GeoZoo » Kot » Pasożyty u kota
Pasożyty u kota

Pasożyty u kota

Pasożyty u kota stanowią zagrożenie dla jego zdrowia. Mogą być przyczyną nieprawidłowego rozwoju i złego samopoczucia. Koty mogą cierpieć na skutek inwazji wielu pasożytów. Do podstawowej opieki weterynaryjnej zaliczane jest również odrobaczanie oraz zabezpieczanie przed kleszczami i pchłami. 

Pasożyty u kota dzielą się na zewnętrzne i wewnętrzne. Większość pasożytów atakuje tylko określone gatunki zwierząt. Wyjątkiem jest kocia pchła, która gryzie również psy. Pchły, kleszcze, świerzbowce, wszoły i wszy to pasożyty zewnętrzne. Natomiast różne gatunki robaków, które znajdują się w organizmie kota to pasożyty wewnętrzne.

Pasożyty zewnętrzne

Pasożyty u kota wywołują wiele groźnych chorób dla zdrowia, a nawet życia futrzaka. Zewnętrzne są również niebezpieczne podobnie, jak pasożyty wewnętrzne. Jednak najczęściej są to tylko okresowe powikłania, gdzie kot odczuwa dyskomfort.

Do pasożytów zewnętrznych zaliczane są:

  • pchły,
  • kleszcze,
  • wszoły i wszy,
  • świerzbowce uszne.

Pchły

Pchły to najczęstsze pasożyty kota, które mogą przejść na psa. Na świecie występuje wiele gatunków pcheł. Pchły są ewolucyjnie starą grupą  pasożytów. Liczą sobie miliony lat. Na kocie można spotkać mniej kocich pcheł, niż pcheł psich. Kocie pchły składają jaja na sierści. Wylęgające się larwy spadają na podłoże, chowając się w szparach podłogi czy legowisku.

Nie wystarczy tylko odpchlić kota. Należy również zastosować środki przeciwko pchłom u pozostałych zwierząt i w miejscu gdzie przebywał kot. Zwalczanie pcheł u zwierząt polega na zlikwidowaniu dorosłych osobników i jaj. Preparaty w ciągu 12 godzin niszczą pchły żerujące na kocie i działają około miesiąca lub dwóch.

Obróżka dla kota może być skuteczna nawet pół roku, jeżeli inwazja pcheł nie jest wielka.  

Pchły należy zwalczać, są one groźne dla zdrowia i samopoczucia kota. Ich ukąszenie może powodować niepokój i nerwowość futrzaka. Koci przyjaciel drapiąc się może ranić sobie skórę, zarażając ją bakteriami i grzybami. Pchły mogą przenosić choroby zakaźne, a przez wysysanie krwi jednocześnie osłabiać kota.

Kleszcze

Kleszcze należądo rzędu roztoczy w gromadzie pajęczaków. Kleszcz napada swojego żywiciela okresowo, żeby nassać się jego krwi. Dorosły kleszcz w pełni nasycony przybiera rozmiary małego ziarna grochu. Czyha on na kota na gałęziach drzew, krzewów i innych roślin. Kleszcze wpijają się w skórę kota w miejscach niedostępnych dla jego języka, szczególnie na szyi. 

W klimacie umiarkowanym najczęściej atakują w miesiącach letnich. Kleszcz, który się nasyci i odpadnie, jest w stanie przeżyć dwa lata w oczekiwaniu na następnego żywiciela. Po ukąszeniu pozostaje ślad na skórze. Kleszcz należy wyjąć wraz z ryjkiem, żeby nie powstał ropień. Należy go uchwycić jak najgłębiej i wykręcać ruchem skręcającym.

W miejscu ukąszenia może powstać stan zapalny wtedy należy przemyć skórę i zastosować maść bakteriobójczą. W miejscach gdzie występuje dużo kleszczy trzeba sprawdzać skórę codziennie. Należy to czynić w przypadku kota wychodzącego z domu. Najczęściej kleszcze wywołują tylko tymczasowe niedomaganie, ale mogą być również bardzo niebezpieczne.

Wszoły i wszy

Wszoły i wszy to pasożyty najczęściej spotykane u zaniedbanych kotów. Są one ze sobą blisko spokrewnione. Sierścień jest najpopularniejszym pasożytem z rzędu wszołów. Jego pożywieniem jest złuszczony naskórek i włosy. Wywołuje on lekkie podrażnienie skóry. Kot zaatakowany przez wszoły drapie się i jest niespokojny. Wszoły u kota są rzadkością.

