Pchły u kota stanowią zagrożenie dla jego zdrowia i prawidłowego funkcjonowania. Mogą być przyczyną nieprawidłowego rozwoju, złej kondycji i samopoczucia. Koty mogą cierpieć na skutek inwazji pcheł. Do podstawowej opieki weterynaryjnej zaliczane jest również odrobaczanie oraz zabezpieczanie przed kleszczami, a także pchłami.
Pchły u kota to najczęstsze pasożyty kota, które mogą przejść na psa. Na kuli ziemskiej występuje wiele gatunków pcheł. Pchły są ewolucyjnie starą grupą pasożytów, liczącą miliony lat. Tylko w samej Europie Środkowej występuje ich około 70 gatunków. Na kocie można spotkać mniej kocich pcheł, niż pcheł psich. Kocie pchły składają jaja na sierści. Wylęgające się larwy spadają na podłoże, chowając się w szparach podłogi czy w legowisku.
Pchły
Pchły u kota należy zwalczać. Pasożyty te w granicach 2-3 dni żywią się krwią zwierzęcia. Wysysają one nawet 15 razy więcej krwi niż wynosi ich masa ciała. Samica pchły składa jaja, z których wylęgają się larwy. Zagnieżdżają się one w różnych szczelinach domu. Po 4-8 dniach z larw powstają poczwarki. Mogą być one uśpione nawet dwa lata i są niezwykle odporne na niektóre owadobójcze środki.
Ciepło i wilgotność
Pod wpływem ciepła i wilgotności w przeciągu sekundy poczwarki ulegają przekształceniu w pchły. Mogą one skakać nawet na wysokość ½ metra i zaatakować żywiciela. W sprzyjających warunkach cały cykl rozwojowy pchły może trwać około trzech tygodni. W przypadku wilgotności powietrza poniżej 50% kocia pchła nie jest w stanie przejść całego przeobrażenie.
Pchły są owadami, które nie wymagają stałego przebywania na ciepłokrwistym zwierzęciu. Okres głodu są w stanie przetrwać do spotkania następnego żywiciela. Pchły zimą nie stanowią większego problemu, ponieważ wilgotność powietrza w mieszkaniach z centralnym ogrzewaniem wynosi około 40%.
Największe zagrożenie stanowią w porze letniej.
Pchły u kota składają jaja na sierści, a wylęgające się larwy ukrywają się w szczelinach podłogi, na dywanie czy w legowisku. W porze letniej cykl życia pchły może być krótki, zaledwie parodniowy. Najobfitszy wylęg notuje się w początkowym okresie jesieni. Pchły mogą przenosić choroby zakaźne i przez wysysanie krwi jednocześnie osłabiać kota. Ich ukąszenie może powodować stany nerwowe zwierzęcia.
Drapanie
Zwierzę drapiąc się rani sobie skórę i może zarazić ją bakteriami i grzybami. Na ciele swojego żywiciela pchły nie skaczą, tylko zręcznie biegają i chodzą, wywołując łaskotanie. Jeżeli dotychczasowy żywiciel kończy życie, to pchły szybko opuszczają jego ciało. Kocie pchły nie atakują ludzi. Mogą jedynie okazjonalne przeskoczyć na człowieka, ale szybko go opuszczają i przenoszą się z powrotem na kota.
Pchły u kota są niebezpieczne dla jego zdrowia. Samice kocich pcheł mogą osiągnąć długość 3 mm. Zaraz po sprowadzeniu kociaka do domu trzeba zastosować środki przeciw pchłom. Najlepiej udać się ze zwierzęciem do lekarza weterynarii, który zaleci odpowiedni preparat lub sam go zastosuje.
Zwalczanie pcheł
Pchły u kota powinny być właściwie zwalczane. Polega to na zlikwidowaniu dorosłych osobników i jaj. Preparaty w ciągu 12 godzin likwidują pchły żerujące na kocie i działają około miesiąca. Środki takie niszczą także larwy, które znajdują się w najbliższym otoczeniu kota. Samica pchły może złożyć dziennie nawet 50 jaj.
Najzwyklejszym i jednocześnie pracochłonnym zajęciem jest wybieranie pcheł z futra żywiciela i ich niszczenie. Może być to skuteczne tylko w przypadku małej inwazji tych owadów. Istnieje wiele środków chemicznych przystosowanych do zwalczania pasożytów. Doskonale nadają się do tego specyfiki w płynie.
Można też zastosować szampony owadobójcze zgodnie z instrukcją na opakowaniu. Jednak kąpiel dla wielu kotów jest przeżyciem bardzo przykrym. Z tego względu należy ją stosować tylko w wyjątkowych sytuacjach. W przypadku kotów wychodzących na dwór i przynoszących wciąż nowe pchły, warto jest założyć obróżkę przeciwpchłową.
Można również stosować preparaty owadobójcze w sprayu, według przepisu podanego na opakowaniu. Pchły lubią przebywać w określonych rejonach ciała, najczęściej na grzbiecie i u nasady ogona. Pasożyty te przebywają na kocie, gdy są głodne i w celu złożenia jaj. Na rynku dostępne są preparaty przeciwpchelne, które trzeba zakroplić zwierzęciu na kark.
Pchły należy zwalczać w bezpośrednim otoczeniu zwierzęcia, w którym rozwijają się ich jaja. Dobrym rozwiązaniem w walce z tymi pasożytami jest systematyczne odkurzanie dywanów i szpar w podłodze przy użyciu odkurzacza. Najlepiej w tym celu nadają się jednorazowe worki, które po odkurzeniu można spalić wraz z larwami.
Uczulenie na pchły u kota
Pchły u kota mogą powodować jego uczulenie. Koty podobnie jak psy mogą być uczulone na ślinę pcheł. W klimacie umiarkowanym najczęściej pojawia się to w porze letniej. Ostrą reakcję alergiczną może wywołać nawet pojedyncze ukąszenie pchły. Zwierzę nerwowo gryzie i drapie zaatakowane miejsce powodując uszkodzenie skóry.
Niejednokrotnie konieczna jest interwencja lekarza weterynarii. Rany wymagają leczenia w celu zapobiegania wtórnym infekcjom. Pchły u kota upodobały sobie swojego żywiciela, dlatego należy przerwać cykl rozwojowy tych pasożytów, likwidując ich jaja i larwy. Istnieją również płyny do czyszczenia dywanów posiadające składniki owadobójcze. Takie preparaty mogą być skuteczne w walce z pchłami.
Podsumowując pchły u kota wywołują cierpienia psychiczne i fizyczne. Dlatego z tego względu należy regularnie sprawdzać skórę i sierść zwierzęcia. Kot obok psa to doskonały towarzysz człowieka. Trzeba jednak pamiętać, że udomowione stworzenie posiada także swoje wymagania, o których opiekun zawsze powinien pamiętać.
ZOBACZ TAKŻE
[pt_view id=”6f01e38f2y”]
