Żywienie i zdrowie aleksandretty śliwogłowej mają wpływ na rozwój i samopoczucie tej papugi. Nie jest to ptak wymagający, ale potrzebuje pełnowartościowej diety. Papugi to ptaki egzotyczne, które źle reagują na nieświeży pokarm. Aleksandretta śliwogłowa właściwie żywiona i trzymane w higienicznych warunkach nie choruje często.
Żywienie i zdrowie aleksandretty śliwogłowej dotyczy ptaków żyjących na wolności i w niewoli. Nadmiernie wychudzona papuga przy zbilansowanej diecie oznacza, że ptak jest zarobaczony. Leczenia nie należy podejmować samodzielnie. Chorego ptaka należy zabrać do lecznicy dla zwierząt. Lekarz weterynarii, zleci badania, postawi diagnozę i przepisze odpowiednie leki.
Catering aleksandretty śliwogłowej
Żywienie i zdrowie aleksandretty śliwogłowej to ważne aspekty w funkcjonowaniu tych ptaków. W naturze papugi te jedzą przeważnie: nasiona roślin uprawnych i dziko rosnących, pąki, kwiaty, zboże, kukurydzę oraz owoce i orzechy. Ulubionym ich przysmakiem są figi. Aleksandretty preferują pokarm roślinny. Na wolności potrafią zadbać o swoje pożywienie.
Ptaki te żyją blisko pól uprawnych, w małych grupach do 15 osobników. W hodowli należy podawać aleksandrettom śliwogłowym gotowe mieszanki dla średnich papug. Dodatkiem powinna być: zielenina, owoce i warzywa oraz witaminy i minerały. Ulubione przysmaki ptaków należy podawać w nagrodę i wliczać do ich dobowego zapotrzebowania pokarmowego.
Catering aleksandretty śliwogłowej powinien zawierać:
- mieszaninę ziaren,
- owoce w tym również egzotyczne,
- pokarm jajeczny, zwłaszcza w okresie lęgowym,
- zieleninę,
- kwiaty drzew owocowych i mniszka lekarskiego,
- jagody aronii,
- kwiaty i owoce dzikiej róży bez nasion,
- młode pąki drzew owocowych,
- przemarzniętą jarzębinę,
- małe ilości niesolonych orzeszków,
- żwirek i dodatki mineralne.
Mieszanina ziaren
Żywienie i zdrowie aleksandretty śliwogłowej przekładają się na jej wygląd i zachowanie. Żywienie papug w niewoli nie powinno sprawiać kłopotów, ponieważ w sprzedaży dostępne są specjalne skomponowane mieszanki pokarmowe. Uwzględniają one wymagania i potrzeby egzotycznych ptaków. W sklepach zoologicznych można kupić słoiki z naturalnymi kiełkami.
Zalecane jest nabywanie mieszanek renomowanych firm, które są urozmaicone i właściwie zbilansowane. Dobrym rozwiązaniem jest podawanie nasion i ziaren w małych ilościach kilka razy w ciągu dnia. Papugi powinny mieć nieprzerwany dostęp do czystej i świeżej wody. Regularnie należy myć karmniki i poidełka, na których nie powinien zalegać osad.
Niezjedzony miękki pokarm nie może pozostawać w wolierze, powinien zostać usunięty. Karmniki należy tak ustawiać, żeby ptaki nie mogły ich zanieczyszczać i musiały do nich pokonać pewien dystans. Sprawi to, że będą w ruchu. Zapotrzebowanie pokarmowe można zaspokoić w formie granulek. Przysmaki należy podawać po spożyciu dobowej dawki pokarmowej.
Podstawowa mieszanka dla aleksandretty śliwogłowej powinna zawierać następujące składniki pokarmowe:
- proso 30%,
- owies 15%,
- słonecznik 15%,
- konopie 15%,
- kukurydzę 10%,
- pestki dyni 10%,
- nieprażone orzeszki ziemne 5%.
