5 Ciekawostek o koszatniczce przybliży bardziej styl życia tych interesujących gryzoni. W hodowli występuje kilka ich odmian barwnych. Stworzenie to należy do rodziny koszatniczkowatych i stało się ulubionym pupilem rodziny. W Polsce nie brakuje doświadczonych hodowców i pasjonatów tych małych zwierzątek.
5 Ciekawostek o koszatniczce pogłębi naszą wiedzę o umiejętnościach i wymaganiach tego sympatycznego gryzonia. Zwierzęta te pochodzą z Ameryki Południowej. Ojczyzną ich jest Chile, gdzie występują pomiędzy wybrzeżem Oceanu Spokojnego, a zachodnimi zboczami Andów, na wysokości 1200 metrów.
W środowisku naturalnym zamieszkuje również w lasach i Alpach w południowo-wschodniej części Europy. W Polsce można spotkać te stworzenia w Puszczy Białowieskiej. Zwierzęta te żyją w małych koloniach. W naturze największą ilość koszatniczek można zobaczyć wiosną, kiedy na świat przychodzą młode.
Wybrane ciekawostki o koszatniczkach
5 Ciekawostek o koszatniczce przeznaczonych jest dla wszystkich miłośników zwierząt, a zwłaszcza pasjonatów gryzoni. Zwierzątko to jest większe od myszy, ale mniejsze i lżejsze od szczura. Z wyglądu przypomina myszoskoczka. Koszatniczka nie jest spokrewniona z myszami, szczurami czy chomikami. Gryzoń ten ma pogodną naturę.
Koszatniczka żyjąca na wolności posiada szaro-brązowe umaszczenie z ciemniejszą głową i jaśniejszym brzuchem. W Hodowli ciekawa jest odmiana biała, srebrna, kremowa i czarna. Gryzoń ten aktywny jest przez całą dobę. Styl życia koszatniczki znacznie odbiega od ospałych chomików.
5 Ciekawostek o koszatniczce pozwoli zapoznać się z ciekawą naturę tego gryzonia, który posiada duży zasób energii. Często: skacze, biega czy kopie tunele. Koszatniczki mają potrzebę gromadzenia zapasów na okres zimowy. W naturze zwykle zbierają pokarm na ziemi. W poszukiwaniu smakołyków niekiedy wspinają się na krzewy i drzewa.
Do wybranych pięciu ciekawostek o koszatniczkach należą:
- Hodowle tych ssaków w laboratoriach, które mają na celu przeprowadzanie badań nad cukrzycą, zaćmą i chorobą Alzheimera. Na kontynent europejski i amerykański zostały sprowadzone w celach naukowych, właśnie w związku z badaniami nad cukrzycą. Gryzonie te są bardzo wrażliwe na wysoki cukier i tłuszcze. Nadmiar tych składników w diecie prowadzi do nieodwracalnych zmian w organizmie tych zwierząt. Wpierw pojawia się zaćma, a następnie cukrzyca. W konsekwencji dochodzi do śmierci zwierzęcia.
- Piaskowe kąpiele tych inteligentnych i bystrych gryzoni. Podobnie jak szynszyla, koszatniczka uwielbia kąpiele w piasku. Mają one duże znaczenie w środowisku naturalnym. Dzięki nim samice należące do jednej kolonii wzmacniają swoje społeczne więzi, a samce bronią swojego terytorium. W domowym chowie potrzebny piasek do kąpieli można kupić w sklepie zoologicznym.
Piasek przeznaczony na podłoże dla gadów również nadaje się do piaskowych kąpieli. Wystarczy dwa razy w tygodniu wstawić do klatki kuwetę z piaskiem. Pozostawienie jej na dłuższy czas sprawi, że koszatniczki będą załatwiać tam swoje potrzeby fizjologiczne. Kąpiel w piasku potrzebna jest do utrzymania skóry i futerka koszatniczki w czystości. - Wydawanie ciekawych i różnorodnych dźwięków. Koszatniczka posiada swój własny repertuar językowy. Głosem wyraża często swój nastrój, np. radość, lęk czy głód. Całą dobę wydaje charakterystyczne dźwięki. Jednym z nich jest odgłos, który można porównać z ćwierkaniem wróbla. Wydaje go podczas radosnych chwil lub jest to jej rodzaj zalotów do partnera. W zaciszu domowym potrafi wprowadzić przyjemny i relaksujący nastrój.
Zwierzątko to może też wydawać niezbyt przyjemną serię głośnych i wysokich pisków lub połączonych z nimi pomruków. Wyrażają one zirytowanie bądź zdenerwowanie koszatniczki. Takie właśnie odgłosy możemy usłyszeć, gdy włożymy rękę do klatki. Należy wtedy uważać, gdyż są to sygnały ostrzegawcze przed ugryzieniem. Agresja ze strony koszatniczek to rzadkie przypadki. Częściej zwierzęta te prowadzą ożywione dyskusje. - Dotyk, który w życiu tych gryzoni odgrywa ważną rolę. Te miłe stworzenia tulą się do siebie podczas odpoczynku. Dotykają się także pyszczkami, a czasami stojąc na tylnych łapkach chwytają się za ramiona, niegroźnie walcząc o władzę. Dotyk u tych zwierząt jest specyficznym rodzajem komunikacji. Koszatniczki żyjące w koloniach są przyzwyczajone do dotyku.
Niektóre osobniki nie potrzebują pieszczot ze strony opiekuna, ponieważ dotyk współtowarzyszy im całkowicie wystarcza. Z relacji hodowców wynika, że to właśnie koszatniczki trzymane pojedynczo uwielbiają głaskanie i przytulanie. Domagają się też drapania za uszami, przy czym przekręcają śmiesznie głowę. Bliskość opiekuna będzie tym stworzeniom mniej potrzebna, gdy zostanie kupiona para koszatniczek. - Przyjazna natura wobec ludzi, która ułatwia oswajanie tych zwierząt. Koszatniczki szybciej przyzwyczajają się do swego opiekuna niż szynszyle czy chomiki. Strach zostaje zwyciężony przez ciekawość otoczenia. Bez trudu rozpoznają swojego właściciela. Na jego widok koszatniczki reagują szeregiem radosnych dźwięków. Trzymane w pojedynkę oczekują od opiekuna bliskości, a pieszczoty sprawiają im przyjemność. Są to zwierzęta społeczne, dlatego nie lubią samotności. W domowym chowie źle znoszą rozłąkę albo brak zainteresowania.
5 Ciekawostek o koszatniczce pozwala lepiej poznać jej potrzeby i zachowanie. Jest to niezbędna wiedza w chowie i hodowli tych zwierząt. Pomaga dostosować dietę i warunki życia do ich potrzeb. Niezwykłe umiejętności koszatniczek są ciekawymi informacjami dla miłośników gryzoni. Zwierzęta te często i chętnie hodowane są w polskich domach.
