Żywienie i zdrowie prętnika miodowego to ważne aspekty w życiu tego gatunku ryb. Dieta tych wspaniałych okazów świata podwodnego powinna być pełnowartościowa i różnorodna. Zdrowe prętniki miodowe mają wygląd nieodbiegający od normy. Jednak gatunek ten wymaga odpowiednio przygotowanej diety.
Żywienie i zdrowie prętnika miodowego przekładają się na jego wygląd i zachowanie. Na dobrą kondycję ryb i ich rozmnażanie oprócz pożywienia, ma także wpływ dobrze urządzone akwarium. Należy regularnie sprawdzać stan zbiornika i znajdującego się w nim sprzętu. Poza tym trzeba obserwować wygląd i zachowanie ryb, nawet dwa razy dziennie.
Dla pary prętników miodowych wystarczy niezbyt duży zbiornik, ale gęsto obsadzony roślinnością i z licznymi kryjówkami. Odpowiednie stężenie tlenu w wodzie ma duże znaczenia dla samopoczucia ryb i egzystencji roślin. Ponadto tlen ogranicza rozwój niektórych bakterii chorobotwórczych. Nowo nabyte ryby należy w każdym przypadku poddawać kwarantannie.
Catering prętników
Żywienie i zdrowie prętnika miodowego to bardzo ważne czynniki jego prawidłowego rozwoju i dobrej kondycji. Źle dobrana dieta może być przyczyną wielu różnych chorób, a nawet śmierci ryb. Wodzeń, ochotka, tubifeks i wioślarki, które pochodzą z zanieczyszczonego środowiska, stanowią dla tego gatunku śmiertelne niebezpieczeństwo.
Posiłek dla ryb akwariowych, powinien być zbliżony do ich życia w środowisku naturalnym. W naturze podstawowym pożywieniem tych ryb są drobne bezkręgowce. Prętnik miodowy chętnie zjada owady. Najkorzystniej wygląda, jeżeli spożywa posiłek naturalny, taki jak ochotka, wodzeń czy czarny komar, a także zooplankton.
Bezpieczeństwo prętnika miodowego zwiększy się, jeżeli żywe posiłki będą pochodziły z własnej hodowli. Można również podawać pokarm suchy i mrożony. Doskonale do tego nadają się muchówki bądź rozwielitki. Ważne, aby pożywienie było różnorodne. Dieta ryb powinna zawierać wszystkie niezbędne składniki odżywcze.
Metody podawania posiłków
Żywienie i zdrowie prętnika miodowego wywierają wpływ na funkcjonowanie tej ryby w podwodnym świecie. Karmienie rybich okazów powinno odbywać się o określonych porach. Najlepiej dwa razy w ciągu doby: rano i wieczorem. Wielkość porcji nie powinna być większa, niż ryby są w stanie zjeść w ciągu kilku minut.
Jedynie pokarm roślinny można pozostawić w zbiorniku do dwóch dni. Pokarm mrożony trzeba rozmrażać bezpośrednio przed podaniem w małej ilości wody akwariowej. Dla lepszego zakonserwowania mrożona karma poddawana jest suszeniu w warunkach próżniowych. Jest to karma liofilizowana, która stanowi urozmaiconą dietę.
Znaczenie profilaktyki
Żywienie i zdrowie prętnika miodowego mają znaczący wpływ na rozwój potomstwa. Chore osobniki należy odizolować od pozostałych ryb i skutecznie leczyć. Prawie każdy gatunek wykazuje wrażliwość na konkretną chorobę. Prętniki miodowe nawet przy należytej pielęgnacji mogą zachorować.
W każdym, nawet najlepiej utrzymanym akwarium istnieje możliwość pojawienia się chorób. Bagatelizowanie schorzeń i odstąpienie od leczenia rybich pacjentów, powoduje duże straty w hodowli. Wina często leży po stronie opiekuna. Akwarysta powinien codziennie poświęcać trochę czasu swym podopiecznym.
Choroby rybich okazów
Żywienie i zdrowie prętnika miodowego mają duży wpływ na zachowanie się tego taksonu. Pielęgnacja tego gatunku nie jest łatwa ze względu na małą odporność na infekcje bakteryjne, stres i pasożyty, a także na nadmiar związków azotowych w zbiorniku. To powody dla których hodowlą tych delikatnych ryb powinni zająć się raczej doświadczeni akwaryści.
