HUMANITARNE TRAKTOWANIE ZWIERZĄT

Humanitarne traktowanie zwierząt to uwzględnienie potrzeb zwierzęcia i zapewnienie mu ochrony i opieki. Do zadań własnych gmin należy zapobieganie bezdomności zwierząt, zapewnienie opieki bezdomnym stworzeniom i ich wyłapywanie. Odławianie bezdomnych zwierząt może odbywać się jedynie na podstawie uchwały rady gminy.

Humanitarne traktowanie zwierząt polega na zapewnieniu zwierzęciu pomieszczenia, które chronić je będzie przed zimnem, opadami atmosferycznymi i upałami. Zwierzęta muszą mieć dostęp do światła dziennego, właściwą karmę, stały dostęp do wody. Powinny również posiadać możliwość swobodnej zmiany pozycji ciała. Ochronie podlegają zwierzęta domowe i gospodarskie.

Ochrona zwierząt domowych

Humanitarne traktowanie zwierząt nakłada na ludzi utrzymujących zwierzęta, ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 roku o ochronie zwierząt, z późniejszymi zmianami. Ustawa reguluje postępowanie ze zwierzętami kręgowymi. Zabronione jest wprowadzanie do obrotu i nabywanie zwierząt na targowiskach, giełdach czy targach. Rozdział 2 ustawy obejmuje ochroną zwierzęta domowe.

Zabronione jest trzymanie zwierząt domowych na uwięzi w sposób stały, przekraczający 12 godzin w ciągu doby. Stworzenie trzymane na uwięzi nie może cierpieć, mieć uszkodzone ciało czy brak niezbędnego ruchu. Długość uwięzi musi mieć minimum 3 m.

Człowiek, który spotka porzuconego psa czy kota ma obowiązek powiadomić o tym schronisko dla zwierząt, Policję lub straż gminną.

Zabronione jest rozmnażanie psów i kotów w celach handlowych. Ustawa o ochronie zwierząt nie pozwala na wprowadzania do obrotu i nabywania psów i kotów poza miejscem ich hodowli lub chowu. Dlatego nie wolno puszczać psów bez możliwości ich kontroli i bez oznakowania. Nie dotyczy to ogrodzonego terenu prywatnego, gdzie pies ma uniemożliwione opuszczanie posesji.

Zakazy nabywania psów i kotów nie dotyczą podmiotów które prowadzą schroniska dla zwierząt. Nie mają również zastosowania w przypadku organizacji społecznych, których statutowym celem działania jest ochrona zwierząt. Takie organizacje mogą zapewniać bezdomnym zwierzętom schronienie i prowadzić schroniska dla zwierząt. Organizacje społeczne działają w porozumieniu z organami samorządu terytorialnego.

Humanitarne traktowanie zwierząt - gospodarskich

Ochrona zwierząt gospodarskich

Humanitarne traktowanie zwierząt dotyczy nie tylko stworzeń domowych, ale również gospodarskich. Ochrona ich zawarta jest w rozdziale 3 ustawy. Zabronione jest, żeby warunku chowu czy hodowli zwierząt powodowały ich cierpienia, urazy czy uszkodzenia ciała.

Niedopuszczalny jest tucz gęsi czy kaczek na stłuszczone wątroby.

Zabroniona jest również obsada zwierząt ponad ustalone normy powierzchni dla danego gatunku, stanu fizjologicznego i wieku. Nie wolno jest importować zwierząt i produktów zwierzęcych uzyskanych w wyniku hodowli czy chowu. Dotyczy to przypadków, gdy naruszono przepisy ustawy o ochronie zwierząt. Dokumentację weterynaryjną zwierząt gospodarskich należy przechowywać przez okres 3 lat.

Zwierzęta wykorzystywane do pracy muszą być traktowane w sposób humanitarny. Nie można narażać życia zwierząt i zadawać im cierpienia.

