Wyżeł weimarski

Wyżeł weimarski to wszechstronny pies myśliwski na grubego zwierza. Współcześnie oprócz polowań bierze udział w konkursach pracy tropowców, posokowców, w próbach polowych i agilitach. Polecany jest szczególnie myśliwym, ludziom energicznym i osobom lubiącym spacery.

Wyżeł weimarski jest cenionym psem, zwłaszcza za swoje walory użytkowe. Nazywany jest również: weimaraner, weimaraner kurzcharig czy silver ghost. Uznany został za jednego z ładniej pachnących czworonogów, dlatego nadaje się dla ludzi z wrażliwym węchem. Wyżeł weimarski nie jest polecany dla alergików.

Historia wyżła weimarskiego

Wyżeł weimarski pochodzi z XVII wieku, a jego ojczyzną są Niemcy. Pojawiły się tam szare zwierzęta myśliwskie. Dwa wieki temu w wyniku celowych wysiłków hodowlanych stworzono idealnego czworonoga do polowań. Miał on za zadanie polować na zwierzęta wszystkich rozmiarów za wyjątkiem niedźwiedzi i jeleni.

Początkowo rasa nosiła nazwę pointer weimarski, a jej cecha charakterystyczną był kolor stalowy. Wzorzec rasy został opracowany w 1896 roku. Weimarska rasa nadzorowana była przez niemiecki Klub Wyżłów Weimarskich. Tylko członkom pozwolono zakupić tego psa.

Czworonogi z niezatwierdzonej hodowli nie można było zarejestrować. Dopiero w 1929 roku Amerykanin zrzeszony w klubie dostał pozwolenie na wywiezienie dwóch psów tej rasy z Niemiec. W ten sposób czworonogi opuściły swój kraj i zyskały duże grono zwolenników. Wyżeł weimarski jest wynikiem krzyżowań wyżła niemieckiego, doga niemieckiego i pointera.

Wygląd

Wyżeł weimarski jest dużym czworonogiem. Wysokość psa w kłębie wacha się w granicach: 59 – 70 cm, a suki wynosi od 57 do 65 cm. Pies waży w granicach 30– 40 kg. Samiec jest większy i bardziej masywny, niż suka. Masa ciała psa mieści się w przedziale 30-40 kg, natomiast waga suki wynosi 25-35 kg.

Pies ten posiada proporcjonalną głowę do wielkości całego ciała z długą kufą. Policzki są wyraźnie zaznaczone. Posiada nożycowy zgryz i kompletne uzębienie. Jego okrągłe i lekko skośne oczy mają barwę od błękitnej do ciemnobursztynowej. Uszy są płaskie, długie i wiszące oraz zaokrąglone na końcach.

Mocny i dobrze owłosiony ogon nosi w dole, poziomo albo wyżej. Grzbiet i łapy dosyć długie bez wilczych pazurów. Jest to pies muskularny, który łączy w sobie elegancję, urok oraz szybkość. Wyżeł weimarski posiada szatę w dwóch odmianach: krótkiej lub długowłosej.

Sierść krótka jest przylegająca, gładka i gęsta. Pozbawiona jest podszerstka lub występuje jego znikoma ilość. Szata długa jest miękka, prosta bądź lekko falująca. Może mieć podszerstek lub nie. Umaszczenie może być: szare, sarnie, srebrno-szare oraz barwy pośrednie. Głowa i uszy są trochę jaśniejsze. Długość życia tej rasy to wiek od 10 do 13 lat.

Charakter i temperament

Wyżeł weimarski jest bardzo wytrzymałym psem myśliwskim. Porusza się płynnie i dystyngowanie. Został stworzony do pracy z myśliwym, przede wszystkim przy polowaniu na ptactwo. Podczas polowanie używa głównie węchu. Z tego względu został zaklasyfikowany do psów gończych. Do innych psów i zwierząt podchodzi z dystansem.

Jest czworonogiem czujnym i odważnym, ale szczekliwym. Doskonale nadaje się na psiego stróża. Do obcych ludzi pies ten często podchodzić z rezerwą. Unika dzieci małych i hałaśliwych. Skłonny jest do zabawy i dogaduje się ze starszymi dziećmi. Wymaga on dużo ćwiczeń i wykazuje bardzo wysoki poziom aktywności.

Wyżeł weimarski jest bardzo towarzyski. Z tego względu powinien przebywać blisko ludzi lub innych zwierząt. Musi on dużo biegać i eksplorować otoczenie na pokaźnym terenie, co najmniej 1,5 h dziennie. Jest to pies inteligentny i przyjazny. Przy odpowiednim przewodniku szybko się uczy.

Jest bardzo aktywnym psem, dlatego wymaga również długich spacerów. Średnio toleruje upały i nie jest zbyt odporny na mrozy. Nie wymaga specjalnej pielęgnacji. Czworonoga wystarczy przeczesać raz czy dwa razy w tygodniu w celu usunięcia martwej sierści. Regularnie należy sprawdzać oczy, uszy i skórę oraz dbać o higienę jamy ustnej i zębów.

Nie jest psem chorowitym, ale może mieć problemy z oczami, dysplazją i hemofilią. Najczęściej spotykanym schorzeniem u tej rasy jest skręt żołądka. Z tego względu dieta jego musi być dobrze wyważona. Zalecane są badania oczu, krwi i bioder.

Podsumowując wyżeł weimarski to pies energiczny potrzebujący dużo ruchu. Jest on trochę wyższy i masywniejszy niż nasz ogar polski. Obie rasy są psami myśliwskimi i dożywają 13 lat. Wyżeł weimarski nie jest polecany rodzinom z małymi dziećmi, ludziom mało aktywnym i seniorom. Rasa ta ze względu na swój elegancki wygląd jest coraz bardziej popularna w Polsce.