Pies nieśmiały nie przechodził zwykle wcześniej socjalizacji. Jest on nieufny w stosunku do innych zwierząt i ludzi. Takie czworonogi w swoim dotychczasowym życiu nie nawiązywało więzi z człowiekiem. Właściciel psa powinien uzbroić się w cierpliwość podczas pracy z nieśmiałym psem.
Pies nieśmiały nie ma rozwiniętej potrzeby nawiązywania kontaktów społecznych z innymi psami i zwierzętami. Mogą być rozmaite przyczyny takiego zachowania. Problemem może być sposób wychowywania psa czy wcześniejsze traumatyczne przeżycie. Ważne jest, żeby szczenięta przebywały w środowisku zapewniającym bezpieczny styl życia i prawidłowy rozwój.
Dlaczego pies jest nieśmiały?
Pies nieśmiały wycofany jest z życia społecznego. Nie ma kontaktu z innymi psami lub komunikuje się sporadycznie. Psy, jako istoty społeczne powinny integrować się z innymi stworzeniami tego samego gatunku lub innego, a także z ludźmi. Więzi społeczne mają duże znaczenie dla dobrego samopoczucia psa, funkcjonowania jego systemu rodzinnego zwłaszcza przy diagnozie zaburzenia psychicznego.
Poza tym więzi społeczne są źródłem zasobów dla terapii zaburzeń. Najczęściej psy potrafią się dopasować i żyć z ludźmi w różnych warunkach. Ważną częścią każdej konsultacji behawioralnej są więzi społeczne psa w rodzinie i z jego środowiskiem społecznym.
Konsultacja behawioralna pomaga również w odkryciu błędów w komunikacji.
Pies nieśmiały to pies wycofany z kontaktów społecznych i pozbawiony pewności siebie z wielu powodów. Może być to podłoże genetyczne. Na rozwój psychiczny i emocjonalny czworonoga wpływają również czynniki zewnętrzne podczas przebiegu ciąży. Niekorzystny wpływ ma niedożywienie ciężarnej suki i nieustanny jej stres.
Niekiedy przyczyną niewłaściwego zachowania psiego towarzysza są złe warunki bytowania i niedożywienie. Negatywny wpływ na psią psychikę mają także traumatyczne przeżycia czy przemoc wobec psa. Najczęściej powodem braku pewności siebie jest pozbawienie psa socjalizacji z innymi psami, zwierzętami i ludźmi.
Psy nieśmiałe przeważnie nie chcą bawić się z innymi czworonogami.
Nowy dom i środowisko
Pies nieśmiały w nowym domu powinien mieć czas na aklimatyzację. Przed przybyciem nowego członka rodziny należy stworzyć mu bezpieczny dom. Trudno mu będzie przywyknąć do odmiennych warunków życia, od prowadzonych wcześniej. Warto zachęcać go do poznawania nowych przedmiotów w domu i wspólnych zabaw z innym psem czy opiekunem.
Złe traktowanie czworonoga, krzyki i hałasy sprawiają, że pies staje się nerwowy i lękliwy. Pies pozbawiony ludzkiego zainteresowania będzie wycofany i nieufny. Nigdy nie należy uszczęśliwiać psa swoją obecnością na siłę. Nieśmiały podopieczny powinien stopniowo przywyknąć do swojego właściciela i pozostałych domowników.
Dobrym rozwiązaniem dla psa nieśmiałego jest umieszczenie go przez pewien czas w oddzielnym pokoju. Pies nieśmiały do nowego miejsca przystosowuje się stopniowo. Adaptacja nowych warunków może trwać kilka dni, tygodni, a nawet miesięcy. Każdy pies ma inny charakter i sposób bycia.
Musi przyzwyczaić się do domowych dźwięków, głosów domowników i zapachów otoczenia.
Jak postępować z psem nieśmiałym?
Pies nieśmiały dobrze traktowany może po pewnym czasie zmienić swój stosunek do ludzi. Opiekun powinien być dumny ze swojej wytrwałości i postępów psa. Praca z psim przyjacielem może przynieść nieoczekiwane efekty, należy tylko uzbroić się w cierpliwość. Zastraszane wcześniej zwierzę stanie się w rezultacie pewne siebie i pozbędzie się strachu. Nastąpi akceptacja nowego domu dla psa.
Pewność siebie
Pies nieśmiały pozbawiony jest pewności siebie, co idzie w parze ze stresem. Czworonoga należy wspierać wzmacniając jego pewność siebie. Trzeba zmieniać jego zachowanie poprzez różne ćwiczenia. Na przykład uspokajająco działa wąchanie podłoża. Psa nie można do niczego zmuszać siłą. Psi przyjaciel lubi zasady i przewidywalne środowisko, ponieważ w takim otoczeniu czuje się bezpiecznie.
Zabawa
Na początku najlepiej zachęcić psa do zabawy z innym psem tej samej rasy. Nie do prowadzać w początkowej fazie do kontaktu z grupom psów, ponieważ stres może się pogłębić. Najlepiej jak do zabawy wycofanego czworonoga będzie zapraszał pies spokojny i zrównoważony. Będzie on uczył odpowiedniego sposobu reagowania, bez podłoża agresywnego.
Kontakt
Psy podczas wspólnych kontaktów ośmielają się wzajemnie i uczą się ze sobą bawić. Dobrym rozwiązaniem są również wspólne spacery z drugim psem zaakceptowanym przez psa nieśmiałego. Czworonogi podczas wspólnych wędrówek nawiązują ze sobą kontakt i badają teren. Należy bacznie obserwować zachowanie psa wycofanego z życia społecznego.
Po kilku próbach będzie wiadomo, jakie pieszczoty lubi nieśmiały pies. Podopieczny w ten sposób przyzwyczaja się do zapachu człowieka i jego dotyku. Zawsze należy mówić do niego spokojnym tonem, a postępy nagradzać smakołykiem.
Obserwując psa podczas głaskania i zabawy można dowiedzieć się, kiedy zacznie akceptować swojego opiekuna.
Podsumowując pies nieśmiały po pewnym czasie zaufa swojemu opiekunowi i przekona się do niego. Nie należy spodziewać się nagłej zmiany w zachowaniu psa. Relację z psim towarzyszem należy budować małymi kroczkami i utrwalać postępy pupila. Aklimatyzacja nieśmiałego psa jest zwykle procesem trudnym i długotrwałym. Wspólne życie w grupie wymaga porządku społecznego i określonych reguł.
Akt prawny Akwarystyka Fruwanie Gryzonie Koty Niebezpieczne Pies w pracy Psy Ptaki Pupil Quiz Ryby Wirusy Zoologia Zwierzęta domowe Świat zwierząt Żywienie
ZOBACZ TAKŻE
[pt_view id=”6f01e38f2y”]
