OPIEKA NAD KRAŚNICZKIEM CZERWONOLICYM

04/04/2021 Wyłączono przez AKS

Podziel się

Opieka nad kraśniczkiem czerwonolicym wymaga podstawowej wiedzy i zaangażowania. Przed zakupem skrzydlatego towarzysza, trzeba się zapoznać z jego wymaganiami. Ważne jest również zdobyte wcześniej doświadczenie hodowlane w tym zakresie. Hodowla kraśniczka czerwonolicego polecana jest szczególnie miłośnikom małych ptaków ozdobnych.

Opieka nad kraśniczkiem czerwonolicym nie jest skomplikowana pod warunkiem, że został nabyty zdrowy osobnik lub para. Pomysł zakupu egzotycznego ptaka warto jest skonsultować z domownikami. Zwierząt nie wolno zostawiać bez opieki na czas urlopu czy wyjazdu w delegację. Należy pozostawić je pod nadzorem zaufanej osoby, która będzie opiekować się zwierzęciem na czas wyjazdu opiekuna.

Wybór ptasiego przyjaciela

Opieka nad kraśniczkiem czerwonolicym powinno być ciekawym i przyjemnym zajęciem. Ptaki ani żadne zwierzęta nie powinny być uciążliwym dodatkiem. Potencjalny opiekun, który decyduje się na ptaki w domowym ognisku powinien wiedzieć, co jest dla nich najważniejsze.

Do podstawowych czynności, jakie trzeba wykonywać, żeby zwierzęta były szczęśliwe i zdrowe należy zaliczyć:

Poświęcanie czasu na zaglądanie do klatki. Nie mniej, jak dwa razy dziennie. Jest to niezbędna czynność w celu sprawdzenia wyglądu i zachowania ptaków.
Zamontowanie klatki w zacisznym i widnym miejscu pokoju, ale bez wilgoci i przeciągów.
Regularne przemywanie klatki wilgotną gąbką lub ściereczką.
Nie rozpylanie środków owadobójczych w pokoju, gdzie znajduje się kraśniczek czerwonolicy.
Uniemożliwienie ptakom dostępu do gorącej wody i grzejników, czy lekarstw i toksycznych roślin.
Zabezpieczenie okien siatką lub ich zamknięcie, jeżeli ptak jest wypuszczony z klatki.
Zamontowanie w odpowiednim miejscu poidła kulkowego i karmników czy pojemników oraz codzienne ich mycie.
Podawanie każdego dnia świeżej wody, suchego pokarmu oraz czystych i świeżych owoców czy warzyw. Nie należy zapominać o zieleninie.
Zabranie miękkiego pokarmu, którego pupil nie zdążył spożyć.
Umieszczenie na dnie klatki czy woliery w jednej części ziemi z lasu i mchu, a w drugiej nasypanie piasku oraz rozrzucenie drobnych gałązek, np. z brzozy.
Wymienianie dosyć często i w miarę potrzeby zabrudzonego podłoża w klatce.

Kraśniczek czerwonolicy — Par William Kreijkes — Travail personnel, CC BY-SA 3.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=4210486

Klatka lub woliera

Opieka nad kraśniczkiem czerwonolicym nie jest trudnym zadaniem. Może być on trzymany w dużej klatce czy wolierze, która powinna być ciepła i sucha. Ptaki te nie znoszą wilgoci, ale lubią wygrzewać się w słońcu. Duża witryna jest doskonałym rozwiązaniem dla pary tego samego gatunku, im większa tym lepiej. Skrzydlaki te bez trudu rozmnażają się w klatkach i wolierach, które dostępne są w sklepach zoologicznych.

Klatka metalowa z plastykowym dnem jest dobrym wyborem ze względu na funkcjonalność i łatwość dezynfekcji. Klatka powinna być na tyle duża, żeby ptaki mogły w niej swobodnie fruwać. Dla pary polecane są woliery, ponieważ są to ptaki bardzo żywotne. W ciasnym pomieszczeniu ptaki nie będą czuły się dobrze. Może nawet wywołać to u nich niepożądany stres.

