Najcięższy ptak latający to samiec dropia olbrzymiego, który należy do infragromady ptaków neognatycznych. To duże stworzenie pochodzi z rzędu dropi i rodziny dropiowatych oraz rodzaju Ardeotis. Zamieszkuje południowo-wschodnie tereny Afryki. Drop olbrzymi jest blisko spokrewniony z dropiem arabskim.
Najcięższy ptak latający występuje na obszarach sawanny o klimacie tropikalnym. Zwierzęta te mogą tworzyć grupy składające się z 5-6 osobników lub stada nawet z 40 dropiów. W grupie niektóre osobniki mogą przebywać od siebie w odległości około 100 m. Najliczniejsze stada można spotkać na terenie obfitującym w pokarm i wodę. Drop olbrzymi żyje na zakrzaczonych półpustyniach i obszarach trawiastych.
Wyróżnione zostały dwa podgatunki:
- Drop olbrzymi – Ardeotis kori struthiunculus, zamieszkujący Etiopię i północną Somalii, aż do Ugandy i północnej części Tanzanii.
- Drop olbrzymi – Ardeotis kori kori, który występuje na terenach południowej części Angoli na południe po Republikę Południowej Afryki, a na wschód po Zimbabwe oraz południowy Mozambik.
Wygląd zewnętrzny gatunku
Najcięższy ptak latający to dostojny ptak o charakterystycznym wyglądzie. Samica waży 4-7 kg, długość jej ciała wynosi 80-120 cm, rozpiętość skrzydeł dochodzi do 220 cm, a wysokość nie przekracza 60 cm. Samiec jest dwa razy cięższy i wyższy od samicy. Masa jego ciała wynosi 7-18 kg. Znane są przypadki ważące nawet 20 kg.
Natomiast długość ciała samca mieści się w granicach 120-150 cm, rozpiętość skrzydeł wynosi 230-275 cm, a wysokość 71-120 cm. Masa ciała dropia olbrzymiego jest bardzo zmienna. Mają na nią wpływ warunki pogodowe i dostępność pożywienia. Drop posiada długi i prosty dziób, który spłaszczony jest u podstawy.
Oczy tego ptaka mają jasno-żółtawy odcień. Drop olbrzymi na czubku głowy posiada pęczek dłuższych piór, który zwany jest grzebieniem. Ma długie i mocne nogi koloru żółtego, których stopy zakończone są 3 palcami. Głowa, szyja i pierś jest koloru brudnobiałego z ciemnymi przyprószeniami. Natomiast grzbiet i skrzydła brązowe, a brzuch biały.
Na szyi i aż po piersi tworzy się kołnierz z nastroszonych piór. Sprawia to, że szyja wydaje się grubsza. Obie płcie mają podobne upierzenie. Jednak różnią się między sobą masą ciała i rozmiarami. Samice posiadają szczuplejszą szyję, cieńsze nogi oraz krótsze stopy i ogon. Płeć tych ptaków nie jest trudna do rozróżnienia.
Młode dropy przypominają dojrzałe samice. Różnią się jednak krótszymi piórami na głowie i szyi oraz ciemniejszym upierzeniem. Poza tym są lżejsze od dorosłych osobników, mają jaśniejsze oczy i bardziej cienką szyję. Pióra tych ptaków wrażliwe są na światło, dlatego u podstawy nabierają różowego odcienia.
Styl życia
Najcięższy ptak latający nie unosi się zbyt wysoko i nie pokonuje dalekich dystansów, gdyż woli spacerować po podłożu. W poderwaniu się od ziemi wkłada dość dużo wysiłku. Macha przy tym rytmicznie swoimi dużymi skrzydłami, a szyja i nogi są wyprostowane. Przy lądowaniu jego skrzydła wciąż są rozłożone. Składa je dopiero, gdy już znajduje się na ziemi.
Dropy migrują lokalnie tylko nocą. Prawdopodobnie większość z nich prowadzi wędrowny styl życia. Spowodowane jest to intensywnymi opadami deszczu lub zbyt nasilającą się suszą. Samiec pokonuje wówczas około 85 km i w następnym sezonie powraca na swoje terytorium. Samice nie przemieszczają się często.
Drop większość czasu spędza chodząc po ziemi. Jest bardzo ostrożnym i czujnym zwierzęciem. W przypadku zagrożenia kuca lub biegnie, ale niekiedy wykazuje swą odwagę wobec ludzi. Chodząc powoli porusza delikatnie głową, obracając ją o kąt około 50O. Napotykając na swej drodze zwierzę drapieżne zastyga w bezruchu, żeby uniknąć wykrycia.
