GeoZoo » Pies » BERNARDYN
Leżący bernardyn w czapce.

BERNARDYN

Bernardyn jest masywnym psem ratowniczym, krótkowłosym lub długowłosym, który należy do grupy molosowatych. Jest on wiernym przyjacielem człowieka, stróżem i opiekunem dzieci.

Bernardyn nie ma dokładnie znanego pochodzenia. Początkowo wykorzystywany był, jako pies stróżujący i obronny przed rozbójnikami i wilkami. Z biegiem czasu, gdy zauważone zostały jego tropicielskie zdolnośc, zaczęto wprowadzać go do ratownictwa. Psy te do klasztoru na Przełęczy Wielkiej Świętego Bernarda z doliny alpejskiej, trafiły prawdopodobnie w latach 1660 – 1670.

Zakonnicy szwajcarscy prowadzili wiekami pracę hodowlaną i selekcję tych psów używając ich w warunkach wysokogórskich do ratowania ludzi. Do tego celu wykorzystywane były przeważnie psy krótkowłose, ponieważ sierść nie przeszkadzała im w górskich wędrówkach. Natomiast typ długowłosy hodowano w późniejszym okresie w dolinach szwajcarskich i z tamtych okolic pochodzi oryginalny bernardyn długowłosy.

Na całej kuli ziemskiej  rozpoczął się dynamiczny rozwój tej rasy z chwilą zarejestrowania pierwszego Bernardyna w 1884 roku i zatwierdzenia wzorca tej rasy w 1887 roku.

Szybki postęp hodowli nastąpił w Szwajcarii, Niemczech i Wielkiej Brytanii. W Stanach Zjednoczonych pierwszy Klub Bernardyna utworzony został w 1888 roku, ale największy rozwój hodowli tej rasy nastąpił dopiero w latach trzydziestych XX wieku.

Bernardyn w Polsce był i jest do dnia dzisiejszego psem rzadkim, ponieważ niewielu właścicieli tych olbrzymich psów godzi się na ich uczestnictwo w międzynarodowych wystawach. Dzięki dużemu zaangażowaniu polskich hodowców nie należy martwić się o przyszłość Bernardyna w Polsce.

Rasowy wzorzec Bernardyna

Bernardyn to dużego wzrostu i masy, silny oraz muskularny pies, który pochodzi ze Szwajcarii. Przodkowie tej rasy osiągali wagę do 50 kg. W czasach dzisiejszych Bernardyn niejednokrotnie przekracza wagę 100 kg. Psy duże żyją krócej, niż małe i średnie. Suki mają bardziej delikatną budowę, wysokość sięga 65 cm, natomiast samca wynosi minimum 70 cm. Długość życia Bernardyna waha się w granicach 10 – 12 lat, a niekiedy dłużej.

Mocna jego głowa o wyrazie inteligentnym robi wrażenie.

Łuk nadczołowy i wargi górne są bardzo silnie rozwinięty, natomiast czaszka gwałtownie opada w stronę krótkiej kufy. Posiada mocne uzębienie i szeroki nos. Jego średniej wielkości uszy są dosyć wysoko osadzone i lekko odstają od głowy i zwisają wzdłuż jej boku. Ma średniego rozmiaru oczy, koloru ciemnobrązowego, które są umiarkowanie osadzone w oczodołach.

Wysoko osadzona szyja Bernardyna jest bardzo silna. Bruzdą zaznaczone jest połączenie głowy z karkiem, który jest bardzo muskularny. Ma szerokie i ukośne łopatki, bardzo umięśnione i szeroki grzbiet. Klatka piersiowa jest umiarkowanej głębokości i dobrze wysklepiona.

Bernardyn

Nasada długiego i ciężkiego ogona jest szeroka i mocna. W stanie spoczynku obficie owłosiony i puszysty ogon zwisa prosto. Dopuszczony jest lekko zakręcony koniec ogona. Pies tej rasy posiada bardzo muskularne i mocne uda. Jego łapy są szerokie i umiarkowanie zwarte.

Włos Bernardyna jest gładki, przylegający i bardzo gęsty, a w dotyku nie powinien być twardy. Występuje podszerstek.

