Żywienie i zdrowie orzesznicy leszczynowej jest bardzo istotne w niewoli i na wolności. Zwierzęta te zamieszkują w Europie i żyją również w Azji Mniejszej. Występuje najliczniej w południowo-wschodniej części Polski. Orzesznica leszczynowa bytująca w naturze może potrzebować ludzkiego wsparcia.
Żywienie i zdrowie orzesznicy leszczynowej to ważne aspekty w jej prawidłowym funkcjonowaniu. Chore lub okaleczone stworzenie może nie przetrwać bez pomocy człowieka. Dieta tego gryzonia złożona jest z różnych pokarmów, zarówno pochodzenia roślinnego jak i zwierzęcego. Kondycja zwierzęcia zależna jest nie tylko od pożywienia, ale także od regularnego ruchu i dużej aktywności w ciągu dnia.
Catering orzesznicy leszczynowej
Żywienie i zdrowie orzesznicy leszczynowej przekładają się na wygląd i zachowanie tych gryzoni. Orzesznica leszczynowa to wszystkożerny mały gryzoń, którego menu zmienia się w zależności od pory roku i dostępności pożywienia. Orzesznica leszczynowa odgrywa ważną rolę w ekosystemie leśnym. Roznosząc nasiona drzew przyczynia się do ich rozmnażania i odnowy lasu.
Podstawowymi źródłami pożywienia orzesznicy leszczynowej są:
- nasiona buku,
- żołędzie,
- orzechy włoskie i laskowe,
- owoce leśne,takie jak: jagody, jeżyny, borówki, maliny, które spożywa latem.
Gryzoń ten dietę swoją uzupełnia:
- liśćmi i pączkami z drzew w porze wiosennej,
- owadami i ich larwami zwłaszcza latem,
- korą z drzew, którą chętnie zjada wiosną.
Orzesznica leszczynowa gromadzi jesienią zapasy, przede wszystkim nasiona, żołędzie i orzechy. Żeruje najczęściej po zachodzie słońca, ponieważ prowadzi nocny tryb życia. Gryzoń ten zapada w sen zimowy, który trwa od października do kwietnia. W tym czasie pokarm nie jest jej potrzebny, gdyż korzysta z nagromadzonego wcześniej tłuszczu.
Sposoby zdobywania pokarmu
Żywienie i zdrowie orzesznicy leszczynowej pozwala jej przetrwać na wolności. Jest to zwinne i sprytne stworzenie, które sprawnie porusza się po krzewach i drzewach. Zlokalizować pokarm pomaga orzesznicy jej dobrze rozwinięty narząd powonienia. W poszukiwaniu pokarmu wspina się po pniach i gałęziach przy pomocy swoich mocnych pazurów i ogona.
Orzesznica leszczynowa zdobywa pokarm:
- obgryzając pączki i liście z drzew w porze wiosennej w celu uzupełnienia niedoborów witamin i minerałów po hibernacji.
- Zbierając nasiona i owoce z drzew, przy czym używa swoich zębów do rozłupywania żołędzi i orzechów oraz do wyjadania miąższu z owoców.
- Polując na owady, które chwyta w locie bądź zbiera z liści i gałęzi.
Gromadzenie pokarmu na zimę
Żywienie i zdrowie orzesznicy leszczynowej wpływają na przetrwanie okresu zimowego. W razie wcześniejszego obudzenia może mieć problem ze znalezieniem pożywienia. Zapasy żywności na zimę gromadzi jesienią, takie jak nasiona czy orzechy i ukrywa je w różnych miejscach. Odznacza się świetną pamięcią, dlatego bez trudy odnajduje ukryty pokarm.
Orzesznica leszczynowa nagromadzone zapasy ukrywa:
- w ściółce leśnej,
- pod korzeniami drzew i krzewów,
- w szczelinach skalnych,
- w dziuplach drzew.
Żywienie i zdrowie orzesznicy leszczynowej przekładają się na długość jej życia. W przypadku chorego lub rannego osobnika należy zabrać go do domu na czas leczenia. Po odzyskaniu sił i powrocie do zdrowia orzesznica powinna powrócić do środowiska naturalnego. W przypadku złamań czy zwichnięć powinna znaleźć się pod opieką lekarza weterynarii.
