Susłogon preriowy to królestwo: zwierząt, gromada: ssaków, rząd: gryzoni i rodzina: wiewiórkowatych. Gatunek ten należy do plemienia świstaków. Jest średniej wielkości bardzo zwinnym i inteligentnym gryzoniem. Susłogon preriowy jest zwierzęciem łatwym do oswojenia.
Susłogon preriowy potrafi dostosować się do każdych warunków. W okresie zimowym hibernuje. Dojrzałość płciową osiąga w jedenastym miesiącu życia. Okres godowy u tych gryzoni przypada na wiosnę. Po 23 dniach ciąży rodzi się średnio do czterech młodych, a niekiedy więcej. Potomstwo przychodzi na świat nagie, ślepe i całkowicie bezbronne. Samodzielność uzyskuje w trzecim miesiącu życia.
Zasięg występowania
Susłogon preriowy zamieszkuje Amerykę Północną. Gryzonie te można spotkać w północnej części Stanów Zjednoczonych i na południu Kanady. Pierwotnie nazywane były susłami Richardsona. Żyją one tylko na terenach porośniętych niskimi trawami. Niska roślinność umożliwia tym zwierzętom dobrze obserwować otaczający świat.
Gryzonie tego gatunku osiedlają się na rozległych preriach. Specjalizują się w kopaniu podziemnych korytarzy o długości 10 metrów. Głębokość ich wynosi w granicach: 2 – 3 m. Korytarze posiadają kilka wejść i stanowią skomplikowany system nor z kilkoma pomieszczeniami.
Susłogon preriowy jest zwierzęciem krótkowiecznym. W środowisku naturalnym żyje w koloniach.
Wygląd
Susłogon preriowy to stworzenie średniej wielkości, którego długość ciała wynosi od 25 do 35 cm. Ogon gryzonia jest krótki i ma 8 cm długości. Susłogon preriowy waży od 40 do 50 dag. Jesienią jego waga może nawet osiągnąć 60 dag. Natomiast po okresie snu zimowego może ważyć tylko 15 dag. Posiada smukłą sylwetkę o trochę walcowatym kształcie.
Długość jego życia wynosi zaledwie około 6 lat.
Duże i ciemne oczy gryzonia są wypukłe. Zwierzątko do swoich rozmiarów ma nieproporcjonalne uszy, które są bardzo małe. Charakteryzuje się silnie rozwiniętymi workami policzkowymi, co różni go od świstaka i podrodziny wiewiórek. Ma płowe futro o ciemniejszym zabarwieniu na grzbiecie i białawe na podbrzuszu. Wokół oczu sierść jest jaśniejsza.
Zachowanie
Susłogon preriowy jest bardzo sprytnym i zwinnym zwierzątkiem. Wykopane przez niego nory mają kilka komór z przeznaczeniem na sypialnie i spiżarnie. Podczas zagrożenia zwierzęta te wydają specyficzne dźwięku o różnej częstotliwości. W takim przypadku cała kolonia susłogonów preriowych chowa się pod ziemią. Nieustannie obserwują teren i oddalają się od nory najwyżej na kilkadziesiąt metrów.
Susłogon preriowy nie lubi samotności, ponieważ jest zwierzęciem stadnym i terytorialnym. Na swój teren nie pozwala wchodzić intruzom, zaciekle go broniąc. Gryzonie te przejawiają aktywność w ciągu dnia. Najbardziej aktywne są rano i wieczorem. Na wolności większość czasu spędzają na wzajemnych zabiegach pielęgnacyjnych i wspólnych zabawach.
Podsumowując susłogon to śliczny i niesamowicie inteligentny gryzoń. Można go szybko oswoić. Po kilku dniach jest w stanie nawiązać bezpośredni kontakt z opiekunem. Stworzenia te są bardzo uczulone na brak kontaktu z przedstawicielem własnego gatunku. Dlatego warto jest hodować co najmniej dwa osobniki. Bez towarzysza dnia codziennego susłogon preriowy może być senny i osowiały.
Akt prawny Akwarystyka Fruwanie Gryzonie Koty Niebezpieczne Pies w pracy Psy Ptaki Pupil Ryby Wirusy Zoologia Zwierzęta domowe Świat zwierząt Żywienie
ZOBACZ TAKŻE
Jak psu założyć kaganiec?
Jakie ptaki tracą okresowo zdolność lotu?
Najmniejszy gatunek dzikiego kota na świecie
Żywienie i zdrowie ślimaków
Opieka nad gurami olbrzymim
