Opieka nad wróbliczką zielonorzytną

Opieka nad wróbliczką zielonorzytną nie jest skomplikowane, pod warunkiem kupienia zdrowych osobników. Są to ptaki niewymagające i bardzo towarzyskie. Nadają się dla początkujących hodowców. Wróbliczki zielonorzytne polecane są również rodzinom z małymi dziećmi.

Opieka nad wróbliczką zielonorzytną to zapewnienie ptakom urozmaiconego pokarmu i odpowiednich warunków bytowania. Zwykle hodowana jest para papug, które uwielbiają razem spędzać czas. Można trzymać pojedynczego ptaka, ale opiekun musi dziennie poświęcać mu dużo czasu. Ptaki te nie lubią samotności, ponieważ w naturze żyją w dużych stadach.

Bezpieczny dom

Opieka nad wróbliczką zielonorzytną nie skupia się wyłącznie na zbilansowanej diecie, ale również na bezpiecznym bytowaniu. Przed wypuszczeniem ptaków z klatki należy zamknąć wszystkie okna i drzwi, aby nie wyleciały na dwór. Na wolności oswojone ptaki nie poradzą sobie i czeka tam na nich wiele niebezpieczeństw.

Podstawowymi zajęciami, jakie trzeba wykonać w trosce o zdrowie wróbliczek zielonorzytnych są:

Zamontowanie klatki w zacisznym i widnym miejscu pokoju, bez przeciągów i bezpośredniego nasłonecznienia.
Zamontowanie w klatce czy wolierze karmników i poidełek kulkowych na wodę.
Mycie codziennie i po każdym posiłku naczyń z przeznaczeniem na pokarm i wodę.
Podawanie każdego dnia czystej i świeżej wody oraz świeżych owoców i warzyw, a także zieleniny.
Zabranie niezwłocznie miękkiego pokarmu, który nie został zjedzony przez ptaki.
Uniemożliwienie ptakom dostępu do gorących grzejników i wody, a także lekarstw oraz toksycznych roślin.
Brak rozpylania środków owadobójczych w pomieszczeniu, gdzie przebywają skrzydlate pupile.
Zabezpieczenie okien siatką lub ich zamknięcie, jeżeli papugi zostały wypuszczone z klatki.
Zabezpieczenie wszystkich elektrycznych przewodów przed papugami.
Dokonywanie korekcji pazurów, gdy zachodzi taka konieczność.
Pozwolenie papugom na korzystanie z kąpieli w plastikowym baseniku czy miseczce zgodnie z ich potrzebami.
Regularne wymienianie zabrudzonego podłoża w klatce.
Zaglądanie do klatki dwa razy dziennie, w celu sprawdzenia czy zachowanie ptaków i ich wygląd nie odbiega od normy.

Mieszkanie wróbliczki zielonorzytnej

Opieka nad wróbliczką zielonorzytną zwykle należy do ich właściciela. Muszą posiadać własną klatkę, z której można wypuszczać je tylko pod kontrolą człowieka. Wynika to przede wszystkim z troski o bezpieczeństwo papug, żeby fruwając w mieszkaniu nie zrobił sobie krzywdy. Mieszkaniem wróbliczek zielonorzytnych żyjących w niewoli jest klatka czy woliera.

Wielkość klatki uzależniona jest od ilości osobników i predyspozycji ptaka. Minimalne wymiary klatki dla pary tych papug powinny wynosić: 120x40x40 cm. Zbyt małe klatki powodują ospałość i apatię ptaków. Przegęszczenie jest stresującym czynnikiem, gdzie w ciasnej klatce ptaki nie czują się dobrze.

Klatki metalowe z plastykowym dnem są dobrym rozwiązaniem ze względu na łatwość dezynfekcji. Dobrze, jak pręty zamontowane są w poziomie, o małym odstępie między nimi. Powinny one posiadać powłokę galwaniczną, bez malowania farbą. Tylną ścianę można zaopatrzyć w drewnianą płytę w miejscu tradycyjnej kraty. Najlepiej jak klatka posiada wysuwaną szufladę.

Dno klatki trzeba wysypać piaskiem. Drzwiczki w klatce pełnią ważną rolę. Powinny mieć odpowiednią wielkość z przystosowaniem do wkładania naczyń z pokarmem, żerdek, a także odłapywanie ptaków. Drzwiczki powinny posiadać solidny mechanizm zamkowy, żeby ptaki nie mogły wydostać się na zewnątrz.

Zadaszona woliera dla wróbliczek zielonorzytnych jest zdecydowanie lepszym rozwiązaniem niż klatka. Powinna być ona obsadzona bujną roślinnością. Wymiary takiej woliery powinny wynosić: 2x1x 2 metry. Ptaki te można trzymać wraz z małymi i nieagresywnymi papugami. Wróbliczki należy przenieść do ogrzewanego pomieszczenia przy temperaturze poniżej 10^oC.

Wyposażenie mieszkania papug

Opieka nad wróbliczką zielonorzytną wymaga wiedzy i staranności. Podstawowym wyposażeniem klatki czy woliery są poidełka i naczynia na pokarm. Powinny być one stabilne i łatwe do mycia, żeby papugi nie mogły je przewrócić. Doskonałe do suchego pokarmu i wody nadają się zawieszone na klatce dozowniki.

Głównym elementem składowym klatki są naturalne żerdki z gałązek: wierzby, czarnego bzu, klonu, brzozy czy topoli. Od ich jakości i rozmieszczenia zależy dobre samopoczucie naszych podopiecznych. Ptaki te lubią wodne kąpiele, jak kanarki czy zeberki. Doskonale sprawdza się powieszony w otworze drzwiczek odpowiedniej wielkości basenik.

Uniemożliwi to rozpryskiwanie wody po całej klatce. Naczynie po kąpieli należy usunąć z klatki. Do ptasiego pomieszczenia można również wstawić porcelanową miseczkę z wodą. Po kąpieli naczynie należy zabrać i wymyć. Wróbliczki zielonorzytne żyją w zgodzie z innymi małymi ptakami.

Papugom tym należy co 6 tygodni podawać świeże gałązki drzew lub krzewów. Gryząc i obdzierając je z kory uzupełniają niezbędne dla organizmu witaminy i minerały. Poza tym w ten sposób ścierają sobie dziób i pazurki. Do tego celu świetnie nadają się gałązki: brzozy, wierzby, lipy, klonu, leszczyny, olchy i drzew owocowych.

Rozmnażanie wróbliczek

Opieka nad wróbliczką zielonorzytną dotyczy również rozmnażania tych ptaków. Jest to bardzo ciekawe zajęcie, które poszerzy naszą wiedzę i wzbogaci nas o nowe doświadczenie. W naturze ptaki te budują przeważnie gniazda w dziuplach drzew. Natomiast w hodowlach trzeba zapewnić im skrzynki lęgowe o niedużych rozmiarach.

W nich papugi budują gniazda z dostępnego materiału. Samica znosi jaja w ilości 3-6 sztuk i wysiaduje je około trzech tygodni. Potomstwo opuszcza gniazdo po pięciu tygodniach. Jednak młode nie są jeszcze całkowicie samodzielne. Rodzice karmią je jeszcze przez ponad dwa tygodnie.

Opieka nad wróbliczką zielonorzytną to interesujące hobby, które dostarcza nowych wrażeń. Należy codziennie i dokładnie obserwować stan zdrowia oraz kondycję ptaków. W czasie wyjazdu na urlop należy zapewnić papugom odpowiednią opiekę. Ptaki należy traktować jak członków rodziny. Nie powinny być one domowym dodatkiem.