Mieszanka ziaren zawiera małe ilości witamin i wapnia. Z tego powodu należy uzupełniać dietę dobową witaminami i minerałami. Aleksandretty śliwogłowe uwielbiają orzechy i figi. Dawka dzienna orzeszków nie powinna przekroczyć 5% mieszanki. Źle wyważona dieta jest przyczyną wielu chorób i otłuszczania narządów wewnętrznych ptaków.
Zdrowy styl życia
Żywienie i zdrowie aleksandretty śliwogłowej wpływają na jej kondycję i rozmnażanie. Należy zapobiegać chorobom, żeby nie trzeba było leczyć ptaków. Najczęstszymi objawami chorobowymi u papug są nastroszone pióra i osowiałość. Wszelkie nieprawidłowości należy skonsultować z lekarzem weterynarii. Opiekun nie powinien leczyć zwierząt samodzielnie.
Najczęściej spotykane choroby u aleksandretty śliwogłowej:
- Ornitoza czyli choroba papuzia, nazywana również papuzicą. Podstawowe objawy tego schorzenia to: katar, biegunka, światłowstręt i zapalenie spojówek. W dzisiejszych czasach wyleczenie papuzicy nie stanowi problemu.
- Przewlekłe zapalenie wątroby, której objawami mogą być zbyt długie pazury i dziób. Koniecznie ptaka należy zabrać do lecznicy dla zwierząt. Najlepiej jak będzie to weterynarz, który specjalizuje się w leczeniu ptaków egzotycznych.
- Choroba dzioba i piór psittacine, która powoduje utratę piór, zniekształcenie dzioba i pazurów papugi. Infekcja wirusowa zmniejsza odporność ptaka.
- Salmoneloza, której źródłem zakażenia są ziarna zanieczyszczone odchodami gryzoni. Choroba ta może mieć postać jelitową lub stawową. Chore osobniki są osowiałe i nie chcą pobierać pokarmu. Odchody ptaków pod względem konsystencji i barwy odbiegają od normy.
- Biegunka, która może być spowodowana wieloma czynnikami. Najczęściej przyczyną jest zatrucie z powodu zjedzenia nieświeżego pokarmu.
- Pasożyty zewnętrzne, do których najczęściej zaliczane są:
- Wszoły czyli drobne insekty występujące na skórze ptaka przez całą dobę. Pożywieniem ich jest złuszczony naskórek. Insekty te mogą być źródłem zakażenia bakteryjnego lub wirusowego.
- Ptaszyńce, które żerują na papugach najczęściej nocą. Rozmnażają się szybko i żywią się krwią. W konsekwencji doprowadzają zarażoną papugę do anemii i śmierci.
- Pasożyty wewnętrzne to tasiemce, glisty lub nicienie. Objawy to chudnięcie pomimo ptasiego apetytu. Tasiemiec może pojawiać się u osobników z odłowu. Glist i nicieni nie należy lekceważyć i przy pomocy weterynarza trzeba zwalczać te pasożyty.
- Wyskubywanie piór może następować na skutek samotności ptaka czy niedoboru witamin i minerałów.
- Zaparcie jaja występuje u osłabionych lub młodych i niedoświadczonych samiczek. Następuje zatrzymanie jaja w jajowodzie, przy czym ptak jest zestresowany i niespokojny. Jeżeli samica nie zniesie jaja w ciągu kilku godzin, należy zabrać papugę do weterynarza.
Żywienie i zdrowie aleksandretty śliwogłowej przekładają się na stan zdrowia potomstwa. Catering papug powinien być prawidłowo zbilansowany i dobrze wyważony. Właściwa dieta i troskliwa opieka może przedłużyć życie ptakom, które znajdują się pod naszą opieką. Higieniczne warunki bytowania wpływają decydująco na dobrostan hodowanej aleksandretty śliwogłowej.
