Barwnica to królestwo: zwierząt, typ: strunowców i gromada: ptaków. Należy do rzędu papugowych oraz rodziny i podrodziny papug wschodnich. Barwnica jest gatunkiem średniej wielkości ptaka egzotycznego o pięknym ubarwieniu. Papugi te należą do najbardziej inteligentnych gatunków papug.
Barwnica nazywana jest niekiedy lorą wielką. Może być miłym domownikiem, ponieważ nie jest krzykliwa i łatwa do oswojenia. Posiada zdolności naśladowania dźwięków, które może wymawiać bardzo wyraźnie. Ptaki te trzeba chronić przed zimnem i przeziębieniem. W warunkach naturalnych i hodowlanych papugi odżywiają się podobnie.
Zasięg występowania i rozmnażanie
Barwnica w środowisku naturalnym zamieszkuje północno-wschodnie tereny Australii. Występuje na Półwyspie York, Nowej Gwinei, Molukach i Małych Wyspach Sundajskich. Zasiedla najczęściej gaje palmowe, dżungle i skraje pól uprawnych. Dojrzałość osiąga w wieku 2-6 lat w zależności od podgatunku.
W naturze ptaki te budują gniazda w dziuplach drzew na skraju lasu. Drewniane wióry służą za wyściółkę gniazd. Samica znosi 2 jaja, z których po 26 dniach wylęgają się młode. Pisklęta opuszczają gniazdo po ośmiu tygodniach. Do dziesiątego tygodnia życia potomstwo barwnicy powraca na noc do budki lęgowej. Oboje rodziców opiekuje się młodymi.
Wygląd zewnętrzny
Barwnica obejmuje 12 podgatunków, których identyfikacja nie jest łatwa szczególnie u samców. U ptaków tych występuje wyraźny dymorfizm płciowy. Samiec od samicy różni się w dużym stopniu ubarwieniem. Samiec jest cały zielony.
Tylko zakończenia sterówek i lotek oraz pióra w okolicy ramion mają barwę zielononiebieską. Natomiast samica posiada czerwoną głowę i ogon. Skrzydła i plecy ma ciemnoczerwone. U samca dziób jest jasnopomarańczowy, tęczówki brunatne, a skoki siwe.
U samicy dziób jest ciemnoszary, prawie czarny, tęczówki jasnożółte, a skoki szare. Barwnice mogą dorosnąć do 40 cm długości. Masa ich ciała waha się w granicach 350-530 g. W odpowiednich warunkach mogą żyć nawet 50 lat. Barwnice nie wytwarzają pudru z piór, co jest bardzo istotne dla alergików.
Charakter i temperament
Barwnica w niewoli jest bardzo łagodnym, wesołym i przyjaznym zwierzęciem domowym. Ptaki te są spokojne o zrównoważonym usposobieniu. Lory wielkie są bardzo inteligentne oraz bacznie obserwują swojego opiekuna i otoczenie. Nie niszczą w klatce części drewnianych, tak jak robi to większość papug.
Barwnica ma bogaty repertuar wydawanych dźwięków, które nie są hałaśliwe. Papugi krzyczą wówczas, gdy czują się zagrożone, albo podekscytowane podczas lęgu. Mogą być trzymane w pojedynkę, ponieważ w naturze są raczej samotnikami. Tylko w okresie lęgowym są nierozłączne.
Do swobodnego poruszania papugi te potrzebują dużo przestrzeni. Z tego względu dobrze jest hodować je w obszernej klatce, a parę rozpłodową w dużej wolierze. Mieszkanie ich powinno być obsadzone pnączami i krzewami. Przy niesprzyjających warunkach pogodowych i temperaturze poniżej 5oC ptaki te powinny przebywać w pomieszczeniu wewnętrznym.
Barwnica może z powodu stresu wyrywać sobie pióra. Taka sytuacja może być wynikiem zmiany w otoczeniu, nieodpowiedniego żywienia, samotności czy zbyt niskiej temperatury. Stres u papugi może również wywołać dominujący partner i zbyt suche powietrze. Najlepiej nie dopuszczać do stresu, albo jak najszybciej usunąć jego stresogenne czynniki.
Podsumowując barwnica posiada atrakcyjny wygląd i łagodne usposobienie. Nie jest to ptak bardzo popularny, ale polecany w domowej hodowli. Populacja tego gatunku w środowisku naturalnym ciągle maleje. Lora wielka może stać się wspaniałym towarzyszem człowieka, jeżeli będzie miała zapewnioną troskliwą opiekę. Barwnica jest pięknym i interesującym ptakiem ozdobnym.
ZOBACZ TAKŻE
[pt_view id=”6f01e38f2y”]
