kota znane jest każdemu. Koty żyjące na wolności nie wydają tych dźwięków często. Miauczenie jest zwykle oznaką chęci wydostania się z zamknięcia, dostania się na kolana człowieka lub do jakiegoś pomieszczenia. Jest również wołaniem o pomoc z powodu głodu czy pragnienia.
Kocia wokalizacja
Znaczenie kociej wokalizacji pozwala przetrwać dzikim kotom w trudnych dla nich przypadkach. Kot potrafi wysyłać specjalne dźwięki wprost do swojego opiekuna, który może je usłyszeć. Koty potrafią wydawać specyficzne odgłosy o określonym znaczeniu, ale nie koniecznie rozumiane czy słyszane przez człowieka.
Należy właściwie odbierać i rozumieć sygnały dźwiękowe wysyłane przez kota. Zakres wokalny tych zwierząt wykracza poza skalę słyszalności dla ucha ludzkiego. Zostało sklasyfikowanych ponad 100 dźwięków wydawanych przez koty. Z tego tylko zaledwie 30% jest słyszalnych dla człowieka. Pozostałe 70% pozostaje w zbyt wysokiej częstotliwości dla ludzkiego aparatu słuchowego.
Do najczęściej wydawanych kocich dźwięków oprócz miauczenia należą:
- mruczenie,
- pomiaukiwanie, gwarzenie,
- gruchanie,
- wołanie opuszczonego,
- chichot,
- furczenie,
- grożenie,
- krzyki,
- wokalne pojedynki.
Mruczenie
Znaczenie kociej wokalizacji pomaga poznać nature tych zwierząt. Koty spokojne i czujące się bezpiecznie mruczą wzbudzając w gronie rodzinnym miły nastrój. Jest to monotonny i wibrujący szmer, przypominający cichy terkot. Mruczenie wzbudzane jest przez krtań podczas wdechu i wydechu. Kocięta mruczą głośniej niż dojrzałe koty.
Jeżeli położymy palec na kota szyi, to wyczuwalna jest wibracja podczas mruczenia. Wydawanie tych dźwięków nie jest oznaką stresu ani agresji. Jeśli błogi nastrój ulega zmianie kot przestaje wydawać tego rodzaju dźwięki. Natomiast mruczenie kociąt i matki to typowe sygnały oznaczające, że wszystko jest w porządku.
W kociętach trzeba wzbudzać mruczenie poprzez troskliwą opiekę. Zdarzają się przypadki, że kotka podczas porodu czy choroby mruczy, co oznacza apel o opiekę i wzajemną nieagresję. Kot może mruczeć również, kiedy jest zestresowany i wystraszony. W inny sposób mruczy ciężko chory kot, niż kotka do swoich kociąt.
Pomiaukiwanie, gwarzenie
Znaczenie kociej wokalizacji jest bardzo istotne w życiu tych zwierząt. Ciche i delikatne pomiaukiwanie powtarzane jest na różne sposoby i tony. Pomiaukiwanie nazywane jest również gwarzeniem. Opiekun czy inny członek rodziny powinien w takiej sytuacji przyjaźnie odezwać się do pupila lub go pogłaskać.
Podopieczny może także pomiaukiwaniem budzić nas w nocy, ponieważ chce ułożyć się na kołdrze lub wejść pod nią. Nie zawsze koty chcą korzystać ze swojego legowiska, gdyż lubią leżeć blisko człowieka. Takie nieustające gwarzenie może też oznaczać złe samopoczucie pupila, albo apel o posiłek, gdy jest głodny.
Gruchanie
Znaczenie kociej wokalizacji należy nauczyć się rozpoznawać. Gruchanie jest na pograniczu miauczenia, a delikatnego pomiaukiwania. Istnieje spora gama rozmaitych dźwięków określanych jako gruchanie czy „rukanie”. Tony od melodyjnych i niskich „unru” poprzez podobnego do głosu turkawki „rrr…”, aż do ćwierkającego i wysokiego „irrr”.
Te interesujące odgłosy zależne są od nastroju i wrodzonych głosowych zdolnościach kota. Są to sygnały zapraszające do wspólnej zabawy. Kot nie przejawia zamiarów agresywnych wydając odgłosy kontaktowe czyli gruchanie. Podbiega on do człowieka, a następnie symuluje ucieczkę. W taki właśnie sposób kotka odzywa się do swych dzieci.
Takie dźwięki również wydaje kot zapraszający drugiego osobnika do wspólnej zabawy lub na spacer. Podobnie też odzywa się kotka podczas rui, przedłużając śpiewne zakończenie i nasilając do donośnego zewu. Cichnie natychmiast, jeżeli w pobliżu pojawi się samiec. Te specyficzne dźwięki mają różne znaczenie.
Wołanie opuszczonego
Znaczenie kociej wokalizacji ma istotne znaczenie w apelu o pomoc opuszczonego, zagubionego czy porzuconego kota. Wydaje on dźwięki po sobie następujące, które brzmią mniej więcej, jak: „au-au-au-au…”. Po tym zwykle następuje dłuższa przerwa, nawet parogodzinna i znowu można usłyszeć płaczliwe odgłosy.
