GeoZoo » Gryzoń » Sewel górski
Sewel górski

Sewel górski

Sewel górski to królestwo: zwierząt, gromada: ssaków i rząd: gryzoni. Należy on do podrzędu wiewiórkokształtnych. Jest jedynym żyjącym przedstawicielem rodziny sewelowatych i rodzaju Aplodontia. Jest uznany za najbardziej prymitywnego przedstawiciela gryzoni.

Sewel górski jest sympatycznym stworzeniem i bardzo pracowitym. W języku angielskim nazywany jest: Point Arena Mountain Beaver, Sewellel, Mountain Beaver. Zamieszkuje on tereny Ameryki Północnej. Występuje od zachodniej części Kanady po północno-zachodnią część Kalifornii. Wyróżnionych zostało 7 podgatunków, z których 4 znajdują się w Kalifornii.

Siedlisko i zasięg występowania

Sewel górski zamieszkuje tereny, które są gęsto porośnięte roślinnością i charakteryzują się wysokimi opadami rocznymi. Większość tych gryzoni związana jest z północnymi zboczami gór. Przez ich nory niejednokrotnie przepływają małe strumyki, co związane jest z wilgotną glebą.  Budowanie nor z korytarzami i komorami zależy od wilgotności gleby.

Obszary do zamieszkania wybierają przede wszystkim ze względu na nachylenie terenu i panującą temperaturę. Miejsce, gdzie te zwierzęta budują nory musi mieć dobry drenaż w celu zapobiegania powodziom. Wysokość tuneli w norach może dochodzić do 18 cm wysokości i do 25 cm szerokości.  

Nory mają około 30 wyjść z licznymi korytarzami, które przecinają się, tworząc skrzyżowanie w kształcie litery T. Wyjścia niejednokrotnie zarośnięte są gęstą roślinnością lub kłodami drzew. W norach z gniazdami sewelów górskich znajduje się dużo przejść. Sewel górski nie jest jednak zwierzęciem wodnym. Żyje on na obszarach ciepłych i wilgotnych

Posiada problemy z utrzymaniem ciepłoty i wilgotności ciała. Zasiedla tereny blisko wody, które porośnięte są krzewami. Można te gryzonie spotkać w lasach liściastych i iglastych. Rzadko przemieszczają się na odległość większą niż kilka metrów od wejścia do swoich nor. Zwierzęta te budują nory głęboko w ziemi, które składają się z sieci tuneli.

Wygląd

Sewel górski jest stosunkowo dużo ważącym gryzoniem o krępej i walcowatej sylwetce. Posiada prymitywną budowę ciała. Długość tego gryzonia waha się w granicach 30-50 cm. Masa ciała mieści się w przedziale 1-1,5 kg. Ma krótki ogon, którego długość wynosi w granicach 1-4 cm.

W skład uzębienia wchodzą 22 zęby z czego 12 jest w szczęce, a 10 w żuchwie. Posiada małe oczy i uszy. Kończyny sewela górskiego są krótkie. Ma ciemnoszare lub brązowe futro. Sewel górski pomimo fizycznego podobieństwa do bobra nie jest z nim spokrewniony. Jest bardzo interesującym gryzoniem o miłym wyglądzie.

Charakter i temperament

Sewel górski prowadzi samotne życie w podziemnych korytarzach, które wykopie samodzielnie. Szybko wspina się po drzewach na kilka metrów i dobrze pływa. Mroźne zimowe dni spędza w norze, w której wybudował o owalnym kształcie gniazdo z traw, gałązek i liści.

Prowadzi przeważnie nocny styl życia. Żeruje wciągu doby około 9 godzin. Sewel górski jest zwierzęciem roślinożernym. W diecie tych gryzonie znajdują się zioła, liście i młode pędy bardziej drzewiastych roślin. Podstawowym tych gryzoni są paprocie.  

Poza tym zwierzęta te zjadają miękkie granulki kału, żeby mieć wszystkie potrzebne składniki odżywcze. Natomiast twarde granulki odchodów przenoszą do komór kałowych, które znajdują się w systemie nor. Sewel górski swoje dobowe zapotrzebowanie na wodę może pokryć z pokarmu, który spożywa.  

Sewel górski jest uważany za gatunek najmniejszej troski, ponieważ większość podgatunków nie jest zagraża wyginięciem. Jednak w Kalifornii jeden podgatunek podlega ochronie. Należy do niego Point Arena. Przede wszystkim ten gatunek charakteryzuje się czarnym ubarwieniem i mniejszym rozmiarem ciała. Długość życia sewela górskiego mieści się w granicach 5-10 lat.

Podsumowując sewelom zagrażają kojoty, rysie, koty i psy. Jednak największym zagrożeniem dla Point Areny jest utrata siedlisk poprzez pożary lasów i rozwijające się rolnictwo. Podgatunek ten zajmuje 62 km2 w zachodnim hrabstwie Mendocino w Kalifornii. Sewel górski uważany jest za szkodnika głównie ze względu na spożywanie sadzonek i usuwanie kory z drzew.