Mały i karłowaty chomik dżungarski należy do gromady: ssaków, rzędu: gryzoni, rodziny: chomikowatych, rodzaju: chomika oraz gatunku: chomika dżungarskiego.
Chomik Dżungarski pochodzi z terenu północno – zachodnich Chin przylegającego do granicy z Rosją i Mongolią. Ta historyczna kraina Chin dawniej nosiła nazwę Dżungaria i stąd wzięła się nazwa tego gryzonia. Obecnie ten gatunek chomika zamieszkuje północno – wschodni Kazachstan, południowo – zachodnią Syberię, południowe Zabajkale, Ałtaj, Mongolię oraz Chiny.
Pierwszy raz chomik dżungarski został opisany w 1773 roku przez Petera Simona Pallasa, który był pruskim zoologiem, botanikiem i jednym z najwybitniejszych podróżników.
To małe zwierzątko występuje w dwóch podgatunkach, które w handlu znane są jako barwne odmiany:
- Podgatunek wschodnioazjatycki o nazwie łacińskiej Phodopus sungorus campbelli czyli chomik Campbella. O każdej porze roku ma taki sam wygląd, ponieważ nie ulega wymianie barwa jego włosa. Występuje on w trzech odmianach kolorystycznych: szaro – beżowej, albinotycznej białej z czerwonymi oczami i kremowej z rubinowymi oczami i cielistymi uszami. Wzdłuż grzbietu od uszu do ogona posiadają charakterystyczną podłużną ciemną pręgę. Trudno go nauczyć załatwiania swoich potrzeb w jednym miejscu. Jest agresywny i trudny do oswojenia.
- Podgatunek zachodnioazjatycki o nazwie łacińskiej Phodopus sungorus sungorus. Istnieją trzy odmiany kolorystyczne tego chomika: ciemnopopielata, stalowo – szaro – czarna, niebieska i platynowa. Barwa niebieska zbliżona jest do ubarwienia znanego kota brytyjskiego. Wzdłuż ich grzbietu widoczna jest podłużna pręga barwy ciemnej. Tylko platynowe posiadają pręgę jasną i prawie wcale niewidoczną. Wszystkie trzy formy barwne posiadają oczy koloru czarnego. Zimą zmienia umaszczenie na śnieżnobiałe. Jest ciekawski i głośne wydaje odgłosy. Można go nauczyć załatwiania się w jednym miejscu. Chomik z tego podgatunku nie jest agresywny, dlatego bez większego wysiłku łatwy do oswojenia.
Chomik dżungarski jest zwierzątkiem stadnym, małego rozmiaru. Jeżeli w stadzie dominuje samiec, to przewodzi samicom i samcom. Dominująca samica stoi najwyżej w hierarchii zarówno nad samicami, jak również nad samcami. Niską pozycję w stadzie mają osobniki młode i stare. Samiec zawsze czyści samicę, zaś chomik dominujący w stadzie czyszczony jest przez stojących niżej w hierarchii.
Zwierzątka te kopią nory nawet do 40 cm głębokości i około 1 metra długości. Nory wykopane przez nich mają liczne rozgałęzienia. Posiadają kilka komór i wiele wyjść na powierzchnię. W komorach znajdują się gniazda, które są miejscem wychowania młodych i wypoczynku. Chomiki zapas żywności magazynują w torbach policzkowych.
Chomiki dżungarskie zapadają w dwa rodzaje snu:
- Sen letni – estywacja. Przesypiają wówczas niekorzystne warunki atmosferyczne, szczególnie susze.
- Sen zimowy – hibernacja, gdzie zostaje obniżona intensywność procesów życiowych i zapadają w długi sen zimowy.
Gryzonie tego rodzaju żyją do 2 lat, w niektórych przypadkach nawet dłużej.
Prowadzą one nocny tryb życia i są wtedy najbardziej aktywne, a przy tym lepiej widzą o zmierzchu i nocą, niż w dzień. W warunkach naturalnych w dzień jest dla nich za wysoka temperatura, natomiast zimą większość czasu przesypiają.
Chomik ten ma wyostrzony słuch, który ostrzega go przed niebezpieczeństwem. Szczególnie rozwinięty jest również zmysł dotyku i wzroku, zwłaszcza w porze nocnej. Chomik dżungarski ze względu na swoje małe rozmiary nadaje się do opieki dla dzieci starszych. Jest on delikatny, dlatego małe dzieci mogą wyrządzić mu krzywdę.
Akt prawny Akwarystyka Fruwanie Gryzonie Koty Niebezpieczne Pies w pracy Psy Ptaki Pupil Quiz Ryby Wirusy Zoologia Zwierzęta domowe Świat zwierząt Żywienie