Klatka powinna posiadać wysuwaną szufladę, co ułatwia jej sprzątanie. Dno klatki należy wysypać czystym piaskiem zmieszanym z torfem, który pochłania nadmiar wilgoci. Mieszanka powinna być często zmieniana.

Klatki w kształcie kuli czy walca nie należy wykorzystywać do żadnych ptaków, ponieważ takie pomieszczenia stresują zwierzęta. Mogą nawet doprowadzić do choroby nerwowej.

Ważną rolę w klatce pełnią drzwiczki, które powinny mieć odpowiednią wielkość. Jednocześnie przystosowane do swobodnego wkładania naczyń z pokarmem, żerdek oraz odłapywania ptaków. W sprzedaży nie brakuje klatek z dwoma czy nawet czterema drzwiczkami. Najlepiej, jak jedne z nich znajdują się w najniższej części klatki, co ułatwia to wkładanie pokarmu.

Woliera pokojowa jestdobrym rozwiązaniem dla przetrzymywania pary kraśniczek czerwonolicych. Taka woliera o pokaźnych rozmiarach przeważnie wyposażona jest w kółka. Ułatwia to przesuwanie jej bezproblemowo po mieszkaniu, na balkon czy taras. Szkielet woliery może być metalowy lub drewniany. Całość powinna być obciągnięta siatką. Wielkość woliery należy dostosować do powierzchni pokoju i ilości osobników.

Wyposażenie klatki lub woliery

Opieka nad kraśniczkiem czerwonolicym to zapewnienie skrzydlakowi odpowiednich warunków do życia. Po zakupieniu klatki lub woliery należy ją wyposażyć w naczynia na wodę i ziarno. Miski powinny być stabilne i łatwe do mycia, aby ptaki nie mogły ich przewrócić. Doskonałym rozwiązaniem do suchego pokarmu i wody są zawieszone na klatce dozowniki.

Głównym elementem składowym klatki są żerdki, na które najlepiej nadają się gałązki: wierzby, klonu, czarnego bzu, brzozy czy topoli. Klatki lub woliery powinny być często i regularnie czyszczone, ze względu na podawany ptakom pokarm. Kraśniczki czerwonolice mogą być w wolierze trzymane wraz z innymi małymi ptakami, ponieważ są zgodne i łagodne.

Klatki i woliery powinny być obsadzone zieloną roślinnością, która nie jest niszczona przez ten gatunek. Ptaki te preferują gęste zarośla, w których budują gniazda. Kraśniczki czerwonolice rozmnażają się także w klatkach. Do tego celu służą im skrzynki lęgowe. Do budowy gniazda potrzebne będą im małe i delikatne gałązki i włókna orzecha kokosowego. Natomiast do wymoszczenia gniazda należy dostarczyć im piór i wysuszonego mchu.

W dużej klatce czy wolierze hodowana para kraśniczek powinna mieć stworzone odpowiednie warunki do bytowania. Ważną rolę odgrywa również podłoże. W jednej części woliery należy umieścić mech i rozsypać ziemię z lasu. Natomiast w drugiej części należy nasypać piasek i rozrzucić drobne gałązki. Dobrze jest też umieścić 2 lub trzy grubsze konary.

W wolierze powinny być zasadzone również gęste krzewy.

Opieka nad kraśniczkiem czerwonolicym jest bardzo ważna w jego życiu. Prawidłowa dieta i warunki higieniczne wpływają na zdrowie i właściwy rozwój ptaków. Te ozdobne okazy powinny mieć stworzone w niewoli warunki podobne do życia w środowisku naturalnym. Natomiast dzięki posiadanej wiedzy na temat ptasiej natury możemy pomóc im w kłopotach. W przypadku choroby pupila trzeba udać się z nim do weterynarza.