GeoZoo » Gryzoń » 5 Ciekawostek o szczurach laboratoryjnych
5 Ciekawostek o szczurach laboratoryjnych

5 Ciekawostek o szczurach laboratoryjnych

5 Ciekawostek o szczurach laboratoryjnych pozwoli poznać ich specyficzne cechy. Zostały wychodowane i wyselekcjonowane przez skrzyżowanie różnych form udomowionego szczura wędrownego z dzikim szczurem śniadym. Inteligencja i pomysłowość tych zwierząt znana jest ludziom od stuleci.

5 Ciekawostek o szczurach laboratoryjnych pogłębi naszą wiedzę na temat tych ssaków. Szczury potrafią ze sobą współpracować i porozumieć się za pomocą różnych dźwięków. Posiadają słaby wzrok, ale mają bardzo dobrze rozwinięte zmysły: słuchu, węchu, smaku i dotyku. Jedynie albinosy mają słabo rozwinięty także słuch.  

Wybrane ciekawostki o szczurach laboratoryjnych

5 Ciekawostek o szczurach laboratoryjnych przeznaczonych jest dla miłośników zwierząt, a zwłaszcza pasjonatów szczurów. W dzisiejszych czasach ludzie coraz częściej zajmują się domowym chowem szczurów, które są zwierzętami stadnymi. Z tego względu najlepiej utrzymywać co najmniej dwa osobniki.

Gryzonie te są bardzo pojętne i szybko się oswajają. Istnieje na świecie wiele szczepów, stad i odmian szczura laboratoryjnego. Specjalne szczepy zostały stworzone do konkretnych celów badawczych. Mogą posiadać one wysoką zapadalność na poszczególne rodzaje nowotworów czy wykazywać skłonności do otyłości.

Do wybranych ciekawostek o szczurach laboratoryjnych należą:

  1. Szczepy wsobne, których chów polega na kojarzeniu krewniaczym, czyli blisko ze sobą spokrewnionych osobników. Pod względem możliwości ujawnienia się chorób genetycznych nie jest zjawiskiem korzystnym. Jednak taki chów posiada też pozytywne cechy. W skutek kojarzenia krewniaczego powstają osobniki o dużym stopniu homozygotyczności, czyli o bardzo dużym podobieństwie.
    Jest to bardzo istotne w badaniach eksperymentalnych w ośrodkach naukowo-badawczych. W wyniku licznych doświadczeń odkryto, że procesy biochemiczne i neurochemiczne w mózgu szczurów przebiegają podobnie jak u ludzi.
  2. Albinotyczne szczepy szczurów, które wyróżniają się z grupy bielactwem i nie posiadają zabarwionych tęczówek. Dochodzi u nich do upośledzenia wzroku na skutek prześwietlenia siatkówki. Oznacza to, że widzą znacznie słabiej niż pozostałe osobniki pigmentowe.
    Bardzo słaby wzrok mają zwłaszcza osobniki o oczach jasnoczerwonych, które w ogóle nie odróżniają kolorów. Nie posiadają też skrzyżowania nerwów wzrokowych. Szczury albinotyczne mają również słabszy zmysł węchu. Poza tym posiadają pewne zaburzenia motoryki i słabiej reagują a zapach samicy w rui.
  3. Szczury pigmentowe szczepów laboratoryjnych, które są bardziej aktywne podczas dnia w stosunku do szczurów albinotycznych i dzikich. Wykazała to analiza kosinorowa opisująca rytm biologiczny istnienia różnic międzyszczepowych. Najbardziej popularną metodą monitorowania aktywności okołodobowej u szczurów jest zastosowanie tzw. koła aktywności.
    Badania motywacyjne wykazały, że ruch w kole aktywności szczurów laboratoryjnych jest silnie wzmacniającym i samonapędzającym się procesem. Spowodowane jest to wydzielaniem się u szczurów endorfin czyli grupy hormonów wywołujących dobre samopoczucie i zachowanie. Szczury laboratoryjne wykorzystywane są jako modele różnego typu cech i zachowań.
  4. Zabawy społeczne, które przebiegają podobnie u szczurów laboratoryjnych, co u ich dzikich kuzynów. Uzyskane wyniki badawcze pokazały, że cel i taktyka ataków podczas zabawy u szczurów laboratoryjnych, jak i u dzikich są identyczne. Jednak te pierwsze są bardziej skłonne do zabawy i bardziej angażują się w kontakt fizyczny z drugim osobnikiem niż szczury dzikie.
  5. Umiejętność kopania nor, która jest specyficzną cechą gatunkową u wszystkich przedstawicieli szczepów laboratoryjnych. Przebiega niezależnie od warunków środowiskowych, w których gryzonie te hodowane były przez pokolenia. Dowiodły tego liczne doświadczenia przeprowadzane z wykorzystaniem szczurów.  

5 Ciekawostek o szczurach laboratoryjnych uwidoczniło głównie różnice pomiędzy szczepami szczurów laboratoryjnych i dzikich. Jest to potrzebne przy wykorzystaniu tych zwierząt, jako modelu do badania form i zabawy. Szczury wolne od chorób pochodzą z laboratoriów badawczych, gdzie wykorzystywane są w eksperymentach farmakologicznych lub biologicznych.

5 Ciekawostek o szczurach laboratoryjnych przybliża ich tajemniczy świat. Róże warunki hodowlane i izolacja poszczególnych populacji laboratoryjnych sprawia, że nawet badania na osobnikach tego samego szczepu mogą dać rozbieżne wyniki. Niejednokrotnie spowodowane jest to hodowlą przez kilka pokoleń w różnych laboratoriach.