Zapobieganie bezdomności zwierząt wedle obowiązujących przepisów należy do zadań własnych gmin. Każdego roku gminy na podstawie uchwały zapobiegają bezdomności zwierząt, zapewniają opiekę bezdomnym stworzeniom i organizują ich wyłapywanie. Odławianie bezdomnych zwierząt może odbywać się jedynie na podstawie uchwały rady gminy.
Zapobieganie bezdomności zwierząt określa ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 roku o ochronie zwierząt, z późniejszymi zmianami. Ustawa reguluje postępowanie ze zwierzętami kręgowymi. Zabronione jest wprowadzanie do obrotu i nabywanie zwierząt na targowiskach, giełdach czy targach. Ponadto ustawa nakłada na ludzi utrzymujących zwierzęta humanitarne ich traktowanie.
Zwierzęta bezdomne
Zapobieganie bezdomności zwierząt łączy się z określonymi kosztami, które pokrywane są ze środków jednostek samorządowych.
Zwierzęta bezdomne to zwierzęta domowe bądź gospodarskie, które:
- uciekły,
- zabłąkały się,
- porzucił je człowiek,
- nie jest możliwe ustalenie ich właściciela,
- nie można ustalić osoby, pod której opieką dotąd pozostawały.
Istnieją w Polsce różne stowarzyszenia, fundacje i organizacje, które działają na rzecz zwierząt w potrzebie. Niosą one pomoc niechcianym zwierzętom i bezdomnym. W każdym województwie istnieją schroniska dla zwierząt. W świetle ustawy o ochronie zwierząt schronisko takie to miejsce przeznaczone do opieki nad zwierzętami domowymi.
Schroniska muszą spełniać warunki w ustawie z dnia 11 marca 2004 roku o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczania chorób zakaźnych. W schroniskach można zaadoptować psa czy kota, czekającego na nowy dom. Najwięcej znajduje się tam kundelków, ale w niektórych schroniska można również nabyć psa rasowego.
Ograniczenie bezdomności zwierząt
Zapobieganie bezdomności zwierząt polega na ograniczeniu rozmnażania zwierząt bezdomnych. Nie należy dopuszczać do niekontrolowanego rozrodu. Właściciele zwierząt powinni wpływać na ograniczenie liczby niechcianych zwierząt.
Do najbardziej skutecznych metod w zakresie zapobiegania bezdomności zwierząt należą:
- Sterylizacja lub kastracja zwierząt domowych, które nie są przeznaczone do rozmnażania. Dotyczy to szczególnie kotów wolnożyjących, których przy szybkim rozmnażaniu należy ograniczyć populację. Poza tym obligatoryjna kastracja czy sterylizacja wskazana jest w schroniskach dla zwierząt bezdomnych.
- Znakowanie zwierząt domowych, które polega na wprowadzeniu microchipa pod skórę i zarejestrowanie w ogólnopolskiej bazie zwierząt oznakowanych. Takie zaczipowanie ułatwia znalezienie zagubionego zwierzęcia.
Zadania gmin
Zapobieganie bezdomności zwierząt zawarte jest w Rozdziale 2 ustawy dotyczącym zwierząt domowych. Warunki wyłapywania bezdomnych zwierząt w drodze rozporządzenia określa minister właściwy do spraw administracji publicznej z ministrem właściwym do spraw środowiska. Według ustawy zabronione jest odławianie zwierząt, gdy nie ma miejsca w schronisku. Jest to możliwe wtedy, gdy stworzenie zagraża ludziom lub zwierzętom.
Zapobieganie bezdomności zwierząt odbywa się w drodze uchwały rady gminy, każdego roku do 31 marca. Określony jest wówczas program opieki nad zwierzętami bezdomnymi i zapobieganie bezdomności zwierząt. Może on także obejmować plan znakowania zwierząt w gminie, sterylizacji lub kastracji z poszanowaniem praw właściciela albo opiekuna zwierząt.
Program taki obejmuje:
- zapewnienie bezdomnym zwierzętom miejsca w schroniskach dla zwierząt,
- opiekę nad kotami żyjącymi na wolności i ich dokarmianie,
- odławianie bezdomnych zwierząt,
- obligatoryjną kastrację bądź sterylizację przeprowadzoną w schroniskach dla zwierząt,
- poszukiwanie właścicieli dla bezdomnych zwierząt,
- usypianie ślepych miotów,
- wybranie gospodarstwa rolnego, aby zapewnić miejsce zwierzętom gospodarskim,
- zapewnienie całodobowej opieki lekarza weterynarii w przypadku zdarzeń drogowych z udziałem zwierząt.
Gminy są zobowiązane określić wysokość środków finansowych i sposób ich wydatkowania do realizacji programu związanego ze zwierzętami bezdomnymi. Koszty realizacji programu ponosi gmina ze środków własnych. Każda gmina ma obowiązek przyjęcia programu według obowiązujących zasad.
Zapobieganie bezdomności zwierząt polega na wyłapaniu każdego psa bez właściciela i odwiezienia go do schroniska. Nie należy odławiać kotów wolnożyjących i kotów wychodzących. Może to nastąpić, gdy kot wymaga kastracji lub opieki weterynaryjnej. Koty dzikie powinny być regularnie dokarmiane przez ludzi. Wymagają one również schronienia przed niekorzystnymi warunkami atmosferycznymi.
ZOBACZ TAKŻE
[pt_view id=”6f01e38f2y”]