Do znanych chorób prętników miodowych należą:
- Przeziębienie, czyli za niska temperatura wody dla wymagań prętnika miodowego. Objawy to brak apetytu, częściowy zanik ubarwienia i stulenie płetw. Przeziębione ryby pływają chwiejnie i apatycznie. Trzeba stopniowo podnieść temperaturę wody do wymagań gatunkowych ryb, czyli w granicach 22-27OC.
- Choroby związane z błędami żywieniowymi popełnianymi zwłaszcza przez początkujących akwarystów. Są one najczęściej spotykanymi przyczynami pośrednimi pojawienia się różnych chorób. Do często spotykanych schorzeń związanych ze złym karmieniem ryb należą:
- Otłuszczenie narządów wewnętrznych, głównie wątroby u starszych ryb. Otrzymują one zwykle nadmierną ilość pokarmu, który nie jest urozmaicony. Sygnałami tej choroby mogą być: wzdęcia brzuszne bądź przekrwienie gałek ocznych.
- Zapalenie przewodu pokarmowego, którego przyczyną jest podawanie wyłącznie suchej karmy albo tylko jednego rodzaju pokarmu. Schorzenie to może też wystąpić na skutek niedostatecznie oczyszczonego pokarmu. Objawy to obrzęk przedniej części ciała, blednięcie ubarwienia, zaczerwienienie okolic odbytu.
- Choroby wirusowe i bakteryjne. Jedną z dobrzerozpoznanych chorób wirusowych jest limmfocystoza, która objawia się zmianami nowotworowymi na zewnątrz ciała. Widoczne są narośla lub białawe guzki. Innymi chorobami bakteryjnymi są:
- Mykobakterioza, którą wywołują różne patogenne bakterie, jeżeli hodowla ryb jest źle prowadzona. Choroba może rozwijać się od 2 tygodni do 4 miesięcy. Objawy to: apatia, wychudzenie, postrzępione płetwy oraz utrata apetytu i barw. Później następuje wyraźne zapadanie brzucha.
- Fleksibakterioza, która jest chorobą powłok zewnętrznych, jamy gębowej, skrzeli, a także narządów wewnętrznych. Jest to choroba bakteryjna. Bakterie przeważnie przenoszone są przez chore osobniki. Objawy najczęściej pojawiają się po umieszczeniu ryb w świeżej wodzie albo po transporcie.
- Choroby grzybicze, do których należy pleśniawka, pleśnienie ikry i bardzo groźna i nieuleczalna choroba grzybicza ichtiofonoza, występująca rzadko. Powodem pleśniawki jest zbyt niska temperatura dla hodowanych w akwarium prętników miodowych.
- Choroby pasożytnicze, do których zaliczane są:
- Choroba welwetowa, która spowodowana jest przez wiciowce, atakujące przeważnie skórę zarażonej ryby i nabłonek listków skrzelowych. Choroba jest najbardziej niebezpieczna dla narybku i podrostków. U dorosłych osobników schorzenie może być ostre lub przewlekłe.
- Gyrodaktyloza, której przyczyną jest żyworodny płaziniec. Zdiagnozowanie choroby polega na pobraniu wycinka z chorego miejsca i obejrzenia go pod mikroskopem.
- Daktylogyroza, której przyczynami są jajorodne przywry. Prawidłowe zdiagnozowanie tej choroby możliwe jest tylko poprzez pobranie wycinka z chorego miejsca prętnika miodowego i obejrzenie go pod mikroskopem.
- Ospa rybia czyli kulorzęsek, wywołany przez orzęska, który najczęściej umiejscawia się w skrzelach i skórze. Odżywia się komórkami.
- Spironukleoza, którą wywołują wiciowce atakując przewód pokarmowy ryby. Pasożyty są przyczyną zapalenia i owrzodzenia jelita, a także atakują narządy wewnętrzne prętników.
- Kapilarioza czyli choroba przewodu pokarmowego ryb, która spowodowana jest jajorodnymi nicieniami.
Żywienie i zdrowie prętnika miodowego w warunkach akwariowych mają duży wpływ na długość życia tego gatunku. Zróżnicowany pokarm wraz z higienicznymi warunkami zminimalizują stres i choroby tych zwierząt. Ryb nie wolno leczyć samodzielnie ani podawać im lekarstw przeznaczonych dla ludzi. Akwarystyka to ciekawe hobby, jeżeli znamy się na hodowli kupionego gatunku.
