Terytorialna rywalizacja kotów

21/08/2021 Wyłączono przez AKS

Podziel się

Terytorialna rywalizacja kotów to niezbędny i naturalny element kocich zachowań. Jest to potrzebna w życiu zwierząt, jak jedzenie czy oddychanie. Koty należą do urodzonych eksploratorów. Wynika to nie tylko z ich uwarunkowań łowieckich, ale również z silnej potrzeby terytorialności.

Terytorialna rywalizacja kotów w naturze to ciągłe wędrówki kotów w poszukiwaniu nowych terenów łowieckich. Koty badają teren w celu polowania. Muszą zmieniać swoje miejsca żerowania, ponieważ gryzonie, ptaki czy małe płazy nie przebywają w jednym miejscu i w tym samym czasie. System społeczny kotów jest bardzo zróżnicowany.

Koty badaczami terenu

Terytorialna rywalizacja kotów to naturalne potrzeby tych zwierząt, które polegają na posiadaniu własnego obszaru. Zdobyty teren koty starają się utrzymać i panować nad nim. Nie oznacza to jednak, że nie potrafią przystosować się do zaistniałych zmian. Potrzeba badania terenu należy do elementarnych potrzeb kota, jako gatunku. Może on w razie konfliktu z innymi osobnikami przenieść się w inny obszar.

Nie jest ważne czy kot żyje w środowisku naturalnym czy w domu, posiada on ciągłą potrzebę przeszukiwania obszaru. Koci przyjaciel odziedziczył badanie terenu i łowiectwo po swoich przodkach. Natura postawiła te stworzenia w trudnej i podwójnej roli. Kot nie jest tylko zabójcą, ale również może być jednocześnie ofiarą innego drapieżnika.

Koty w naturze żyją znacznie krócej, niż koty przebywające w domach.

Koty dziko żyjące wykorzystują sprawność fizyczną i bogaty repertuar zmysłów do unikania niebezpieczeństw. W naturze jest dosyć duża grupa zwierząt, które chętnie polują na koty. Należy zaliczyć do nich drapieżne ptaki i różne gatunki stworzeń z rodziny psowatych, dlatego koty w kwestii terytorialnej są nierzadko elastyczne.

Rodowód kota - kot spacerujący po trawie.

Rywalizacja kotów w naturze

Terytorialna rywalizacja kotów zależy od wielu czynników i jest bardzo zróżnicowana. Mogą to być małe obszary, jak również duże terytoria. Mały obszar jest bardziej kontrolowany przez kociego towarzysza i silniej odczuwa on zachodzące w nim zmiany. Może mieć to także znaczenie na jego samopoczucie, naruszać poczucie bezpieczeństwa czy być przyczyną kociego stresu.

Patrolowanie dużych obszarów przez kota zajmować może kilkanaście, a nawet kilkadziesiąt dni ciągłej wędrówki.

Teren, który zajmują koty zależy głównie od dostępu do pożywienia, a patrolowany zasięg ma związek z płcią. Samiec aktywny płciowo zajmuje przeważnie teren trzykrotnie większy, niż samica. Kontroluje on w ten sposób kilka samic, które żyją w różnych grupach.

O jedno terytorium może rywalizować wiele kotów. Sprawia to często, że na takim obszarze relacje między zwierzętami są bardzo napięte. Koty mogą również spokojnie egzystować w równoległych przestrzeniach nie wchodząc sobie w drogę. Do bezpośrednich starć może dojść w sytuacji, gdy ścieżki kotów przecinają się zbyt często.

Terytorialna rywalizacja kotów polega na silnych kocich instynktach. Walczą pomiędzy sobą o terytorium i zwykle słabszy rezygnuje i odchodzi. Kocie walki nie trwają długo, ale są agresywne. Zwierzęta w takich sytuacjach warczą na siebie, syczą, parskają i plują. Często sierść i ogony są najeżone oraz w ruch idą pazury i zęby.

Koty aktywne płciowo posiadają silniejsze poczucie własności terytorialnej, niż osobniki wykastrowane, które przeważnie są w tych kwestiach bardziej tolerancyjne i mniej stanowcze. Nie oznacza to jednak, że całkowicie zrezygnują z zajmowanego obszaru.

Teren na którym kot spędza całe życie nazywany jest areałem osobniczym.

Domowe konflikty kotów

Terytorialna rywalizacja kotów może odbywać się także na terenie domu i w przydomowym ogródku. Konflikty między kotami zdarzają się również w domu, jeżeli koty nie przeszły prawidłowo okresu socjalizacji. Kot, który wcześniej mieszkał w domu może zaciekle bronić swojego terytorium. Stanowczo nie akceptuje on nowego członka rodziny. Koty wychowujące się razem powinny mieć zbliżone charaktery.

Domowe konflikty kotów trzeba rozładować wprowadzając proste metody terapeutyczne.

Można wprowadzić następujące działania:

Czasową izolację w przypadku nasilonego konfliktu. W takiej sytuacji dobrym rozwiązaniem jest umieszczenie futrzaków w oddzielnych pomieszczeniach.
Ponownie zapoznać koty zgodnie z zasadami wprowadzenia nowego zwierzaka do domu. Warto potraktować koty, jakby nie widziały się nigdy wcześniej. Trzeba je sobie przedstawić ponownie. Taka metoda potrafi dać zaskakująco dobry rezultat.
Zwiększyć dostępne zasoby. Na przykład koty będą korzystały z osobnych kuwet, drapaków, misek i legowisk. Zmniejszy to rywalizacje terytorialną kotów i złagodzi wszelkie napięcia.

Koty nie przyjmują trwałych zależności w grupie i dążą do ciągłego modyfikowania. Takie zachowania umożliwiają osobnikowi o niższych uprawnieniach podbudować swoją pozycję. Jednak bywają przypadki, że koty nie zaakceptują siebie wzajemnie. Nie można pogodzić ich charakterów, na co warto się przygotować.

Terytorialna rywalizacja kotów to normalne zachowanie zwierząt, które walczą o swoją pozycję. Jest to silnie zakorzenione dziedzictwo po przodkach. Należy akceptować zachowanie kotów stwarzając im odpowiednie warunki bytowania. Trzeba kota zrozumieć i wspierać w utrzymaniu własnego terytorium i panowania nad nim.

Terytorialna rywalizacja kotów to również mocno rozbudowane relacje społeczne. Koty nie tworzą stad ze standardową hierarchią. Wzajemne sympatie i antypatie kotów potrafią być bardzo silne. Kocie przyjaźnie potrafią przetrwać nawet długie lata. Rozumienie kocich potrzeb wpływa na relacje kociego przyjaciela z człowiekiem.