Bardziej niebezpieczna jest kocia wesz, która nakłuwa skórę i dostaje się do krwi. Na sierści kota po zainfekowaniu widoczne są jaja wszy czyli gnidy. Rozwijają się one wyłącznie na żywicielu i nigdy w przeciwieństwie do pcheł nie opuszczają zainfekowanego kota. Wszoły i wszy należy zwalczać podobnie, jak pchły.

Świerzbowce uszne kotów

Świerzbowce uszne kotów to jeden z gatunków roztoczy. Jest najczęściej spotykany u kociąt. Jednak może zainfekować dorosłego kota, a także psa. Zarażony kot drapie się, ponieważ świerzbowiec powoduje świąt i ból. Świerzbowiec można zdiagnozować na podstawie mikroskopowego badania  wymazu z kociego ucha.

Łagodny przebieg choroby można leczyć kroplami lub maścią, o czym powinien zadecydować lekarz weterynarii.

Pchły przenoszą wewnętrzne pasożyty. Kot po połknięciu pchły może zarazić się psim tasiemcem. Nie wystarczy tylko odpchlenie kota, ale także środki przeciwko pchłom należy zastosować u pozostałych zwierząt i w miejscach przebywania kota. Kleszcze należy wyjąć wraz z ryjkami, żeby pozostałości pasożytów nie wywołały zapalenia skóry.

Ochrona kota przed kleszczami

Pasożyty wewnętrzne

Pasożyty u kota wewnętrzne to najczęściej glisty, należące do gromady nicieni, które dawniej nazywane były robakami obłymi. Robaki te są szczególnie niebezpieczne, ponieważ zwierzęta zarażają się nimi już w okresie płodowym. Prawie każdy kociak w miocie jest zarobaczony. Podczas karmienia zaatakowane są wszystkie maluchy.

Kocięta mocno zarobaczone rozwijają się wolniej, mają wzdęte brzuszki i biegunki, a ich sierść jest matowa. Dorosłe postacie pasożytują w jelicie cienkim kota. Żywiciele zarażają się połykając jaja, które zawierają gotowe do inwazji larwy.

Dorosła samica kociej glisty może osiągnąć 10 cm długości, natomiast samiec dorasta do 7 cm.

Jednak larwy wędrujące są mikroskopijne. Dorosłe koty mogą zarażać się zjadając zakażone glistami myszy. Leczenie takich schorzeń nie jest skomplikowane. Najlepiej po zdiagnozowaniu choroby powtarzać przez dłuższy czas odrobaczanie, co 2 lub 3 tygodnie. O dobraniu najwłaściwszego lekarstwa powinien zadecydować lekarz weterynarii.

Toksoplazmoza

Toksoplazmoza to również niebezpieczna choroba, która może zaatakować kota i człowieka. Żywiciel zostaje zarażony pierwotniakami pasożytniczymi, przed którymi broni się wytwarzanymi we krwi przeciwciałami. Czasami choroba objawia się niedokrwistością, uszkodzeniem szpiku, wątroby, śledziony, nerek czy gruczołów rozrodczych. Zwykle jednak przebiega bezobjawowo.

Kota należy obserwować i zareagować na jego nietypowe zachowanie. Pierwszymi oznakami pogorszenia się stanu zdrowia kociego towarzysza mogą być zmiany w jego zachowaniu. Na przykład kot może przejawiać mniejszy apetyt albo wzmożone pragnienie. Często również jest mniej aktywny, niż zwykle.

Jeżeli opiekun futrzaka podejrzewa, że jego pupil jest chory powinien zabrać go na wizytę do lekarza weterynarii.

Podsumowując pasożyty u kota wywołują cierpienia psychiczne i fizyczne. Przede wszystkim z tego względu należy regularnie sprawdzać skórę i sierść zwierzęcia. Kot obok psa to doskonały towarzysz człowieka. Trzeba jednak pamiętać, że udomowione stworzenie posiada także swoje potrzeby, o których dobry i troskliwy opiekun zawsze pamięta.


Akt prawny Akwarystyka Fruwanie Gryzonie Koty Niebezpieczne Pies w pracy Psy Ptaki Pupil Quiz Ryby Wirusy Zoologia Zwierzęta domowe Świat zwierząt Żywienie

ZOBACZ TAKŻE

[pt_view id=”6f01e38f2y”]