Świnka morska należy do królestwa: zwierząt, typu: strunowców, gromady: ssaków, rzędu: gryzoni, rodziny: marowatych, oraz gatunku: kawia domowa.
Historia
Świnka morska, inaczej kawia domowa jest niedużym gryzoniem pochodzącym z Ameryki Południowej. Została udomowiona przez Inków, dla których była obiektem kultu religijnego, jak również zwierzęciem gospodarskim, hodowanym na mięso. Kawie domowe pojawiły się w Europie w XVI wieku. W XIX wieku zwierzęta te były wykorzystywane w laboratoriach.
Polska nazwa tych gryzoni to wynik redukcji, jaka nastąpiła na przestrzeni wieków. Pierwotna nawa brzmiała „świnka zamorska”. Po pewnym czasie przedrostek „za” został pominięty, pozostało słowo „morska”. Bez względu na jej nazwę świnka ta nie ma nic wspólnego z morzem. Angielska nazwa tego zwierzątka to „świnka gwinejska”.
Pierwszy naukowy opis kawii domowej opublikowany został w 1758 roku przez szwedzkiego przyrodnika i lekarza Karola Linneusza. Obecnie świnka morska jest bardzo popularna w Europie. Jest w czołówce hodowlanych zwierząt domowych. W rywalizacji z psem czy kotem jest na pozycji przegranej, chociaż posiada wiele zalet, jak np. nie trzeba wyprowadzać jej na spacer.
Wygląd
Świnka morska jest gryzoniem o: krępej sylwetce, krótkim pyszczku i szyi oraz krótkich nóżkach. Nie wyposażona jest w ogon lub ma szczątkowy. Posiada gęstą i krótką sierść z podszerstkiem. Istnieją również odmiany świnki z długim włosem. Długość ciała tego gryzonia sięga nawet 35 cm. Samice są znacznie mniejsze od samców.
Włosy czuciowe kawii domowej, czyli tzw. wąsy znajdują się koło nosa i oczu oraz pod brodą. Wąsy ostrzegają ją przed niebezpieczeństwem. Ciemne oczy świnek mają kształt migdałowy lub okrągły. Zwierzę to posiada dwie przednie i dwie tylne kończyny. Przednie są czteropalczaste, a tylnie mają trzy palce. Każdy palec ma opuszkę i pazur.
Umaszczenie
Wszystkie dzikie świnki morskie wyglądały tak samo. Posiadały sierść o umaszczeniu zwanym aguti. Gryzonie te w środowisku naturalnym występują na trawiastych równinach. Ubarwienie włosa kawii domowej na całej długości nie jest jednolitej barwy. Oba jego końce są ciemniejsze, natomiast część środkowa ma kolor czerwonawobrązowy lub złocistobrązowy.
Udomowione świnki morskie, ze względu na właściwy dobór osobników do rozrodu i na skutek selekcji mają futerka w różnorodnych odmianach kolorystycznych. Najbardziej popularna jest barwa „tricolor”, gdzie w tych samych proporcjach występują trzy kolory: biały, rudy oraz czarny. Świnki rasowe posiadają najbogatszą kolorystykę.
Uzyskane zostały także odmiany, które charakteryzują się długim włosem. Sierść ich niekiedy przekracza nawet 20 cm.
Włosy świnek mogą być również łaciate i monochromatyczne. Ta ostatnia charakteryzuje się jednym kolorem w różnych odcieniach. Na uwagę również zasługują rozetki, których sierść rozchodzi się promieniście. Nieregularnie rozłożone na ciele punkty tworzą wicherki i rozetki. Futerko świnek nie jest wówczas rozłożone gładko. Kawia domowa nie buduje gniazda i rzadko kopie tunele, ponieważ korzysta z gotowych, wykopanych przez inne zwierzęta. Gryzonie te żyją do 5 lat, a nawet dłużej. Wiek rekordzisty wyniósł 14 lat. W dzisiejszych czasach świnka morska jest jednym z najczęściej hodowanych zwierząt domowych na kuli ziemskiej.
Akt prawny Akwarystyka Fruwanie Gryzonie Koty Niebezpieczne Pies w pracy Psy Ptaki Pupil Quiz Ryby Wirusy Zoologia Zwierzęta domowe Świat zwierząt Żywienie