Zabronione jest przede wszystkim:

wykorzystywanie do prac zwierząt niedożywionych i chorych,
przeciążanie zwierząt,
używania do popędzania zwierząt narzędzi i przedmiotów mogących spowodować okaleczenia zwierzęcia,
używania wędzideł, rzędów wierzchowych, uprzęży, podków, juków, narzędzi lub pojazdów, które mogłyby spowodować obrażenie ciała lub śmierć zwierzęcia,
zmuszania do wyczerpującego galopu lub kłusu zwierzęta, które wykorzystywane są do ciągnięcia ładunku,
wykorzystywania do zrywki drewna koni poniżej piątego roku życia.

Podział nieparzystokopytnych - Koniowate

Ochrona zwierząt pracujących

Humanitarne traktowanie zwierząt dotyczy również stworzeń wykorzystywanych do celów rozrywkowych, widowiskowych czy sportowych. Na ten temat mówi rozdział 4 ustawy o ochronie zwierząt. Nie mogą być one narażone na utratę zdrowia, życia czy poddane cierpieniom.

Zabronione jest stosowanie wobec zwierząt mechanicznych i farmakologicznych metod i środków dopingujących. Nie wolno jest wykorzystywać ich bezpośrednio po transporcie, bez regeneracji wypoczynkowo-ruchowej.

Zwierzęta powinny mieć zapewniony odpowiedni odpoczynek i opiekę lekarsko-weterynaryjną.

Zabronione jest wykorzystywania zwierząt w widowiskach i sportach, które noszą znamiona okrucieństwa. Dotyczy to przede wszystkim walk z udziałem psów, byków i kogutów. Na przykład do tresury i pokazów widowiskowo-rozrywkowych mogą być wykorzystywane tylko zwierzęta urodzone i wychowywane w niewoli. Zabronione jest zwiększanie agresywności zwierząt.

Ochrona zwierząt dzikich

Humanitarne traktowanie zwierząt, które dotyczy stworzeń wolnożyjących zawarta jest w rozdziale 6 ustawy o ochronie zwierząt. Zwierzęta dzikie stanowią dobro ogólnonarodowe i powinny mieć zapewnione warunki rozwoju i swobodnego bytowania. Pozyskiwanie zwierząt żyjących na wolności w celu tworzenia kolekcji spreparowanych zwłok tych stworzeń, wymaga zgody marszałka województwa ze względu na miejsce tworzenia takich eksponatów.

Przepisów tej ustawy nie stosuje się do zwierząt dzikich, których pozyskiwanie regulują odrębne przepisy. W dwóch przypadkach zezwolenie takie może nie być wydane lub wydane cofnięte. Dotyczy to potrzeby ochrony zasobów genetycznych i jeżeli przemawiają za tym względy sanitarne.

Transport zwierząt również powinien odbywać się w sposób humanitarny.

Ustawa o ochronie zwierząt zabrania stosowania zabiegów lekarsko-weterynaryjnych na zwierzętach, jeżeli nie jest ratowane ich zdrowie lub życie. Jednak dopuszczalne są zabiegi konieczne do ograniczenia populacji, które mogą być przeprowadzone tylko przez osoby uprawnione. Zabiegi, które wywołują ból należy wykonywać w znieczuleniu ogólnym lub miejscowym, poza nielicznymi wyjątkami.

Podsumowując humanitarne traktowanie zwierząt to obowiązek każdego człowieka, który hoduje czy chowa zwierzęta. Zwierzęta domowe i gospodarskie powinny mieć zapewnioną opiekę i właściwe warunki bytowania. Dodatkowo każdemu stworzeniu, jako istocie żywej należy się ze strony człowieka poszanowanie, opieka i ochrona. Dlatego nadzór nad przestrzeganiem przepisów o ochronie zwierząt sprawuje Inspekcja Weterynaryjna, z którą mogą współdziałać organizacje społeczne.