Żywienie i zdrowie lamy andyjskiej hodowanej w niewoli w dużym stopniu zależy od opiekuna. Zwierzętom tym należy stworzyć odpowiednie warunki do życia. Powinny być one zbliżone do ich potrzeb w środowisku naturalnym. Świeży pokarm oraz fachowa i specjalistyczna opieka, zapewni lamom dobrą kondycję.
Żywienie i zdrowie lamy andyjskiej to bardzo ważne czynniki w jej hodowli i chowie. Należy pamiętać, że chore lamy rozpoznaje się po ich wyglądzie i zachowaniu. Zwierzęta te nie wolno leczyć samodzielnie. Prawidłowo żywione i trzymane w higienicznych warunkach będą zdrowe i ruchliwe. Lamy andyjskie znalazły swoich zwolenników, ale nie są w Polsce tak często hodowane jak alpaki.
Catering lamy andyjskiej
Żywienie i zdrowie lamy andyjskiej wpływają również na jej samopoczucie. Dla każdego miłośnika tych zwierząt największym wyzwaniem jest zapewnienie im odpowiedniej diety. W niewoli otrzymują posiłki o tych samych porach, dwa razy w ciągu doby: rano i wieczorem. Dieta lam powinna być zróżnicowana, żeby dostarczyć im wszystkich niezbędnych składników odżywczych.
Podstawowy catering lamy andyjskiej:
- Trawy. Stanowią one podstawę pożywienia lam. Najlepiej sprawdzają się trawy łąkowe, takie jak tymotka, kostrzewa czy życica.
- Siano. Jest to doskonałe uzupełnienie diety, zwłaszcza w okresie zimowym, kiedy dostępność świeżej trawy jest ograniczona.
- Gałęzie i liście krzewów i drzew. Lamy chętnie zjadają gałęzie drzew liściastych, takich jak wierzba, brzoza czy osika. Liście zarówno drzew, jak i krzewów dostarczają im cennych witamin i minerałów.
- Warzywa. Warzywa korzeniowe i zielone liście mogą być podawane jako urozmaicenie diety. Lamy chętnie spożywają marchew, buraki, sałatę czy kapustę.
- Koncentraty. W okresach zwiększonego zapotrzebowania na energię, np. podczas ciąży lub laktacji, można podawać lamom specjalne mieszanki paszowe. Jednak nadmiar koncentratów może prowadzić do problemów zdrowotnych, takich jak nadwaga, otyłość czy kolka.
Lamy andyjskie mogą być karmione tymi samymi paszami, co alpaki i kozy. Woda dla lam powinna być świeża i czysta. W ich diecie niezbędne są witaminy i minerały, które występują często w formie granulatu. Należy podawać im specjalny przeznaczony dla lam suplement diety.
Zawiera on specjalnie skomponowaną dawkę witamin i składników mineralnych:
- kwasy tłuszczowe Omega3,
- witaminę D3,
- cynk,
- wapń i fosfor,
- biotynę
Suplement diety należy podawać jako dodatek do siana i trawy. Powinien być stosowany przez cały rok w odpowiedniej dawce, w zależności od masy ciała lamy andyjskiej. Pod uwagę bierze się również warunki bytowe zwierząt i ich indywidualne potrzeby. Każde zaniedbanie ze strony opiekuna może odbić się ujemnie na zdrowiu hodowanych zwierząt.
W diecie lam należy unikać przede wszystkim pokarmów z oznaką pleśni i kwaśnych, które mogą powodować problemy żołądkowe. Należy nie zapominać, że potrzeby żywieniowe tych zwierząt różnią się w zależności od wieku, stanu zdrowia, laktacji czy ciąży. Odpowiednio zbilansowana dieta jest kluczem do zdrowia i szczęśliwego życia lam.
Zdrowie lam
Żywienie i zdrowie lamy andyjskiej to bardzo ważne aspekty w jej życiu. Lamy nie chorują często. Wszelkie nieprawidłowości należy skonsultować z lekarzem weterynarii. Nie wolno podawać im lekarstw przeznaczonych dla ludzi. Rola opiekuna polega na codziennej obserwacji i szybkiej interwencji w przypadku nietypowych objawów ze strony zwierzęcia.
Do powszechnie występujących problemów zdrowotnych należy:
- Inwazja ektopasożytów wywołanych przez roztocza:
- Sarcoptes,
- Chorioptes,
- Psoroptes.
Lama najczęściej zaraża się jednym z wymienionych gatunków roztoczy. Mogą również występować trzy gatunki tych pasożytów bądź Sarcoptes i Psoroptes. Najbardziej niebezpieczna spośród wymienionych chorób w wyniku inwazji pasożytów jest Sarcoptoza. Schorzenie to powoduje u lamy problemy z leczeniem.
Przyczyną tego schorzenia mogą być:
- zły stan sierści i skóry,
- stres, wywołany nadmiernym zagęszczeniem zwierząt,
- zarobaczenie.
Do zarażenia pasożytami dochodzi często przez kontakt z wprowadzonymi do hodowli nowymi osobnikami, które nie zostały poddane kwarantannie. Objawy choroby to intensywny świąd. Na skórze pojawiają się zmiany w formie grudek. Najczęściej ich lokalizacją są: pachwiny, brzuch, pachy i dalsze odcinki kończyn.
Zmiany skórne mogą pojawić się również na głowie, małżowinach usznych, bokach i grzbiecie. Po pewnym czasie widoczny jest intensywny rumień i nieduże strupy. W ciągu siedmiu dni zamieniają się w łuski, które pokrywają znaczne obszary skóry. Jeśli choroba stanie się przewlekła to możliwa jest utrata masy ciała i brak apetytu. Może nawet dojść do śmierci lamy andyjskiej.
Czynniki wpływające na zdrowie lam:
- Genetyka. Niektóre lamy mogą być bardziej podatne na określone choroby ze względu na swoje geny.
- Dieta. Niedobory pokarmowe lub zła jakość paszy mogą osłabiać układ odpornościowy lam i zwiększać ich podatność na choroby.
- Warunki środowiskowe. Złe warunki bytowe, takie jak wilgoć, przeciągi czy brak odpowiedniej higieny, mogą być przyczynami różnych chorób.
- Stres. Stres związany z transportem, zmianą otoczenia lub konfliktami w stadzie może osłabiać układ immunologiczny lam.
Żywienie i zdrowie lamy andyjskiej wpływają na jej dobrostan i długość życia. Ilość pokarmu należy dostosować do dziennego zapotrzebowania zwierzęcia. Oznaką dobrego żywienia jest aktywność i dobra kondycja lam. Trzeba też zadbać o prawidłową masę ciała. Nadwaga czy otyłość mogą prowadzić do wielu chorób.