Umaszczenie nigdy nie jest jednolite i nie ma osobników bez białych łat. Maść jest biała z czerwoną w różnych odcieniach, w kształcie dużych łat z małymi białymi znaczeniami. Występują psy łaciate i czaprakowe.  Rozróżnia się typ krótkowłosy i długowłosy.

Pielęgnacja i higiena

Pies krótkowłosy powinien być energicznie szczotkowany z włosem i pod włos szczotką z naturalnego włosia raz dziennie oraz wycierany po tym zabiegu ręcznikiem frotte lub szmatą z irchy. Natomiast sierść psa długowłosego polega na szczotkowaniu go drucianą szczotką, o cienkich i sprężystych drucikach. Najlepiej wykonywać tę czynność dwa razy dziennie, to wówczas nie będzie trzeba używać grzebienia.

Najbardziej filcowaniu ulega włos za uszami, na podgardlu i ogonie, na co należy szczególnie zwracać uwagę.

W tych miejscach szybko może stworzyć się kołtun, trudny do rozczesania. Kąpiel wskazana jest w przypadku dużego zabrudzenia, najlepiej pod prysznicem. Czystość dłużej utrzymuje pies wykąpany na „sucho” przy użyciu mąki ziemniaczanej lub sproszkowanej kredy.

Należy pamiętać o sprawdzaniu i odpowiedniej pielęgnacji oczu i uszu, gdzie grzyby i bakterie znajdują sprzyjające warunki rozwoju.

Bernardyn ma skłonności do zapalenia spojówek ze względu na kształt powiek. Jeżeli biega po twardym podłożu pazury jego ścierają się w naturalny sposób, w przeciwnym przypadku należy je skracać.   

Bernardyn czyści swoje zęby samodzielnie, poprzez gryzienie kości i sucharów. Psy stare, które już nie jedzą kości mają tworzony kamień nazębny, który powinien być usuwany mechanicznie. Rasa ta narażona jest także na skręt żołądka, dlatego wskazane jest karmienie psa dorosłego dwa razy dziennie.

Bernardyn

Charakter

Bernardyn polecany jest doświadczonym hodowcom, którzy posiadają dom z ogrodem, w którym będzie miał wystarczający teren do biegania i zabaw, które lubi w różnym wieku. Pies ten uwielbia wodę, w której uwielbia pływać, najlepiej latem w czystych zbiornikach wodnych. Pływanie to dobrze wpływa na rozwój jego mięśni i wysportowaną sylwetkę.

Bernardyn jest psem łagodnym i przyjacielskim, mimo swojego groźnego wyglądu.

Nazywany jest przez Anglików „psem świętym” lub „świętym” ponieważ obdarzony jest zdolnością jasnowidzenia. Posiada wrodzone zdalności ratownicze, precyzyjnie potrafi sygnalizować zbliżające się trzęsienia ziemi czy zejście lawiny. Ze względu na swoją siłę jest doskonałym obrońcą. Toleruje inne zwierzęta w domu.

Ma bardzo dobrze rozwinięty węch, co sprawia, ze uważany jest za czworonoga niezastąpionego w ratownictwie wodnym i górskim, jak również w każdym miejscu, w którym zagrożone jest zdrowie czy życie człowieka. Jest również dobrym stróżem domowym, który błyskawicznie dostrzega niebezpieczeństwo.

Wspaniały opiekun i przyjaciel dzieci.

Pies tej rasy jest wierny i lojalny wobec swojego opiekuna i pozostałych domowników. Szybko stanie w obronie swojego właściciela, gdy grozi mu niebezpieczeństwo. Jest bardzo inteligentnym i posusznym czworonogiem, ale w przypadku odpowiedniego szkolenia. Bernardyn posiada szlachetne serce, które jest czułe na ludzkie nieszczęście.


Akt prawny Akwarystyka Fruwanie Gryzonie Koty Niebezpieczne Pies w pracy Psy Ptaki Pupil Quiz Ryby Wirusy Zoologia Zwierzęta domowe Świat zwierząt Żywienie