Kot taki jest zrozpaczony i skrajnie zdeprymowany, ponieważ znalazł się w nieznanym mu otoczeniu. Z tego powodu wydając tego typu dźwięki woła o powrót i pomoc tych których zna, którzy pozostawili go samego. Taki apel kota kierowany jest również do każdej życzliwej osoby. Trudno przejść obojętnie obok nieszczęśliwego kota, który wymaga opieki.
Takie donośne i gardłowe dźwięki może też wydawać kot, który został czasowo pozostawiony sam w mieszkaniu. Zwykle czyni to przed drzwiami zewnętrznymi, wołając opiekuna o powrót do domu. W takim przypadku dobrze jest zostawić podopiecznemu dużo ciekawych zabawek i odizolować od drzwi zewnętrznych, żeby nie zakłócał spokoju sąsiadom.
Chichot
Kot może również wydawać odgłosy przypominające chichot. Dzieje się tak na widok przelatującego ptaka, wysoko niedostępnej ćmy czy biegnącego mniej lubianego kota. Koci przyjaciel wydaje wówczas wysokie i chichotliwe tony, które połączone są z jednoczesnymi drgnięciami żuchwy. Oznacza to ruchy ekspresyjne, które symbolizują chwytanie w sytuacjach, gdy zdobycz jest niedostępna lub wywołuje obawy.
Furczenie
Furczenie kotów oznacza lękowo-ostrzegawcze sygnały, które brzmią, jak „chchch…”. Często takie odgłosy wydają koty znerwicowane, które same czują się zagrożone. Furczenie może mieć charakter odstraszający lub lękliwy w zależności od okoliczności. Kot wystraszony hałasem czy przydepnięciem jego ogona może nawet ofuknąć swojego opiekuna.
W takim przypadku należy go uspokoić przemawiając łagodnym głosem. Dobrym rozwiązaniem jest nauczenie kota takich słów, jak „przepraszam” czy „nie bój się”. Wymawiane przeprosiny za mimowolne nadepnięcie kota, należy wzmocnić głaskaniem czy pieszczotami. Koty jako inteligentne zwierzęta pojmą znaczenie tych słów i przyjmą człowieka przeprosiny.
Grożenie
Znaczenie kociej wokalizacji należy poznać w wielu różnych sytuacjach. Grożenie wokalne jest sygnałem ostrzegawczym wraz ze zjeżeniem sierści na grzbiecie. Jeżeli kot czuje się zagrożony wydaje ostrzegawcze dźwięki o zmieniających się wysokościach.
Są to sygnały od wysokich tonów, aż do głębokiego warczenia i na odwrót. Chwilami może być cichnący lub nasilający się, aż do krzyku. Kot, który kogoś nie akceptuje bądź nie zna może w ten sposób wyrażać swoje niezadowolenie.
Takie zachowanie najczęściej ma miejsce w małym mieszkaniu, w którym kot zarezerwował swoje terytorium i czuje się jego właścicielem. Czasami może również zaatakować nielubianego człowieka, psa czy inne zwierzę. W takiej sytuacji najlepiej kota odseparować, umieszczając go w innym pokoju.
Krzyki
Krzyk kota oznacza najczęściej cierpienie i przerażenie wskutek ataku psa czy wrogiego człowieka. Jeśli kot krzyknie w ogrodzie można wnioskować, że zaatakował go inny kot. Niekiedy dochodzi do kocich konfliktów, gdy rywalizują o terytorium czy pokarm.
Miejscowa kocia grupa raczej nie toleruje na swoim terenie obcego kota. Stopień nietolerancji bywa zróżnicowany. Tego rodzaju hałasy można zminimalizować, jeżeli ludzie będą regularnie karmili swoje podwórkowe koty. Głodny kot skłonny jest do konfliktów.
Wokalne pojedynki
W międzyosobniczych rozgrywkach kotów mają miejsce wokalne pojedynki dwóch samców. Zwykle jeden z nich jest posiadaczem miejscowego terytorium, natomiast drugi chce mu go odebrać. Oba koty stoją naprzeciwko siebie w pewnej odległości i wydają długie, zawodzące „śpiewy” o powolnie zmieniającej się wysokości.
Jeżeli żaden z nich nie ustąpi, to kończy się to krzykliwym atakiem. Gdy rozgrywka zestresowanych rywali toczy się w pobliżu domu, warto wylać z okna w stronę kotów kubek wody. Jej chlupnięcie o ziemię spłoszy natychmiast walecznych samców. Nie będą już miały ochoty na wzajemne konflikty.
Podsumowując znaczenie kociej wokalizacji może pomóc uniknąć nieprzyjemnych incydentów. Należy zapamiętać, że zwłaszcza w obecności samca nie wolno udawać miauczenia, ani innych kocich dźwięków czy pozorować ataku. Takie zachowanie człowieka doprowadza kota do silnego znerwicowania i wzmaga jego obronną agresję. Warto wiedzieć, że koty zwykle ostrzegają i nie są fałszywe.