Drop olbrzymi nie jest hałaśliwym ptakiem, jeżeli czuje się bezpiecznie. Natomiast w sytuacji zagrożenia wydaje głośne, szczekająco-warczące dźwięki, które powtarza przez około 10 minut. Najczęściej odgłosy te emituje samica, zwłaszcza w obronie potomstwa. Poza okresem rozrodczym samice częściej wydają głośne dźwięki niż samce.
Ptasia dieta
Najcięższy ptak latający bytuje w parch bądź w małych stadach. Jest zwierzęciem wszystkożernym. Kroczy on dumnie i majestatycznym krokiem, przekopując ziemię swym dziobem w poszukiwaniu pożywienia. W skład jego diety wchodzą: nasiona, owady, pajęczaki, gryzonie i nieduże gady.
Najcięższy ptak latający chętnie spożywa koniki polne, gąsienice, szarańczą czy żuki gnojowe. Dietę swoją uzupełnia mięczakami i skorpionami. Sukcesywnie poluje na: węże, jaszczurki i kameleony, a także pisklęta. Nie pogardzi również ptasimi jajami, termitami, a nawet padliną. Zwierzęta te żerują na ziemi.
W diecie tych ptaków nie może zabraknąć pokarmu roślinnego, takiego jak: trawy, świeże liście, korzenie, nasiona, kwiatostany, bulwy, jagody i dziko rosnące melony. Drop pije wodę regularnie, jeżeli ma do niej dostęp, delikatnie ją zlizując. Jednak nie przeszkadza mu przebywanie nawet w znacznej odległości od zbiornika wodnego.
Ptasie gody
Najcięższy ptak latający nie tworzy własnych gniazd. Okres sezonu rozrodczego uzależniony jest od podgatunku. Ardeotis kori struthiunculus rozmnaża się od grudnia do sierpnia, a Ardeotis kori kori od września do lutego. Liczba lęgów zmniejsza się znacznie w okresie suszy lub ptaki te wcale nie przystępują do rozrodu.
Dropy tworzą pary dla celów rozrodczych, a później często rozpoczynają niezbyt dalekie podróże. W okresie godowym samice zbierają się w jednym miejscu i rywalizują o względy samców. Jednak ostatecznie to samica wybiera swojego partnera. Samiec w okresie lęgowym wykonuje taniec godowy.
Swoje popisy demonstruje zwykle rano i wieczorem. Podczas łączenie się w pary wydaje przed świtem bardzo doniosłe dźwięki. Jeden samiec może kopulować z kilkoma samicami. Podczas kilku sekundowego stosunku płciowego partnerzy mają nastroszone pióra. Podczas kopulacji samiec dziobie samicę w głowę i porusza przy tym skrzydłami.
Rozmnażanie dropia olbrzymiego
Najcięższy ptak latający płci żeńskiej w płytkim zagłębieniu wykopanym w ziemi składa 1-3 jaja. Lęgowisko pozbawione jest wyściółki. Skorupki jaj są błyszczące. Barwa ich jest oliwkowa, ciemno-płowa lub brązowa z szarymi, jasno-fioletowymi bądź brązowymi plamkami.
Lęgowisko umiejscowione jest najczęściej w pobliżu skał, kopca termitów, krzewu czy drzewa. Jest ono trudne do wykrycia przez człowieka. Samica podczas wysiadywania jaj rzadko spożywa pokarm i nie pije wody. Dla lepszego zakamuflowania miejsca lęgowego trzyma na grzbiecie opadłe z drzew liście.
Opuszcza na chwilę gniazdo tylko w celu zaspokojenia głodu. Inkubacja trwa w granicach 23-28 dni. Po tym czasie na świat przychodzi potomstwo dropia olbrzymiego. Masa ciała noworodków wynosi w granicach 78-116 g, które bardzo szybko przybywają na wadze. Pisklęta po kilku godzinach już chodzą, a po 40 dniach od wylęgu uczą się latać.
Samodzielne loty zaczynają odbywać po około 3,5 miesiącach od przyjścia na świat. W drugim roku życia potomstwo opuszcza matkę. Drop olbrzymi dojrzałość płciową osiąga w wieku 3-4 lat. Średnio powyżej 60% wylęgów kończy się powodzeniem i jedno z dwóch piskląt osiąga dojrzałość.
Najcięższy ptak latający jest dużym i wspaniałym okazem. Gatunkowi temu grozi wyginiecie. Ptaki te łączą się w grupy w celu zapewnienia sobie bezpieczeństwa przed drapieżnikami. Pomaga to im również w znalezieniu głównego źródła pokarmu. Długość życia tego gatunku w naturze nie jest znana. W niewoli mogą dożyć do 28 lat, a nawet dłużej.
