Szynszyloszczur szary to królestwo: zwierząt, gromada: ssaków, rząd: gryzoni. Należy on do rodziny szynszyloszczurowatych i rodzaju szynszyloszczura. Stworzenie to jest niedużym gryzoniem. Szynszyloszczur szary to zwierzę lądowe, prowadzące nocny styl życia. Zamieszkuje tereny Ameryki Południowej.
Szynszyloszczur szary występuje na obszarach położonych na wysokości 3700-5000 metrów n. p. m. Zamieszkuje pagórkowate, skaliste i jałowe środowisko. Szynszyloszczur jest bardzo sympatycznym stworzeniem. Zwierzęta te dożywają do około 3 lat. Rzadko spotykane są w niewoli.
Szynszyloszczury szare żyją w krainie neotropikalnej:
- na obszarach południowo-zachodniej części Peru,
- w południowo-wschodniej Boliwii,
- w północno-zachodniej części Argentyny,
- na terenach północno-zachodnich Chile.
Wygląd zewnętrzny
Szynszyloszczur szary wyglądem i wielkością zbliżony jest do szynszyli małej. Jednak kształtem ciała bardziej przypomina szczura. Długość tego gryzonia bez ogona wynosi około 10 cm, a długość ogona mierzy w granicach 8-9 cm. Natomiast masa ciała mieści się w przedziale 90-105 g. Stworzenie to posiada 20 zębów, w tym 4 siekacze, 4 przedtrzonowe i 12 trzonowych.
Szynszyloszczur szary ma krótkie kończyny i dość długi ogon. Samica ma po dwie pary sutków. Futro jest miękkie i puszyste o barwie srebrzystoszarej. Gęsta sierść na grzbiecie osiąga długość 3 cm. Końcówki włosów są koloru jasnoszarego. Część brzuszna ma zróżnicowane ubarwienie, gdzie u nasady sierść jest szara. Ogon jest dwukolorowy. W górnej części jasnoszary, a od spodu biały.
Zachowanie i rozmnażanie
Szynszyloszczur szary zamieszkuje w wykopanych przez siebie norach z wejściem o średnicy około 5 cm. Gryzonie te żyją w niedużych grupach, prawdopodobnie do 6 osobników. Nory od siebie są w dość bliskiej odległości, nie większej niż 18 metrów. Zwierzęta te nie oddalają się zbyt daleko od swojego miejsca zamieszkania, zwykle na odległość nieprzekraczającą 200 metrów.
Szynszyloszczur szary jest zwierzęciem roślinożernym. Preferuje liście roślin. Chętnie zjada kwiaty i wierzchołki gałęzi krzewów z rodziny astrowatych. Nie pogardzi również trawą. Żeruje nocą, a w dzień najczęściej ukrywa się w norach bądź szczelinach skalnych. Samica wydaje na świat potomstwo od stycznia do lutego. Po ciąży trwającej około 117 dni na świat przychodzą 2-3 osobniki.
Szynszyloszczur szary jest interesującym gryzoniem, który przede wszystkim żyje w środowisku naturalnym. Można również obserwować i podziwiać te zwierzęta w ogrodach zoologicznych. Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) wymieniła szynszyloszczura szarego pod nazwą Abrocoma cinerea w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych, jako gatunek najmniejszej troski.
