Amarantka czerwonodzioba należy do świata: zwierząt, typu: strunowców, gromady: ptaków, rzędu: wróblowych, podrzędu: śpiewających. Jest to rodzina astryldowatych. Gatunek ten zaliczony jest do ptaków ozdobnych. Niekiedy hodowcy nazywają ją amarantką senegalską.
Amarantka czerwonodzioba należy do ptaków egzotycznych. W środowisku naturalnym, w zależności od miejsca występowania, gniazduje w różnych porach roku. Samica znosi 3 albo 4 białe jajka i wysiaduje je na zmianę z samcem. Potomstwo przychodzi na świat po 11 dniach i opuszcza gniazdo między 17, a 21 dniem życia. Przez kolejne dwa tygodnie młode ptaki dokarmiane są przez rodziców.
Zajmowane stanowisko
Amarantka czerwonodzioba występuje w Środkowej Afryce. Bytuje na stepach i sawannach pomiędzy Saharą, a pustynią Kalahari. Tereny na których żeruje rzadko porośnięte są krzewami i drzewami. Ptaki te można również spotkać w lasach, na polach uprawnych, sadach, ogrodach i parkach. Nie boją się ludzi i często trzymają się blisko ich domów. Preferują tereny porośnięte trawą.
Amarantka czerwonodzioba występuje w dziewięciu podgatunkach, co jest uzależnione od zajmowanych przez nią obszarów. Gatunek ten opisał zoolog Mathurin Jacques Brisson w 1760 roku. Opublikował 6 tomów Ornithologie i opisał w swoim dziele 1500 gatunków ptaków. Bacznie obserwował przyrodę, a zwłaszcza zachowanie ptaków.
Hodowlę amarantki czerwonej w Europie rozpoczął w XVIII wieku ornitolog Luis Jean Pierre Vieillot.
Wygląd
Amarantka czerwonodzioba jest małym i uroczym ptaszkiem o długości ciała około 10 cm i wadze w granicach 7 – 12 g. Posiada ciemne oczy i białe brwi. Skoki jej są żółtoszare. Ptaki te dożywają 6 lat. W naturze jest to ptak szeroko rozpowszechniony i jego populacja uznawana jest za stabilną.
U amarantek występuje wyraźny dymorfizm płciowy. Samica wierzch głowy aż do górnej części grzbietu ma koloru brązowego, albo płowobrązowej. Czoło jest barwy czerwonej. Pióra brzucha są płowe i jaśniejsze bliżej ogona. Na piersi widoczne są nieraz małe białe plamki. Samica posiada brązowe skrzydła z czerwonym nalotem, a pióra w o okolicy kupra i pokrywy nadogonowej szkarłatne.
Amarantka czerwonodzioba jest ślicznym i kolorowym ptaszkiem. Samiec jest bardziej barwny, niż samica. Głowa sama, szyja, pierś i brzuch są barwy amarantowoczerwonej. Lotki jego są ciemnobrązowe, a sterówki czarnobrązowe. Na boku piersi mogą występować nieduże białe plamki. Pozostałe upierzenie jest takich samych kolorów, jak u samicy.
Młodociane ptaki przypominają wyglądem samicę, lecz bez czerwonej barwy.
Charakter
Amarantka czerwonodzioba to kolorowy i pełen energii ptaszek, który jest bardzo aktywny i ciekawy świata. W niewoli chętnie siada na dłoni i nie boi się swojego opiekuna. Ptaki te są ciepłolubne i bardzo żywotne. Przede wszystkim należą do spokojnych skrzydlaków, które nie szukają zwady z innymi ptakami. Niekiedy jednak mogą być agresywne do innych amarantek.
Pielęgnują pióra rozprowadzając po nich dziobem wydzielinę gruczołu kuprowego.
Amarantka czerwonodzioba nie sprawia kłopotów w hodowli. Samiec i samica wspólnie budują gniazdo w górnej partii krzewu z traw i włókien. Z chwilą nadejścia wiosny samce mogą być podekscytowane i wrogo nastawione do samic. Wszystko wraca do normy, gdy skończy się okres godowy lub samica zniesie pierwsze jajo. Na przykład w naturze mogą opiekować się lęgiem innych ptaków, które podrzucają im swoje jaja do gniazda.
Podsumowując amarantka czerwonodzioba jest niedużym ptaszkiem drobnej budowy. Przede wszystkim przed nabyciem ptaka jakiegokolwiek gatunku trzeba kierować się własnym doświadczeniem i wiedzą. Należy również poznać wymagania określonego gatunku. Dodatkowo dobrym rozwiązaniem jest zapoznanie się z fachową literaturą. Ptak ten jest ogólnie dostępny w handlu i nie jest zagrożony wymarciem.
Akt prawny Akwarystyka Fruwanie Gryzonie Koty Niebezpieczne Pies w pracy Psy Ptaki Pupil Ryby Wirusy Zoologia Zwierzęta domowe Świat zwierząt Żywienie
ZOBACZ TAKŻE
Opieka nad gurami olbrzymim
Mastomys
Psychiczny trening dla psa
Opieka nad amazonką żółtogłową
Kocie spacery
