Żywienie i zdrowie nieparzystokopytnych w dużym stopniu zależy od ludzkiej pomocy. Nie wszystkie zwierzęta żyjące na wolności są w stanie same zadbać o swoje pożywienie. Poza tym chore czy okaleczone są często bezradne i zagraża to ich bezpieczeństwu. Niejednokrotnie dzikim nieparzystokopytnym potrzebne jest ludzkie wsparcie.
Żywienie i zdrowie nieparzystokopytnych dotyczy trzech rodzin i osiemnastu gatunków. Niektóre zwierzęta żyją na wolności na terenach pustynnych i półpustynnych czy leśnych, nizinnych i górzystych. Część z nich przystosowała się do warunków panujących w rezerwatach, parkach narodowych czy w ogrodach zoologicznych. Zwierzęta te w większości są pod szczególną ochroną ze względu na grożące im wyginięcie.
Pożywienie
Żywienie i zdrowie nieparzystokopytnych przekłada się również na ich rozmnażanie i stan zdrowia potomstwa. Gatunki żyjące na wolności w stanie dzikim same muszą zadbać o swoje pożywienie. Niektóre nieparzystokopytne można podziwiać w ogrodach zoologicznych na całym świecie, również w Polsce. Takim przykładem jest zebra stepowa, nosorożec indyjski, kucyk czy osioł domowy.
Nieparzystokopytne to zwierzęta typowo roślinożerne. W środowisku naturalnym niektóre gatunki tych ssaków żywią się głównie trawami. Większość tych stworzeń preferują również: gałęzie drzew, korę, krzewy, owoce, liście, korzenie, porosty czy zioła. Część z nich spożywa również rośliny wodne.

Nosacizna
Żywienie i zdrowie nieparzystokopytnych to również profilaktyka. Trzeba zapobiegać groźnym chorobom dla życia i zdrowia zwierzęcia. Zaraźliwą i przeważnie śmiertelną chorobą rodziny koniowatych jest nosacizna. W przebiegu tego schorzenia występują guzki i owrzodzenia. Najczęściej umiejscawiają się one na błonie śluzowej jamy nosowej, w płucach i skórze.
Najbardziej narażone są osły, trochę mniej podatne na chorobę muły, a najmniej konie. Niedożywione konie i hodowane w złych warunkach zoohigienicznych są bardziej wrażliwe na zachorowanie na nosaciznę. Jest to przewlekła i zaraźliwa choroba, która znana już była w starożytości. Zarazki nosacizny można użyć, jako broni biologicznej.
Dzięki metodom zapobiegania i leczeniu tej groźnej choroby ostatni przypadek zachorowania na nią w Polsce zanotowano w 1975 roku.
Rezerwaty i Parki Narodowe
Żywienie i zdrowie nieparzystokopytnych to ważne aspekty w ich życiu. Decydują o prawidłowym rozwoju i kondycji zwierzęcia. Większość tych gatunków zagrożona jest wyginięciem. Z tego względu zwierzęta te wzięte są pod ochronę. Prawie wszystkie gatunki wpisane są do Czerwonej Księgi Gatunków Zagrożonych.
Do zagrożonych gatunków należy zaliczyć: 6 gatunków z rodziny koniowatych i wszystkie z nosorożcowatych i tapirowatych. Na przykład nosorożec indyjski występuje na terenach podmokłych i trawiastych. Żyje on w kilku rezerwatach w Indiach i w Parku Narodowym Chitwan w Neapolu
Krytyczne zagrożone wymarciem są trzy gatunki z pośród pięciu nosorożcowatych i jeden z rodziny koniowatych. Przykładem jest żyjący na Wyspie Jawie w Azji Południowo – Wschodniej nosorożec jawajski z rodziny nosorożcowatych.
Przyczyniło się do tego:
- kłusownictwo,
- nielegalny handel rogiem nosorożca,
- utrata i degradacja siedlisk,
- zmniejszenie różnorodności genetycznej.

Nieparzystokopytne w ZOO
Żywienie i zdrowie nieparzystokopytnych w ogrodach zoologicznych ma wpływ na ich długość życia. W swojej diecie powinny mieć zapewniony pokarm roślinny. Rodzaj pokarmu uzależniony jest od gatunku. Wielkość dziennej racji żywieniowej zależy od masy ciała nieparzystokopytnych. Nosorożce z rzędu nieparzystokopytnych ważące około 2 ton potrzebują dziennie otrzymywać 25 kg pożywienia.
Podawanie posiłku w odpowiedniej formie i o kreślonej porze jest bardzo ważne dla właściwego funkcjonowania nieparzystokopytnych. Pracownicy ogrodów zoologicznych są odpowiednio pod tym względem przeszkoleni. Często mają ukończone studia wyższe na kierunku weterynaryjnym i odpowiednią specjalizację.
Popularnym zwierzęciem w ogrodzie zoologicznym jest zebra stepowa z rodziny koniowatych, której pożywieniem są głównie trawy. W Afryce zamieszkuje ona stepy i sawanny. Podziwianymi również w ZOO są kuce, które są rasą konia domowego z rodziny koniowatych. Zwierzęta te nie są trudne do oswojenia.
W ogrodach zoologicznych zwierzęta oprócz regularnie podawanego posiłku roślinnego i wody mają zapewnioną opiekę medyczną i odpowiednie warunki bytowania. Potomstwo przychodzące na świat otrzymuje potrzebne szczepienia. Nieparzystokopytne żyją na całym świeci.
Żywienie i zdrowie nieparzystokopytnych ma wpływ na ich kondycję, samopoczucie i długość życia. Większość tych zwierząt należy do gatunków zagrożonych. Kula ziemska traci bezpowrotnie bogactwo gatunków nieparzystokopytnych w skutek niepożądanej działalności człowieka. Ludzie naruszają równowagę środowiska, w którym żyją i dopuszczają do wymarcia wielu gatunków ze świata fauny.
Akt prawny Akwarystyka Fruwanie Gryzonie Koty Niebezpieczne Pies w pracy Psy Ptaki Pupil Ryby Wirusy Zoologia Zwierzęta domowe Świat zwierząt Żywienie
ZOBACZ TAKŻE

Jak psu założyć kaganiec?

Jakie ptaki tracą okresowo zdolność lotu?

Najmniejszy gatunek dzikiego kota na świecie

Żywienie i zdrowie ślimaków

Opieka nad gurami olbrzymim
