Sosnowiórka szara to królestwo: zwierząt, gromada: ssaków, rząd: gryzoni, rodzina: wiewiórkowatych. Należy ona do podrodziny wiewiórek. Jest to małe i sprytne zwierzątko, które pochodzi z rodzaju sosnowiórek. Zamieszkuje w zachodniej części Ameryki Północnej od Kanady po Kalifornię.
Sosnowiórka szara posiadała nazwę zwyczajową wiewiórka czikari. Gatunek ten jest blisko spokrewniony z sosnowiórką czerwoną. Zwierzęta te są przeważnie roślinożerne. Ich głównym pokarmem są nasiona sosny. Nie gardzą również liśćmi, pąkami, gałęziami, miazgą drzew, grzybami i orzechami. Niekiedy swoją dietę uzupełniają ptasimi jajami, pisklętami czy drobnymi bezkręgowcami. Sosnowiórki gromadzą zapasy na zimę.
Zasięg występowania
Sosnowiórka szara zasiedla lasy iglaste na wysokości do 3300 m n.p.m. Jednak gryzoń ten często schodzi na ziemię. Przeważnie budują własne gniazda używając mchu, gałęzi, kory i porostów. Niekiedy sosnowiórki wykorzystują gniazda opuszczone przez ptaki. Lubią towarzystwo przedstawicieli swojego gatunku również poza okresem rozrodczym. Sosnowiórki szare nie są zwierzętami migrującymi.
Charakterystyka ogólna gatunku
Sosnowiórka szara to bardzo towarzyskie i bystre stworzenie. Długość jej wynosi w granicach 27-35 cm, a masa ciała mieści się w przedziale 14-30 dag. Nie występuje u tych zwierząt dymorfizm płciowy. Umaszczenie futra od rudobrązowego do szarobrązowego. Zimą staje się ono bardziej szare. Po bokach ciała widoczne są czarne pasy, których nie ma porą zimową.
Brzuch ma barwę pomarańczową, a ogon posiada czarne końcówki sierści i jest puszysty. To dość hałaśliwe stworzenia. Głośne dźwięki wydają podczas zalotów i walk o terytorium. Specyficznymi odgłosami ostrzegają się wzajemnie przed nadchodzącym niebezpieczeństwem. Komunikują się pomiędzy sobą również przy pomocy sygnałów zapachowych.
Rozmnażanie
Sosnowiórka szara w naturze rozmnaża się przeważnie od marca do czerwca. W jednym sezonie rozrodczym samica ma jednego partnera. Po ciąży trwającej około 45 dni na świat przychodzi w granicach 1-8 noworodków. Przeważnie rodzi się 5 młodych. Noworodki są ślepe i nagie. Po 2 tygodniach ciało ich zaczyna porastać sierść, a po 3 tygodniach maluchy otwierają oczy.
W 6 tygodniu potomstwo zaczyna uzupełniać soją mleczną dietę stałym pokarmem. Przez 2 miesiące i 8 dni samica karmi młode. Wychodzą one z gniazda na przełomie lipca i sierpnia. Jednak przy samicy pozostają aż do grudnia. W następnym roku są dojrzałe płciowo i gotowe do rozmnażania. Może dochodzić do 2 miotów w ciągu roku.
Podsumowując
Sosnowiórka szara to sympatyczny gryzoń, który nie jest zagrożony wyginięciem. W Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych posiada status najmniejszej troski. W naturze zagrożeniem dla tych zwierząt są koty, sowy, kojoty, łasice długoogoniaste, kuny, rude rysie. Gatunek ten polecany jest miłośnikom gryzoni, a przede wszystkim doświadczonym hodowcom wiewiórek.
