Ailurofobia oznacza paniczny strach przed kotami. Nie ma to nic wspólnego z realnym zagrożeniem. Jest to zaburzenie lękowe, które może przybrać łagodny bądź silny przebieg. Strach taki może dotyczyć wielu przedmiotów czy różnych zwierząt. W życiu człowieka może przewinąć się bardzo wiele rozmaitych fobii.
Ailurofobia to inaczej felinofobia, która nazywana jest również gatofobią. Schorzenie to najczęściej widoczna jest już w dzieciństwie. Z biegiem lat może ulec złagodzeniu. Niekiedy jest wynikiem traumatycznych przeżyć w różnym wieku, dotyczące kotów. Ataki paniki przed futrzakami trudne są do opanowania. Ludzie są świadomi i doskonale zdają sobie sprawę ze swojej ailurofobii, ale strach bierze górę nad zdrowym rozsądkiem.
Objawy felinofobii
Ailurofobia to specyficzna fobia, która oznacza przerażenie przed jednym konkretnym czynnikiem. W tym przypadku ma to związek z kotami. Felinofobia najczęściej spotykana jest u dzieci i kobiet w różnym wieku. Rzadziej cierpią na nią mężczyźni. Ważną rolę odgrywają tu również kwestie dziedziczne oraz praca ludzkiego mózgu.
Ailurofobia to często także strach przed widokiem kota z dużej odległości, zobaczeniem go w telewizji czy za płotem. Przerażenie może też wywołać obejrzenie filmu z kotem. Atak paniki na widok kota trudny jest do powstrzymania.
Felinofobia może objawiać się w różny sposób.
Często dochodzi do:
- szybszego bicia mięśnia sercowego,
- płaczu, krzyku i czasami ucieczki,
- nudności i pocenia się,
- zaczerwienienia twarzy,
- dygotania całego ciała,
- drżenia rąk,
- trudności w wysławianiu się,
- wymiotów czy biegunek.
Ailurofobia może dotyczyć różnych kocich ras zarówno tych małych, jak i dużych. W leczeniu tego schorzenia do każdego człowieka należy podejść indywidualnie. Metody terapeutyczne powinny być odpowiednio dobierane do stopnia nasilenia felinofobii.
Najbardziej wytłumaczalną przyczyną tego schorzenia jest podrapanie przez futrzaka.
Leczenie felinofobii
Ailurofobia która objawia się panicznym strachem jest uciążliwa w prawidłowym funkcjonowaniu człowieka i wymaga leczenia. W przypadku lżejszego przebiegu można próbować samemu przezwyciężyć strach bądź skorzystać z pomocy specjalisty. Dobrym rozwiązaniem jest oglądanie zdjęć małych kotów i filmów z kotami o łagodnym charakterze.
W przypadku dzieci warto jest skorzystać z pomocy doświadczonego terapeuty. Można również spróbować kontaktu dziecka z psem terapeutycznym pod nadzorem jego właściciela. Nie należy zmuszać takiej osoby do bezpośredniego kontaktu z czworonogiem, jeżeli sama nie wyrazi na to zgody.
W żadnym przypadku nie wolno przez zaskoczenie konfrontować z kotem przestraszonej osoby. Takie zachowanie może wówczas przynieść więcej szkody niż korzyści. Natomiast w ostrych przypadkach wskazane specjalistyczne leczenie farmakologiczne, które polega na podawaniu leków. Odbywa się to pod nadzorem psychologa albo psychiatry.
Leki psychotropowe powinny być stosowane pod nadzorem lekarza i tylko w wyjątkowych przypadkach. Felinofobia jest zaburzeniem nerwicowym i z tego względu w wielu przypadkach wymaga leczenia terapeutycznego. Minimalizowaniem strachu przed kotem zajmuje się terapia poznawczo-behawioralna. Właściwe leczenie należy do specjalisty po zdiagnozowaniu podłoża i nasilenia tego schorzenia.
Ailurofobia jest jedną z kilkudziesięciu fobii występujących u ludzi. Felinofobia może występować o różnym nasileniu. U niektórych jest to lekki niepokój i polega na unikaniu kotów. Natomiast u innych może przybierać niesamowity atak paniki. Większość osób zdaje sobie sprawę ze swojego nieracjonalnego lęku, ale nie potrafi powstrzymać strachu.
ZOBACZ TAKŻE
[pt_view id=”6f01e38f2y”]
