ZDROWIE BERNARDYNA

Zdrowie bernardyna to ochrona go przed chorobami i pasożytami. Zbilansowana dieta zwierzęcia i higieniczne warunki życia to podstawy prawidłowego rozwoju pupila. Po specjalistyczną pomoc należy udać się do lekarza weterynarii, który postawi odpowiednią diagnozę i zaleci sposób leczenia.

Zdrowie bernardyna to przede wszystkim profilaktyczne badania. Poza tym bardzo ważne jest zapobieganie chorobom zakaźnym i wszelkim dolegliwością. Baczna obserwacja pupila pozwala niejednokrotnie wykryć groźną chorobę czy inne schorzenie. Należy pamiętać o regularnym odrobaczaniu podopiecznego i podstawowych szczepieniach.

Lecznice dla zwierząt

Zdrowie bernardyna i jego kondycja uzależniona jest od jego właściciela. Powinien on zapewnić zwierzęciu podstawową opiekę i odpowiednie pożywienie. Bardzo ważne w życiu czworonoga są codzienne spacery i regularne szczepienia, wykonywane w gabinecie weterynaryjnym.

Lekarz weterynarii nie zajmuje się tylko leczeniem chorych zwierząt, ale także udziela praktycznych wskazówek, które dotyczą opieki nad psem. Można tam również kupić karmę, witaminy dla pupila czy wywiesić własne ogłoszenie na tablicy. W wielu lecznicach dla zwierząt weterynarz udzieli informacji na temat hoteli dla psów i usług groomerskich.

W ostatnich latach doszło do wyraźnego postępu w rozwoju weterynarii.

Można tam zrobić nie tylko badanie krwi czy prześwietlenie rentgenowskie, ale także wykonać:

diagnostykę w postaci ultrasonografii,
rezonans magnetyczny,
tomografię komputerową.

W badaniach wykorzystywane są zarówno stare i najnowocześniejsze metody terapeutyczne i diagnostyczne.

Szczepienia

Zdrowie bernardyna to zapobieganie groźnym chorobom poprzez szczepienie zwierzęcia. Pierwszą szczepionkę przeciwko nosówce, parwowirozie i zakaźnemu zapaleniu wątroby otrzymują niektóre szczeniaki już w wieku 6 tygodni. W wieku 9 tygodni szczenię powinno być ponownie zaszczepiony przeciwko tym chorobom, a dodatkowo przeciw kaszlowi kenelowemu.

Psy szczepimy przeciwko niżej podanym chorobom:

wściekliźnie, przeciwko której zaszczepienie pupila jest w Polsce obowiązkowe, a pierwsze szczepienie ma miejsce, gdy pupil ma od 3 do 6 miesięcy,
nosówce,
parwowirozie,
leptospirozie,
zakaźnemu zapaleniu wątroby,
coronawirozie.

Szczepionki mogą być podawane psu w postaci zastrzyków, jak również kropli do nosa. Często produkowana jest jedna szczepionka przeciwko kilku chorobom. Jest to dobre rozwiązanie, ponieważ minimalizuje liczbę szczepień i stresujących dla czworonoga wizyt w leczniczy dla zwierząt.

Pasożyty

Psy narażone są na cierpienia z powodu wielu pasożytów, które dzielą się na zewnętrzne i wewnętrzne. Przykładem mogą być pchły i świerzbowce, kleszcze, które atakują skórę czy glisty i tęgoryjce, które należą do pasożytów wewnętrznych, umiejscawiających się w organizmie psa. Większość pasożytów atakuje tylko określone gatunki zwierząt.

Wyjątkiem jest kocia pchła, która gryzie również psy.

W orgazmie psa mogą pasożytować różne gatunki robaków. Pies najczęściej atakowany jest przez: glisty, tęgoryjce, tasiemce, włosogłówki, nicienie sercowe i płucne. Psa należy odrobaczyć podając mu do połknięcia tabletkę. Jajami tęgoryjców i glist może zarazić się również człowiek. Jaja pasożytów wydalane są z odchodami zarobaczonych psów.

Najczęstsze schorzenia bernardyna

Zdrowie bernardyna uzależnione jest również od prawidłowej opieki i pielęgnacji zwierzęcia. Rasa ta wymaga codziennego ruchu i regularnych treningów posłuszeństwa. Wskazane są długie codzienne spacery. Ponadto należy zwrócić uwagę na sierść zwierzęcia, którą wystarczy szczotkować raz w tygodniu, ale kiedy linieje to częściej.

Do najczęstszych schorzeń bernardyna należy zaliczyć:

Skręt żołądka, który jest ciężką chorobą występującą u psów dużej rasy. Podczas choroby w żołądku gromadzona jest duża ilość gazu, która powoduje rozciąganie żołądka i ból. Pozostawienie czworonoga bez leczenia może zakończyć się jego śmiercią. Większe ryzyko występuje u psów po 7 roku życia, jedzących szybko i nerwowo oraz spożywających tylko jeden posiłek dziennie.
Dysplazję stawów, która oznacza szereg nieprawidłowości występujących w okolicy stawów. Dochodzi do rozluźnienia struktur stawowych. Choroba dotyczy przeważnie stawów łokciowych i biodrowych. Nieprawidłowo funkcjonujący staw powoduje stan zapalny. Z czasem pojawia się ból, który staje się coraz silniejszy i może nawet dojść do silnego zwyrodnienia stawów.

U bernardyna występują również inne schorzenia, typowe dla tej rasy:

Problemy z oczami i uszami, przy czym może dojść do zapalenia spojówek.
Ślinotok, którego objawem jest nadmierny wyciek śliny z jamy ustnej. Spowodowane jest to zaburzeniem połykania, problemem utrzymania śliny czy jej nadprodukcją przez gruczoły ślinowe.

Należy pamiętać o sprawdzaniu i odpowiedniej pielęgnacji oczu i uszu, gdzie grzyby i bakterie znajdują sprzyjające warunki rozwoju. Bernardyn ma skłonności do zapalenia spojówek ze względu na kształt powiek. Jeżeli biega po twardym podłożu pazury jego ścierają się w naturalny sposób, w przeciwnym przypadku należy je skracać.

Bernardyn czyści swoje zęby samodzielnie, poprzez gryzienie kości i sucharów. Psom w wieku geriatrycznym, które już nie jedzą kości, tworzy się na zębach kamień. W takim przypadku powinien on być usuwany mechanicznie. Ze względu na skłonności tej rasy do skrętu żołądka wskazane jest karmienie czworonoga dwa razy dziennie.

Zdrowie bernardyna to codzienna obserwacja i szybka reakcja na nietypowy wygląd lub zachowanie zwierzęcia. Pierwszymi oznakami choroby psa, mogą być zmiany w jego zachowaniu. Jeżeli opiekun czworonoga podejrzewa, że jego podopieczny jest chory powinien zabrać go do weterynarza. Trzeba troszczyć się o zdrowie psa, który jest najlepszym przyjacielem człowieka i towarzyszem dnia codziennego.