Wiewiórka szara to królestwo: zwierząt, typ: strunowce, gromada: ssaki. Stworzenie to należy do rzędu: gryzoni, rodziny: wiewiórkowatych i rodzaju: wiewiórki. Nie jest gatunkiem terytorialnym i prowadzi samotny tryb życia. Jest to urocze zwierzątko.
Wiewiórka szara występuje we wschodniej części Stanów Zjednoczonych i w południowej Kanadzie. W wyniku introdukowania żyje również w trzech krajach europejskich: w Irlandii, Wielkiej Brytanii i we Włoszech. Zagrażają one tam ekosystemowi wypierając rodzime wiewiórki rude. Ewolucja to powolny proces i na wytwarzanie mechanizmów obronnych potrzeba niekiedy setek lat.
Wiewiórka szara jest niedużym gryzoniem prowadzącym dzienny tryb życia. Największą aktywność wykazuje rano i popołudniu. Zamieszkuje gniazda ptaków lub dziuple, które wyściela porostami i mchami. We wschodniej Anglii pod koniec XIX wieku wypuszczono na wolność około 350 wiewiórek szarych. Można je spotkać w lasach iglastych, sosnowych, parkach, ogrodach czy we wiejskich posiadłościach.
Inwazja gryzoni
Wiewiórka szara to gryzoń inwazyjny. Wypuszczona przez Anglików na wolność do ogrodów i parków szybko uległa rozmnożeniu. Obecnie żyje tam około 3 milionów tych gryzoni i ciągle liczba się powiększa. Gatunek ten miał być atrakcją w angielskich parkach, a stał się zagrożeniem dla wiewiórki rudej, spychając ją na tereny ubogie w pokarm.
Bardziej agresywne są wiewiórki pospolite, ale wiewiórki szare są większe i silniejsze. Potrafią sobie poradzić zimą obgryzając korę z drzew. Poza tym wiewiórki szare przenoszą wirus Squirrel poxvirus i pasożytujące w jelitach nicienie na wiewiórki rodzime. Przenosząc groźne choroby wypierają wiewiórki rude ze środowiska, które nie są odporne na wiewiórczą ospę.
![Wiewiórka szara](https://geozoo.pl/wp-content/uploads/2023/01/Wiewiorka-szara-2-1024x683.png)
Wygląd
Wiewiórka szara jest większa od wiewiórki pospolitej europejskiej. Osiąga masę ciała w granicach 40-70 dag, przy długości tułowia z głową wynoszącą ponad 30 cm i ogona około 20 cm. Na głowie i przy palcach występują włosy dotykowe. Wiewiórka szara nie posiada pędzelków na uszach.
Górna warga wiewiórki jest rozszczepiona. Oczy są wypukłe, a nozdrza rozdzielone fałdą. Gryzonie te posiadają 22 zęby, 12 górnych i 10 dolnych. Po dwa siekacze dłutowate na dole i na górze rosną obok siebie przez całe życie wiewiórki. Ulegają one regularnemu ścieraniu w wyniku spożywania twardego pokarmu.
Zwierzęta te nie mają kłów, a zęby trzonowe posiadają trzy bądź cztery korzenie. Przednie kończyny zaopatrzone są w cztery palce, a tylne w pięć palców z zakrzywionymi pazurami i rozwiniętymi poduszkami. Czwarte palce kończyn przednich (piersiowych) i tylnych (miednicznych) są największe.
Wiewiórka szara posiada miękkie i gęste futro oraz puszysty, bujnie owłosiony ogon. Brzuch jej jest koloru białego, a umaszczenie futra przybiera barwę srebrnoszarą. Niektóre osobniki mają futro w kolorze czarnym. Najczęściej są to wiewiórki bytujące w Kanadzie. Na grzbiecie może mieć sierść o odcieniu szaroczarnym.
Zachowanie
Wiewiórka szara nie hibernuje. Gromadzi zapasy i żeruje przez całą zimę, obgryzając najczęściej korę z drzew liściastych, czego nie robi wiewiórka pospolita. Pokarmem wiewiórek są różne szyszki, żołędzie, orzechy, grzyby, nasiona. Swoją dietę uzupełnia owadami i ptasimi jajami.
Wiewiórki raczej nie pamiętają miejsca, w którym ukrywają zapasy na porę zimową. Kierując się węchem odnajdują zakopany pokarm. Wiewiórka szara ma dobrze rozwinięty słuch i wzrok. Bez problemu rozróżnia ruch światła i kolory.
Jest bardzo przyjazna i nie boi się ludzi. Gryzoń ten jest łatwy do oswojenia.
![Wiewiórka szara](https://geozoo.pl/wp-content/uploads/2023/01/Wiewiorka-szara-3-1024x683.png)
Rozmnażanie
Wiewiórka szara w koronach drzew buduje gniazda z drobnych gałązek i trawy. Ciąża samicy trwa w granicach 42-45 dni. Poród przeważnie odbywa się między styczniem, a wrześniem. Na świat przychodzi 3-7 noworodków. W ciągu roku mogą być trzy mioty.
Potomstwo wiewiórki jest ślepe i nagie przez około siedem tygodni życia. Po nabraniu zdolności do samodzielnej egzystencji, po około dwóch miesiącach opuszczają gniazdo. Samce nie biorą udziału w wychowaniu potomstwa.
Podsumowując wiewiórka szara uważana jest za inwazyjny gatunek. W Wielkiej Brytanii i we Włoszech wypiera wiewiórkę pospolitą, która narażona jest w tych krajach na wyginięcie. Te dwa gatunki wiewiórek prowadzą podobny styl życia, ale walczą ze sobą o zasoby środowiskowe, siedliska i przetrwanie. Wiewiórka szara może żyć około 12 lat.
ZOBACZ TAKŻE
[pt_view id=”6f01e38f2y”]